ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ

Ελάτε ‘σεις πολιτικοί, της κάλπικης πεντάρας

τραγούδια να ακούσετε, οργής μα και λαχτάρας.

Λαών ποτάμια τραγουδούν, σε δρόμους και πλατείες

σε πάρκα και σε γειτονιές, χωριά και πολιτείες.

Ποιοι είστε ‘σεις π’ ορίζετε, τις τύχες τις δικές μας

κραδαίνοντας  με χημικά, και σφαίρες τις ζωές μας…

…κι έπειτα συνωμοτικά, μας κλείνετε το μάτι

καλά τα καταφέρατε, σ’ ετούτη την απάτη.

Οι από μηχανής θεοί, αυτόκλητοι δεν είστε

όχι, είστε ανδρείκελα, κι επίορκοι θεωρείστε.

Ρίξατε νέες λοιμικές, σε πλάτες οργωμένες

κι από το μεροκάματο, του πόνου χαραγμένες.

Των άπληστων αφεντικών, που έθεσαν τους όρους

με πείνα κι εξαθλίωση, στυγνούς και αιμοβόρους.

Μα όχι δεν συμπράττουμε, γυρίζουμε τα νώτα

στα υποσχόμενα πολλά, του καναλιού σας φώτα.

Ξέπλυμα συνειδήσεων, χιλιάδων ψηφοφόρων

δούλεψε χρόνια και καιρούς, πιστά και άνευ όρων…

…εξαρτημένοι, επιρρεπείς, φανατικά με τρέλα

για τη δική τους νοιάζονται, κομματική φανέλα.

Ελάτε ‘σεις πολιτικοί, της κάλπικης πεντάρας

εκπρόσωποι της συμφοράς, της σήψης της τρομάρας…

…που σκύβετε στα έδρανα, καλά ταμπουρωμένοι

απ’ του λαού τη Νέμεση, νομίζοντας κρυμμένοι.

Για ποια μιλάτε αριστερά; για ποια δημοκρατία;

σας βόλεψαν τα ποσοστά, άριστη πελατεία.

Τώρα τη νέα σας σοδειά, να ψάξετε μπορείτε

τα μαύρα χρόνια πού ‘ρχονται, μαζί να πορευτείτε.

Όμως να ξέρετε ως εδώ! λίγος καιρός σας μένει

απέναντι μας θά ‘σαστε, εχθροί τελειωμένοι.

Είν’ το τραγούδι της οργής, που τις καρδιές μας σφύζει

σαν χείμαρρος ορμητικός, κι όλα τα πλημμυρίζει.

Αλεξάκη - Χρονάκη Βασιλική (Κική)

               Νίκος  Τσίγκος