Η Greylock Capital, με γραφεία σε Μανχάταν και... Γκάνα, ομολογεί πως χάνει από μια συμφωνία
Από την Ελευθεροτυπία
Του Χρήστου Ζιώτη
Με ναρκοθετημένο έδαφος από το ίδιο το IIF, το οποίο έσπευσε να τοποθετήσει στη συντονιστική επιτροπή (steering committee) εταιρείες που επιδιώκουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ξεκινάει σήμερα ο νέος κύκλος διαπραγματεύσεων του Δημοσίου με τις τράπεζες για τη συμμετοχή τους στο περίφημο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI Plus).
Οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο πλευρών γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να γεφυρωθούν, καθώς ακόμη και μεταξύ των τραπεζών τα «κίνητρα» διαφέρουν. Είναι ενδεικτικό ότι εκτός από το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (το IIF) συμπεριέλαβε στη δεκαμελή συντονιστική επιτροπή που θα αναλάβει να διαπραγματευτεί με το Δημόσιο τους όρους συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα – όπως το επιτόκιο των νέων ομολόγων, τη χρονική τους διάρκεια κ.ο.κ. – όχι μόνο τις τράπεζες που επένδυαν παραδοσιακά σε ελληνικά ομόλογα αλλά και διάφορα «όρνεα», τα οποία έχουν μαζευτεί μόλις μυρίστηκαν το «πτώμα».
Εταιρείες επενδύσεων δηλαδή (capital managment) με παρουσία σε «καυτά σημεία του πλανήτη», οι οποίες μπήκαν όψιμα στην ελληνική αγορά ομολόγων ποντάροντας να βγάλουν κέρδη από την «αναδιάρθρωση του Δημόσιου Χρέους».
Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί η Greylock Capital Management, επενδυτική εταιρεία με γραφεία στο Μανχάταν και την Γκάνα.
Η εταιρεία αυτή, η οποία θα κληθεί να συμβάλει στην εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης προκειμένου να πετύχει το πρόγραμμα PSI, αναφέρει μεταξύ άλλων στο ενημερωτικό της φυλλάδιο ότι «επενδύει σε ομόλογα για τα οποία ο κίνδυνος χρεοκοπίας (default) είναι άμεσος, επιδιώκοντας οι πελάτες να αποκομίσουν σημαντικά οφέλη που θα προκύψουν από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους των χωρών αυτών» (restructing process).
Η εταιρεία προφανώς και δεν αποκαλύπτει τη μέθοδο που θα ακολουθήσει στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού Δημόσιου Χρέους για να εξασφαλίσει υψηλά κέρδη στους επενδυτές της, όπως είναι πασίδηλο ότι το «κίνητρό της» να συμπίπτει με αυτό των ελληνικών τραπεζών για παράδειγμα, οι οποίες δίνουν μάχη για να... περιορίσουν τη ζημιά τους.
Εν κατακλείδι η εν λόγω εταιρεία, η οποία απασχολεί μόλις 15 επενδυτικούς συμβούλους, προωθώντας τη λύση της αναδιάρθρωσης του Δημοσίου Χρέους της Ελλάδας, ίσως να μην ενδιαφέρεται για την επιτυχία του PSI, το οποίο δεν συνιστά τέτοιου είδους διαδικασία.
Όσον αφορά τις επιμέρους πτυχές της διαπραγμάτευσης, που θα ξεκινήσει σήμερα το Δημόσιο με τη στήριξη του ΔΝΤ, δεν έχει σημαντικά περιθώρια να προσφέρει υψηλά επιτόκια (7%-8%) στα νέα ομόλογα, όπως ζητούν οι τράπεζες, καθώς κάτι τέτοιο θα έθετε σε αμφισβήτηση το στόχο μείωσης του Δημοσίου Χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020.
Η σημασία του ελληνικού Δικαίου
Ισχυρό όπλο στα χέρια του Δημοσίου, για να πείσει τόσο τις τράπεζες όσο και τις άλλες εταιρείες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, αποτελεί το νομικό καθεστώς των ομολόγων. Τα ομόλογα που θα ανταλλαγούν (υφιστάμενο Δημόσιο Χρέος) έχουν εκδοθεί υπό το ελληνικό Δίκαιο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να αλλάξει τους όρους τους (επιτόκιο, διάρκεια κ.λπ.) ακόμη και αν δεν συμφωνήσουν όλοι οι κάτοχοι.
Με άλλα λόγια, αποσπώντας μία κατ' αρχήν συμφωνία των ελληνικών και άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών, το Δημόσιο έχει τη δυνατότητα να επιβάλει στην ουσία τους ίδιους όρους και στους υπόλοιπους επενδυτές που δεν θα αποδεχθούν τους όρους του PSI. Όμως στο ενδεχόμενο αυτό θα υποστούν αναγκαστικά απώλειες και οι ιδιώτες επενδυτές που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, παρ' όλο που ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος έσπευσε να τους εξαιρέσει.
Από την Ελευθεροτυπία
Του Χρήστου Ζιώτη
Με ναρκοθετημένο έδαφος από το ίδιο το IIF, το οποίο έσπευσε να τοποθετήσει στη συντονιστική επιτροπή (steering committee) εταιρείες που επιδιώκουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ξεκινάει σήμερα ο νέος κύκλος διαπραγματεύσεων του Δημοσίου με τις τράπεζες για τη συμμετοχή τους στο περίφημο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων (PSI Plus).
Οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των δύο πλευρών γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να γεφυρωθούν, καθώς ακόμη και μεταξύ των τραπεζών τα «κίνητρα» διαφέρουν. Είναι ενδεικτικό ότι εκτός από το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (το IIF) συμπεριέλαβε στη δεκαμελή συντονιστική επιτροπή που θα αναλάβει να διαπραγματευτεί με το Δημόσιο τους όρους συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα – όπως το επιτόκιο των νέων ομολόγων, τη χρονική τους διάρκεια κ.ο.κ. – όχι μόνο τις τράπεζες που επένδυαν παραδοσιακά σε ελληνικά ομόλογα αλλά και διάφορα «όρνεα», τα οποία έχουν μαζευτεί μόλις μυρίστηκαν το «πτώμα».
Εταιρείες επενδύσεων δηλαδή (capital managment) με παρουσία σε «καυτά σημεία του πλανήτη», οι οποίες μπήκαν όψιμα στην ελληνική αγορά ομολόγων ποντάροντας να βγάλουν κέρδη από την «αναδιάρθρωση του Δημόσιου Χρέους».
Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί η Greylock Capital Management, επενδυτική εταιρεία με γραφεία στο Μανχάταν και την Γκάνα.
Η εταιρεία αυτή, η οποία θα κληθεί να συμβάλει στην εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης προκειμένου να πετύχει το πρόγραμμα PSI, αναφέρει μεταξύ άλλων στο ενημερωτικό της φυλλάδιο ότι «επενδύει σε ομόλογα για τα οποία ο κίνδυνος χρεοκοπίας (default) είναι άμεσος, επιδιώκοντας οι πελάτες να αποκομίσουν σημαντικά οφέλη που θα προκύψουν από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους των χωρών αυτών» (restructing process).
Η εταιρεία προφανώς και δεν αποκαλύπτει τη μέθοδο που θα ακολουθήσει στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού Δημόσιου Χρέους για να εξασφαλίσει υψηλά κέρδη στους επενδυτές της, όπως είναι πασίδηλο ότι το «κίνητρό της» να συμπίπτει με αυτό των ελληνικών τραπεζών για παράδειγμα, οι οποίες δίνουν μάχη για να... περιορίσουν τη ζημιά τους.
Εν κατακλείδι η εν λόγω εταιρεία, η οποία απασχολεί μόλις 15 επενδυτικούς συμβούλους, προωθώντας τη λύση της αναδιάρθρωσης του Δημοσίου Χρέους της Ελλάδας, ίσως να μην ενδιαφέρεται για την επιτυχία του PSI, το οποίο δεν συνιστά τέτοιου είδους διαδικασία.
Όσον αφορά τις επιμέρους πτυχές της διαπραγμάτευσης, που θα ξεκινήσει σήμερα το Δημόσιο με τη στήριξη του ΔΝΤ, δεν έχει σημαντικά περιθώρια να προσφέρει υψηλά επιτόκια (7%-8%) στα νέα ομόλογα, όπως ζητούν οι τράπεζες, καθώς κάτι τέτοιο θα έθετε σε αμφισβήτηση το στόχο μείωσης του Δημοσίου Χρέους στο 120% του ΑΕΠ το 2020.
Η σημασία του ελληνικού Δικαίου
Ισχυρό όπλο στα χέρια του Δημοσίου, για να πείσει τόσο τις τράπεζες όσο και τις άλλες εταιρείες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, αποτελεί το νομικό καθεστώς των ομολόγων. Τα ομόλογα που θα ανταλλαγούν (υφιστάμενο Δημόσιο Χρέος) έχουν εκδοθεί υπό το ελληνικό Δίκαιο, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να αλλάξει τους όρους τους (επιτόκιο, διάρκεια κ.λπ.) ακόμη και αν δεν συμφωνήσουν όλοι οι κάτοχοι.
Με άλλα λόγια, αποσπώντας μία κατ' αρχήν συμφωνία των ελληνικών και άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών, το Δημόσιο έχει τη δυνατότητα να επιβάλει στην ουσία τους ίδιους όρους και στους υπόλοιπους επενδυτές που δεν θα αποδεχθούν τους όρους του PSI. Όμως στο ενδεχόμενο αυτό θα υποστούν αναγκαστικά απώλειες και οι ιδιώτες επενδυτές που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, παρ' όλο που ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος έσπευσε να τους εξαιρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου