ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

ΑΘΗΝΑ 01/12/2011

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται.

            Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε ότι η Ηγεσία της Αριστεράς, δηλαδή τόσο του Κ.Κ.Ε. όσο και του ΣΥΝ/ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προσεκλήθη από τον Κο «Πρωθυπουργό» της Ελλάδας και δεδομένου ότι προσεκλήθησαν, προσήλθαν και συζήτησαν μαζί του, άσχετα πως όπως εδήλωσαν διαφώνησαν!!

            Αυτή η είδηση με γύρισε πίσω στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας και συγκεκριμένα στα 1972-73, αν θυμάμαι καλά, όταν η τότε Στρατιωτική Δικτατορία δηλαδή οι τότε Πραξικοπηματίες εδήλωσαν ότι θα προχωρούσαν σε Πολιτικοποίηση του Καθεστώτος και γι’ αυτό θα άρχιζαν «συνομιλίες» με στελέχη των Πολιτικών Κομμάτων, όπερ και εγένετο.

            Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η τάξη των «συνομιλητών» που είχε γίνει κατάπτυστη από το σύνολο των Δημοκρατικών πολιτών και όλοι προσπαθούσαν να μάθουν, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι, ποιοι ήταν «συνομιλητές» με τους Πραξικοπηματίες για να τους καταγγέλλουν, να τους περιγελούν και να τους έχουν φυσικά υπ’ όψιν τους όταν θα ερχόταν η αποκατάσταση της Δημοκρατίας…

            Τα πιο πάνω είναι ένα μάθημα Ιστορίας για τους νέους και μια υπενθύμιση για εμάς τους μεγαλύτερους.

            Σήμερα λοιπόν βλέπουμε και πάλι να επαναλαμβάνεται η Ιστορία με νέους «συνομιλητές» και μάλιστα με την Ηγεσία της Αριστεράς που «συνομιλεί» με έναν «Πρωθυπουργό» που είναι διορισμένος και άρα «Πραξικοπηματικός».

            Αυτό μάλιστα δεν είναι μόνον δική μας άποψη, με βάση το Σύνταγμά μας, άρθρα 37 και 38 αλλά και διεθνών μέσων ενημέρωσης, βλ. NEW YORK TIMES και όχι μόνον, που μιλούν για Πραξικόπημα στην Ελλάδα και στην Ιταλία με τον διορισμό ως «Πρωθυπουργών» των Αξιότιμων Κυρίων Παπαδήμου και Mario Monti που από σύμπτωση είναι και Τραπεζίτες, και όπως αναφέρεται στον Εσωτερικό Τύπο αλλά και στον Διεθνή χωρίς να έχει διαψευστεί, είναι και μέλη της «Trilateral Commission» και άλλων ενδεχομένως ανάλογων ευαγών Ιδρυμάτων!

            Αναρωτιόμαστε λοιπόν για ποιόν λόγο η Ηγεσία της Αριστεράς με την κίνησή της αυτή αλλά και με την παραμονή της και την συμμετοχή της σε μια Βουλή που είναι υπό Κατοχή και Πραξικοπηματική προσδίδει «Νομιμοφάνεια», προς θεού όχι νομιμότητα, και δεν αποχωρεί από αυτήν κάνοντας καταγγελία ότι αρνείται να συμμετέχει σε ένα τέτοιο «μόρφωμα»;

            Τελειώνοντας αυτήν την Ιστορική αναδρομή και την μεταφορά της στην σύγχρονη πραγματικότητα θα θέλαμε να προβληματίσουμε το τμήμα εκείνο του Ελληνικού Λαού που ακολουθεί, καλοπροαίρετα, αυτές τις Ηγεσίες να πάρουν τις Ηγεσίες στα χέρια τους και να ενωθούμε όλοι μαζί για την Απελευθέρωση της Πατρίδας μας από την ξένη Κατοχή ανατρέποντας όχι την Στρατιωτική Δικτατορία, αλλά την Κοινοβουλευτική Δικτατορία που έχει επιβληθεί στην χώρα μας.

                                                                                                                                Υποναύαρχος Λ.Σ. (ε.α.) – Νομικός

Παπαντωνίου Αντώνης