Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.

Πάμε σε εκλογές στις 25 του Γενάρη. Η συγκυβέρνηση των δωσιλόγων δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε ένα παραπάνω ψήφο βουλευτή από την προηγούμενη ψηφοφορία για τον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτής της ευτελούς ελληνικής δημοκρατίας υπό καθεστώς ξένης κατοχής και δουλοπαροικίας χρέους.

Έτσι, η σημερινή ημέρα 29 Δεκέμβρη 2014 μπορεί να καταγραφεί ως μια σημαδιακή, μοιραία ημέρα. Μια ιστορική πραγματικά ημέρα που η ελληνική σύγχρονη τραγωδία οδηγείται στην τελική της φάση, αυτή της πλήρους αποκάλυψης. Μια φάση, που είτε μπορεί να οδηγήσει στον τέλειο εξευτελισμό και την ολοκληρωτική καταστροφή, είτε να ανοίξει χαραμάδα ελπίδας για μια άλλη πορεία λαϊκής και εθνικής ανασυγκρότησης.

Γνωρίζουμε όλοι τι θα επακολουθήσει τις επόμενες ημέρες μέχρι τις 25 του Γενάρη που θα διεξαχθούν οι εκλογές. Το καθεστώς χάνοντας και τα τελευταία του ερείσματα στο πολιτικό σύστημα, θα οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα. Τρομοκρατία, εκφοβισμός, εκβιασμοί, σύγχυση και αποπροσανατολισμός, μέσω μιας χωρίς προηγούμενο πόλωσης.

Ωστόσο τα πράγματα έχουν πάρει πλέον το δρόμο τους, και αυτό πέρα από κάθε...
πιθανολογούμενο εκλογικό αποτέλεσμα.

Έστω κι αν χρειάζεται να περάσουμε από ένα ενδιάμεσο στάδιο προσπάθειας διακυβέρνησης με νέα υλικά προσκολλούμενα πάνω στα παλιά, προκειμένου να συντηρηθεί το καθεστώς και να ανακάμψει, χωρίς να αμφισβητηθούν, επί της ουσίας, οι παράμετροι που το διαμορφώνουν. Αλλά παλιά και νέα υλικά μαζί μονάχα ρωγμές και καθιζήσεις προδικάζουν.

Έστω κι αν ζήσουμε την κατάρρευση των όποιων καλών προθέσεων της αξιωματικής, τώρα, αντιπολίτευσης, που κατά τα φαινόμενα, θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, μπροστά στα αδιέξοδα των δικών της φαντασιώσεων για υπέρβαση των προβλημάτων εντός του δοσμένου πλαισίου και χωρίς να αμφισβητείται η καρδιά του, που αφορά ακριβώς στο καθεστώς κατοχής από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έστω κι αν αποδειχθούν φρούδες οι ελπίδες όσων αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη και την εναποθέτουν σε αυτούς που τους υπόσχονται τις εύκολες και τις ανώδυνες λύσεις. Λες και υπάρχουν απ' αυτές πολλές για να διαλέξεις! Γιατί δεν είναι ακόμα λίγοι αυτοί που ονειρεύονται και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ολάκερη.

Έστω κι αν ο φόβος κάνει αρκετούς να χώσουν το κεφάλι πιο βαθιά στην άμμο.

Επειδή τότε θα αποκαλυφθεί όλη η γυμνή αλήθεια. Και όλοι θα κληθούν να επιλέξουν. Με πρώτο το ΣΥΡΙΖΑ, που αν επιλέξει την ενσωμάτωση και την εξυπηρέτηση του καθεστώτος θα οδηγηθεί συντομότατα και με μαθηματική ακρίβεια στον κάλαθο των απορριμμάτων της ιστορίας, μαζί με αυτούς που τώρα δείχνει να αντιμάχεται.

Τότε και ο λαός δεν θα μπορέσει να διαφύγει από το να πάρει την τελική του απόφαση. Ή θα οδηγηθεί στη σφαγή, ή θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ανατρέποντας το σύνολο των καθεστωτικών δυνάμεων και ανοίγοντας τη λεωφόρο της απελευθέρωσης, με όσους έντιμους πολιτικούς θα έχουν απομείνει, καθώς και όσες δυνάμεις θα κατορθώσουν να μείνουν μέχρι τότε αλώβητες, να παρατίθενται μαζί με το λαό μπροστά στην τελική μάχη.

Η στιγμή αυτή, της καθοριστικής σύγκρουσης, δεν αργεί. Αντίθετα, η απόφαση του καθεστώτος, να ξεδιαλύνει το τοπίο και μέσω του Σαμαρά να επιταχύνει τις εξελίξεις, τη φέρνει πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι οι ίδιες οι καθεστωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να φανταστούν. Απ’ ό,τι και όλοι εμείς, που τέσσερα χρόνια τώρα, παλεύουμε για την ανατροπή θα μπορούσαμε, να έχουμε ελπίσει.

Επειδή ακριβώς, η στιγμή της τελικής σύγκρουσης, δεν ήταν λαϊκή επιβολή, αλλά αντίθετα καθεστωτική επιλογή, μπροστά στα δικά τους μεγάλα αδιέξοδα, αυτή η σύγκρουση θα είναι πρωτοφανώς σκληρή και με καθόλου δεδομένο το αποτέλεσμα.

Το διακύβευμα, λοιπόν, δεν είναι οι εκλογές, αλλά το τι θα επακολουθήσει. Και γι’ αυτό οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε από τώρα. Και όσο η αναταραχή αυξάνει, όσο η αστάθεια μεγαλώνει και οδηγεί σε κυβερνητικά αδιέξοδα, τόσο οι εξελίξεις ευνοούν τον αλληλοσπαραγμό των καθεστωτικών και τη μάχη να δοθεί με καλύτερους όρους για το λαό και τη Δημοκρατία. Υπέροχη κατάσταση που σηματοδοτεί την ελευθερία που ζυγώνει.

Υπ’ αυτήν την έννοια η χώρα και η ελληνική κοινωνία μπήκε σήμερα ορμητικά σε μια νέα περίοδο με τα επαναστατικά χαρακτηριστικά πολύ πιο εμφανή από κάθε άλλη φορά, ίσως για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια.

Είναι ακριβώς η στιγμή που η Ανάγκη των καιρών μέλει να γίνει Ιστορία!

Αρκεί όλοι μας να βρεθούμε εκεί όρθιοι να δώσουμε τη μάχη. Γιατί θα νικήσει αυτός που θα μείνει όρθιος μέχρι το τέλος.

από το "http://hereticalideas-gr.blogspot.gr/"