«Ευσεβείς πόθοι» τα περί ρύθμισης του χρέους

Ο γερμανικός τύπος «προσγειώνει» την κυβερνητική προπαγάνδα και κάνει λόγο για νέο «μνημόνιο»

Μπορεί στην Ελλάδα η συγκυβέρνηση να καλλιεργεί κλίμα αναμονής για μια «ανάπτυξη» που θα δώσει λύση σε όλα τα προβλήματα, μπορεί να διαδίδει ψευδείς εντυπώσεις  για το «τέλος της τρόικας» και  όλα αυτά διανθισμένα με μπόλικη δόση κινδυνολογίας για το ενδεχόμενο ενός καταστροφικού πισωγυρίσματος.  Στο επίκεντρο αυτής της επικοινωνιακής επιχείρησης, με την πολύτιμη συμμετοχή της πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται το θέμα του χρέους και η διευθέτηση του, καθώς δεν υπάρχει κανείς που να πιστεύει τα περί «βιωσιμότητας» του. Η εικόνα, που θέλει να δημιουργήσει η κυβερνητική προπαγάνδα για το θέμα αυτό είναι περίπου ειδυλλιακή και δεν έχει καμιά σχέση με την εικόνα που μεταφέρουν τα δημοσιεύματα των ξένων και ειδικότερα των γερμανικών εφημερίδων. Στον κοινό παρονομαστή των γερμανικών δημοσιευμάτων βρίσκεται η συνέχιση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές και η βεβαιότητα ότι η όποια λύση του προβλήματος του χρέους θα συνοδεύεται από σειρά νέων υποχρεώσεων, δηλαδή νέο «μνημόνιο», της ελληνικής πλευράς.

Μια απλή… επιθυμία

To «τέλος της τρόικας» μπορεί να είναι απλώς μία «επιθυμία» των Ελλήνων, αλλά και οι πιστωτές αναβάλλουν συνεχώς μία αποτελεσματική λύση για το χρέος της Ελλάδας, υποστηρίζει η εφημερίδα FrankfurterAllgemeine.
Ο αρθρογράφος σχολιάζει ότι στο τέλος του χρόνου ολοκληρώνεται το σημερινό πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και παραμένει ανοιχτό εάν η Ελλάδα θα παρουσιάσει πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες και επομένως θα χρειαστεί νέο πρόγραμμα βοήθειας μετά το 2015. «Οι φήμες που ακούγονται στην Αθήνα για το τέλος της τρόικας (…) μπορεί να αποτυπώνουν απλώς μία ελληνική επιθυμία, δεδομένου ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα συνεχίσει να δίνει το “παρών” μέχρι να ολοκληρωθεί το δικό του πρόγραμμα στο πρώτο τρίμηνο του 2016» σημειώνει ο αναλυτής. Ταυτόχρονα, όμως, τονίζει ότι «μακροπρόθεσμα πολλοί από τους ενδιαφερόμενους έχουν συμφέρον να τερματιστεί το εγχείρημα της τρόικας».
Για τις μελλοντικές ανάγκες χρηματοδότησης της Ελλάδας αναφέρεται: «Για πολιτικούς λόγους η ελληνική κυβέρνηση θέλει να αποφύγει πάση θυσία ένα επόμενο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, το οποίο θα σήμαινε και νέα μέτρα. Προφανώς ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης συνεχίζει να πιστεύει ότι τα περίπου 11 δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν ενταχθεί στο παλαιό πρόγραμμα για τη διάσωση των τραπεζών μπορούν να αλλάξουν χρήση και να αξιοποιηθούν για την εξυγίανση του προϋπολογισμού. Στις Βρυξέλλες αυτό δεν θεωρείται ρεαλιστικό. Όχι μόνο γιατί η αναδιανομή των κονδυλίων θα έθετε κάποια νομικά προβλήματα. (Αλλά επίσης γιατί) θεωρείται πολύ πιθανό ότι τα χρήματα αυτά θα χρησιμοποιηθούν τελικά για τον σκοπό για τον οποίο είχαν προβλεφθεί, καθώς τα επικείμενα stress test στις ελληνικές τράπεζες ενδέχεται να αποκαλύψουν νέες κεφαλαιακές ανάγκες».

Στις «καλένδες» η λύση για το ελληνικό χρέος;

Εκτενής είναι η αναφορά στις προσπάθειες για μία πιο μόνιμη λύση στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Σημειώνεται μάλιστα ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πιέζει για «ήπια μεταχείριση» με το επιχείρημα ότι «μία κατάσταση πολιτικής αβεβαιότητας στην Ελλάδα θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις μεταρρυθμίσεις που έχουν υλοποιηθεί μέχρι στιγμής». Σύμφωνα με τον αναλυτή «η ελληνική κυβέρνηση υπενθυμίζει ότι κατάφερε να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα όχι μόνο το 2013 αλλά και στο πρώτο εξάμηνο του 2014». Ωστόσο διαφαίνεται κάποια δυσπιστία ως προς τη βιωσιμότητα του επιτεύγματος: «Οι αποφάσεις που ελήφθησαν τον Νοέμβριο του 2012 βασίζονται στην υπόθεση ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας θα ισοδυναμεί κάθε χρόνο με το 4,5% του εθνικού ΑΕΠ. Όμως τα στοιχεία που έχουμε σήμερα μπροστά μας κάνουν λόγο για λιγότερο από 2%. Επιπλέον στην Αθήνα φαίνεται να ξεχνούν ότι το πρωτογενές πλεόνασμα αποτελεί μόνο μία από τις προϋποθέσεις για περαιτέρω διευκολύνσεις» σημειώνει η Frankfurter Allgemeine, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η «άλλη προϋπόθεση» θα ήταν η ατζέντα των μεταρρυθμίσεων.
Εξετάζοντας πιθανές «διευκολύνσεις» για το ελληνικό χρέος ο αναλυτής σημειώνει ότι η μείωση των επιτοκίων έχει ήδη δοκιμαστεί (και προφανώς θα αξιοποιηθεί και στη συνέχεια) χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αλλά και η «επιμήκυνση» του χρέους δεν αποτελεί οριστική λύση, καθώς ήδη σήμερα ο χρόνος αποπληρωμής έχει επεκταθεί στα 32 έτη, ενώ μία περαιτέρω επιμήκυνση δεν θα προσέφερε παρά μία μικρή «δημοσιονομική ανάσα» που αποτιμάται σε μονοψήφιο νούμερο. Μία πιθανή λύση θα ήταν βέβαια η παροχή νέων δανείων από κράτη-μέλη της ΕΕ, αλλά η Frankfurter Allgemeine σημειώνει ότι «κανένας εν δυνάμει χρηματοδότης δεν θα ήταν διατεθειμένος για κάτι τέτοιο, και πάντως όχι η Γερμανία». Συμπέρασμα; Φαίνεται ότι οι «ευρωπαίοι πιστωτές θα συνεχίσουν να αναβάλλουν συνεχώς το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους».
Πηγή: Deutsche Welle
Πηγή: Ημεροδρόμος