Η κατρακύλα δεν έχει τέλος – Ανήμπορη εμφανίζεται η κυβέρνηση να βάλει φρένο στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστώνΤην ουσιαστική κατάργηση των απεργιών, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και πιθανή κατάργηση των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα, που ισοδυναμούν με νέες μειώσεις που φτάνουν το 30%, είναι Τα «καυτά» αιτήματα της Τρόικας προς την κυβέρνηση και προς τα υπουργεία Εργασίας και Οικονομικών.
Δυστυχώς η κυβέρνηση εμφανίζεται ανίκανη να βάλει φρένο στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών. Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, η κατάσταση με τους δανειστές δείχνει να έχει εκτροχιαστεί εντελώς.
Οι δανειστές όχι μόνο δεν δέχονται το αίτημα του Μαξίμου για φοροελαφρύνσεις, αλλά αντίθετα απαιτούν περισσότερες περικοπές και μεγαλύτερες θυσίες από έναν λαό που βρίσκεται κάτω από το όριο της εξαθλίωσης.
Ήδη για το θέμα των απεργιών, τον... τόνο έδωσε ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις.
Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης συνέντευξης τύπου στην Ουάσιγκτον, ο κ. Ράις ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «έχει υπάρξει συγκριτικά η μικρότερη πρόοδος» στις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο θεσμικό πλαίσιο για τις απεργίες.
Ουσιαστικά, ο κ. Ράις έθεσε επίσημα το βασικό αίτημα των διαπραγματεύσεων: Να αλλάξει ο συνδικαλιστικός νόμος και στο εξής, οι απεργίες να έχουν τη συγκατάθεση του 50% +1, των μελών των συνδικάτων τουλάχιστον. Έως τώρα, τις απεργίες μπορεί να τις εξαγγέλει το Δ.Σ. κατά πλειοψηφία ή έστω η γενική συνέλευση των εργαζομένων, με ψηφοφορία που γίνεται από τους παρόντες και μόνο.
Στο σκέλος των ομαδικών απολύσεων, η τρόικα θέλει να προκαλέσει ουσιαστική άρση του ορίου που υπάρχει έως τώρα. Αναμένεται να υπάρξει ανάλυση του ρόλου που διαδραματίζει πλέον το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), ως το τελικό όργανο που απορρίπτει ή εγκρίνει τα σχέδια ομαδικών απολύσεων. Εάν η τρόικα δεν πειστεί για την ικανοποιητική λειτουργία του ΑΣΕ, θα απαιτήσει έως τον Οκτώβριο να είναι έτοιμο το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα οδηγεί στην κατάργηση του ορίου τους. Σύμφωνα με όσα ισχύουν έως σήμερα, ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται, από επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζόμενους, για λόγους που δεν αφορούν το πρόσωπο των απολυμένων.
Σύμφωνα με το άρθρο 74 του Ν.3863/2010 , ο οποίος αντικατέστησε το εδάφιο α' και ΄β της παρ.2 του άρθρου 1 του Ν. 1387/1983 (ΦΕΚ 110Α') το όριο που οι απολύσεις θεωρούνται ομαδικές, καθορίζεται:
α) Μέχρι 6 εργαζόμενους, προκειμένου για επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που στην αρχή του μήνα απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους και
β) Σε ποσοστό 5% του προσωπικού και μέχρι 30 εργαζόμενους για τις επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις που απασχολούν περισσότερους από 150 εργαζόμενους.
Την ίδια στιγμή επανέρχεται στο προσκήνιο το «πάγιο» αίτημα της τρόικας για κατάργηση των τριετιών στον ιδιωτικό τομέα. Στο πλαίσιο της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, η τρόικα απαιτεί να επεκταθεί το μέτρο της μείωσης κατά 50% των τριετιών, σε περίπτωση επαναπρόσληψης μακροχρόνια ανέργων και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Η τρόικα, όλο αυτό το διάστημα που βρίσκεται στην Ελλάδα, ζητάει το συγκεκριμένο αίτημα, αλλά έως τώρα χωρίς επιτυχία. Αν καταφέρει να περάσει την πρότασή της, τότε περίπου 250 χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, που λαμβάνουν αποδοχές σύμφωνα με τους όρους της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), κινδυνεύουν άμεσα με μείωση έως 30% του μηνιαίου μισθού τους. Υπενθυμίζεται ότι εδώ και μία διετία, με μνημονιακή απόφαση, η τριετίες παραμένουν «παγωμένες».
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα «ανοιχτά» ζητήματα και για τα οποία πρόκειται να ληφθούν οριστικές αποφάσεις αναμένεται να παρθούν στις διαπραγματεύσεις του Σεπτεμβρίου, αυτά είναι:
1. Η βελτίωση των όρων και των προϋποθέσεων για την ρύθμιση χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
2. Η περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά μια μονάδα.
3. Η κατάργηση και άλλων κοινωνικών πόρων που κατευθύνονται προς τα ταμεία.
4. Ο περιορισμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων σε τρία για μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες.
5. Η καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου