Ένα μουσικό ταξίδι από τις αρχές της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα.
ΣΤΙΧΟΙ:
Seventies
Κάποτε θυμάμαι πριν περάσουνε τα χρόνιατον Μαρκεζίνη έβλεπα να βγαίνει σε μπαλκόνια
και με φανταζόμουν μύθο στη Βουλή.
Βασάνιζαν τους φίλους μου στη δικτατορία
μα εμένα απ’ το Παρίσι η λιγούρα για εξουσία
έψαχνε μια κάλπη για να εκφραστεί.
Από τον Τρικούπη δεν σηκώσαμε κεφάλι
κι ήρθε το εβδομήντα και μας βρήκε σε ένα χάλι
και ο Μίκης είπε “Καραμανλής ή τανκς”.
Όνειρό μου ήτανε να πάρω Υπουργείο
διάολε, αφού ήμουνα και στο Πολυτεχνείο
κάτσε και θα γίνει δικός μου ο κορβανάς.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
με μια άρρωστη, βλαχομπαρόκ νοοτροπία.
Οι γονείς μου εξορία
κι οι παππούδες Μικρασία
ήρθε η ώρα για να γράψω ιστορία.
Eighties
Ξεκινήσαμε στραβά με κάλπικους εθνάρχεςκι η δεκαεφτά Νοέμβρη σκότωνε σταθμάρχες
μα ο Αντρέας είπε σοσιαλισμό.
Τρίτος δρόμος, αλλαγή και ελπίδες εκτροφείου
σ’ ένα κράτος καμπινέ για τσόλια του εμφυλίου
βρήκα ευκαιρία και τρούπωσα κι εγώ.
Κοινωνικό συμβόλαιο που πήγε στις καλένδες
με δανεικά και βίντεο μου γίνατε λεβέντες
μπάνια του λαού, σκυλάδικα και Γκάλη.
Κι έτσι οι βάσεις έμειναν κι απ’ την ΕΟΚ δεν βγήκα
και στο χρονοντούλαπο της διαφθοράς μου βρήκα
την Αυριανή, τον Κοσκωτά, τη Λιάνη.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
και οι τσάτσοι πρώτη μούρη στη Βουλή.
Κομματόσκυλα, εμπρός
σας μιλάει ο αρχηγός
και ρουσφέτια πάλι τάζει στη στιγμή.
Nineties
Όπως με διατάξανε από τη Γερμανίαξεχαρβάλωσα της χώρας τη βιομηχανία
για να φτιάξω ζόμπι καταναλωτές.
Για να μην παράγουν έδινα επιδοτήσεις
δάνεια και κάρτες· όμως ήρθαν επενδύσεις
δηλαδή μας σκίσαν οι πολυεθνικές.
Κρατική διαφήμιση παρέχω στον Λαμπράκη
και τη ΜΜ εύνοια την έχω στο τσεπάκι
με όλα τα τσουτσέκια να γλύφουν στο γυαλί.
Ρίχνω κοκαλάκια και στους εργατοπατέρες
βόλεψα τους γιούς μου, να τες και οι θυγατέρες
αγκαλιά με γέρους μπρος τη Λυρική.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
παίρνω προμήθειες και σε κότερα αράζω.
Την παιδεία καταλύω
την υγεία τη διαλύω
την Ελλάδα μες το χάος τη βουλιάζω.
Μισεύαν’ οι Έλληνες παλιά σε ΗΠΑ κι Αυστραλία
μα ξέχασαν τι τράβηξαν και βρήκα ευκαιρία
να πω ότι για τα χάλια φταιν’ οι μετανάστες και όχι εγώ.
Το ΑΕΠ αυξήσανε με αίμα και με νεύρο
μα εγώ τους σκοτώνω στο Αιγαίο και στον Έβρο
λαθραίους τους βαφτίζω και τους πατάω στον λαιμό.
Πάνω στην κασίδα του λαού αυτού του τόπου
έτριψα τα κόπρανα του κάθε επισκόπου
που την κοινωνία να ελέγχει απαιτεί.
Μοναστήρια αρπάζουνε εκτάσεις παρανόμως
κι έχουν μια περιουσία που σε πιάνει τρόμος
μα δεν της βάζω φόρο γιατί είναι ιερή.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
να μασάω, να τσεπώνω με μανία.
Να διορίζω έναν σκασμό
για να βγάζουν τον σκασμό
ομερτά όλοι μες τη μπανανία.
2000 baby
Μου ’πανε μη μπλέξεις τις ιδέες με την τσέπηκι έτσι το χρηματιστήριο φούσκωσα όσο πρέπει
για να τα βουτήξω από τους αφελείς.
Τζογαδόροι, αγράμματοι, νεόπλουτοι, καφρίλα
του εξήντα οι εκδρομείς, μια γενιά ξεφτίλα
δεν ήταν δα και δύσκολο να τους χειραγωγείς.
Με τον Μπους παρέα έσφαζα κι εγώ παιδάκια
μα στις δεξιώσεις έτρωγα καναπεδάκια
κι όλα όσα δίναν στους υποτελείς.
Έπνιγα επιβάτες λίγο έξω από την Πάρο
κάθε νταβατζή νονό τον έκανα κουμπάρο
ζήτω η Ελλάδα της χωματερής.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
με Μητσοτάκη, με Κωστάκη και Σημίτη.
Η Αριστερά με τον Τζαννετάκη
κάποια στελέχη της μετά στον Γιωργάκη
τόσος βόθρος! Μα δεν μας άγγιξε τη μύτη.
Χάρισα τον πλούτο του λαού σε αρχιλαμόγια
έκανα ολυμπιακούς για να χαρούν δυο σόγια
κι έθαψα στο χρέος τέσσερις γενιές.
Να φυλάγομαι έπρεπε απ’ του λαού το χέρι
κι έτσι έφτιαξα τι-βι που παίζει Πρετεντέρη
για να αποβλακώνω νεοέλληνες.
Έφερα το ευρώ να κάνω τους πολίτες σκλάβους
σε γραφειοκράτες, τραπεζίτες κι εργολάβους
το περήφανο έθνος προσκυνάει την κομισιόν.
Δεν πειράζει ζώα, όμως πήρατε το γιούρο
και ξαναψηφίστε εμένα τον Μαυρογυαλούρο
κοίτα η Τζούλια βγάζει το κομπινεζόν.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
και η Μέρκελ να τεντώνει το σκοινί.
Στη Μεσόγειο η ΑΟΖ
και στη Θράκη η πρώτη ΕΟΖ
μα μονάχα με μια χρεοκοπία διαδρομή.
Κρίση
Λίστες σε στικάκια μου γλιστρούν μέσα απ’ τα χέριακαι τα δάση έκαψα με ασύμμετρα ξεφτέρια
υποβρύχια γέρνουν, εδώ οι μπίζνες οι καλές.
Με τοξικά ομόλογα τίναξα τα ταμεία
παρακολουθούσε τον πρωθυπουργό η CIA
τι να πρωτοπείς, να γελάς είναι και να κλαις.
Τώρα στο μνημόνιο ο λαός εγκλωβισμένος
τον αργό του θάνατο βιώνει απελπισμένος
κι αν δεν αντιδράσει θα εξοντωθεί.
Γκρεμίζω κατακτήσεις αιώνων σε μια μέρα
της Ελλάδας είμαι η κατάρα και η χολέρα
το μόνο που μου αξίζει είναι το Γουδή.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
και οι πολίτες άβουλοι, δειλοί.
Απ’ την πείνα γονατίζουν
κι όμως με ξαναψηφίζουν
μόνο που τώρα με λένε τρικομματική.
Δίνω ταυ συν δέκα σε αριβίστες κερδοσκόπους
προβοκάτσιες κάνω, στις πορείες καίω ανθρώπους
δασκάλους και παιδιά δολοφονούν οι παρακρατικοί.
Έχω εξαπολύσει ένοπλη τρομοκρατία
με τα ΜΑΤ κατάργησα και τη Δημοκρατία
κι έχω για εφεδρεία τα σκουλήκια τους νεοναζί.
Τα χημικά στα πλήθη είναι έγκλημα πολέμου
ρίχνω όμως αβέρτα, δεν με νοιάζει ρε δικέ μου
φτύνω όλους τους νόμους και τα δικαιώματα.
Κι αφού για χρόνια έκανα τις μίζες μου μασούρι
κατουράω το Σύνταγμα σαν να ’ναι πατσαβούρι
τη χώρα παραδίδω στης Τρόικας τα σκυλιά.
Νοσταλγός της μεταπολίτευσης
νοσταλγός της μεταπολίτευσης
κι οι αγανακτισμένοι μουντζώνουν στην πλατεία.
Μα δεν φτάνει όμως αυτό
και για να ξεκουμπιστώ
θέλει Επανάσταση και φίλε έχεις αιτία.
Πηγή: ΕΠΑΜ Πάτρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου