Τελικά οι δημοσκοπήσεις έχουν καταντήσει κοροϊδία

  Γράφει ο Δημήτρης Κυπριώτης

Δεν υπάρχει ημέρα, που η πολιτική πλύση εγκεφάλου που επιχειρείται συστηματικά από τα περισσότερα ΜΜΕ (ηλεκτρονικά και έντυπα) να έχει σταματήσει έστω και για ελάχιστο χρόνο. Αυτό που αντικειμενικά παρατηρείται είναι ένας πραγματικός βομβαρδισμός της κοινής γνώμης και μάλιστα  σε τέτοιο βαθμό, που  να μην μπορεί να καταλάβει ο μέσος κοινός νους, τι πραγματικά συμβαίνει, ποια είναι η πραγματικότητα  και σε ποιον και σε τι να πιστέψει.!

 Η κυβέρνηση με τα δεκάδες παπαγαλάκια της που είναι διασκορπισμένα στα περισσότερα ΜΜΕ, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβάλλει συσκότιση στην πραγματική και ουσιαστική πληροφόρηση,  εφευρίσκοντας κάτι ασήμαντο κάθε φορά, που να μπορεί να το κάνει εντυπωσιακό για να το ρίξει στον αγώνα αυτό. 

Στη χειρότερη  περίπτωση, αν δεν μπορεί να πετύχει την ολοκληρωτική συσκότιση, προσπαθεί να φέρει  μια  γενική θολούρα των πραγμάτων.

Η λεγόμενη και συγκυβέρνηση, σαν κυρίαρχο πολιτικό λόγο έχει επιλέξει το ψέμα και μάλιστα όσο μεγαλύτερο είναι αυτό, τόσο περισσότερο το επικροτεί. Και κοντά στο ψέμα κυριαρχεί και το απύθμενο θράσος! 

Δεν υπάρχει πολιτικός κυβερνητικός παράγοντας ή ακόμη και πολιτευτής ή δημοσιογραφικό ή καθηγητικό ή συνδικαλιστικό παπαγαλάκι,  που να μην είναι όλοι τους μπολιασμένοι  με αυτά  τα χαρακτηριστικά του ψεύτικου και φτιασιδωμένου πολιτικού λόγου, τον οποίο εκφέρουν με θράσος και αναίδεια οι περισσότεροι, χωρίς να λογαριάζουν απολύτως τίποτα.

Φαίνεται όμως ότι τη δόξα αυτήν τη ζήλεψαν και οι αντίστοιχοι παράγοντες του εξωτερικού και αυτό φάνηκε καθαρά με την υπόθεση της εξόδου της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές. Αφού όλοι ξέρουν ότι αυτή η υπόθεση μόνο την Ελλάδα και  τους Έλληνες δεν συμφέρει, εντούτοις κάνουν το παν και ισχυρίζονται κάθε ψέμα, ώστε να πείσουν τους «ιθαγενείς»! Και δυστυχώς σε κάποιες  περιπτώσεις το πετυχαίνουν!

Και επειδή όμως όλα αυτά φαίνεται ότι δεν φτάνουν για να πείσουν τη «θολωμένη» κοινή γνώμη για το «τεράστιο κυβερνητικό έργο»  που έχει ρημάξει τη χώρα,  ρίχνουν από κοντά και τα δήθεν επιστημονικά εργαλεία των δημοσκοπήσεων, μιας και οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών έχουν φανεί αρκούντος πρόθυμοι, για να στηρίζουν αυτό το σάπιο πληροφοριακό οικοδόμημα, αρκεί να ικανοποιούνται τουλάχιστον ικανοποιητικά!

Έτσι λοιπόν κάθε ημέρα έχουμε τουλάχιστον και από μια δημοσκόπηση και μάλιστα σε κυκλικό  ρυθμό ανάθεσης έργου στις εμπλεκόμενες εταιρείες, πρωτίστως από την κυβερνητική παράταξη.  Δημοσκοπήσεις λοιπόν με κάθε ευκαιρία, αλλά πάντα σε μία κατεύθυνση και με ένα σκοπό: Στα εξαγόμενα αποτελέσματα και στα συμπεράσματα, να μην υπάρχουν μεγάλες διαφορές, πλέον του στατιστικού σφάλματος, μεταξύ των δύο μονομάχων του συστήματος, αφού πάντα είναι αναγκαίο να υπάρχει ο διπολισμός και να μην εμφανίζονται νέες ενοχλητικές πολιτικές δυνάμεις.

Για να μπορέσουν όμως οι εταιρείες μετρήσεων της κοινής γνώμης να κρατήσουν τα ποσοστά των κομμάτων στα συμφωνημένα,  αλλά και για να υπηρετήσουν τον γενικότερο σκοπό, όπως προαναφέρθηκε,  σκαρφίζονται τα πάντα! Έτσι λοιπόν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει τα ποσοστά που δίνονται  σε ανύπαρκτες  πολιτικές «υπάρξεις» όπως πχ είναι η ελιά, οι 59, οι 75 κλπ, ή το απολιτικό και  στο πουθενά  ρέον ποτάμι κλπ, ή στο μεγάλο ποσοστό, περίπου στο  40%, των αναποφάσιστων.!

Και γιατί παρακαλώ λέγονται  αναποφάσιστοι;  Πως μπορεί κανείς να χαρακτηριστεί αναποφάσιστος όταν ο κατάλογος των κομμάτων που  προσφέρεται για επιλογή  σε έναν ερωτώμενο  από τις περισσότερες εταιρείες, περιέχει μόνο τα συστημικά κοινοβουλευτικά κόμματα ή τα ανύπαρκτα τόσο κοινωνικά όσο και οργανωτικά;  Τι δυνατότητες επιλογής κόμματος  παρέχεται στον ερωτώμενο εκτός από τα γνωστά κόμματα και τις απαντήσεις  «δεν ξέρω, δεν απαντώ», ή «άλλο» ή « δεν έχω αποφασίσει ακόμη», αφού δεν αναγνωρίζει στις απαντήσεις και τον κομματικό φορέα που θέλει να ψηφίσει;

Τελευταία όμως παρατηρείταιμια στροφή στη στάση των δημοσκοπήσεων, αφού σιγά-σιγά και δειλά- δειλά, οι εταιρείες αρχίζουν να μετρούν και τα  εκτός κοινοβουλίου ευρισκόμενα κόμματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ε.ΠΑ.Μ! Και αυτό γιατί γίνεται; Μήπως τους έπιασε ξαφνικά ο πόνος και έβαλαν στον κατάλογο των  ερωτημάτων τους το Ε.ΠΑ.Μ; Όχι φυσικά!

Η εξήγηση που δίνεται από το «εσωτερικό» τους,  είναι ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές δεν μπορεί να κρατηθεί ούτε η διαφορά μεταξύ των δύο «μονομάχων», ούτε  η τάση προς εξαφάνιση που παρουσιάζεται σε ορισμένες κοινοβουλευτικές δυνάμεις, ούτε τα μικρά ποσοστά του πολυδιαφημισμένου ποταμιού, αλλά ούτε  και τα εμφανή υπολογίσιμα πλέον ποσοστά που λαμβάνουν δυνάμεις όπως είναι το Ε.ΠΑ.Μ!   Αν δεν κάνουν αυτήν τη στροφή έγκαιρα, κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν την επομένη των εκλογών, όταν μάλιστα κυκλοφορούν και οι λεγόμενες «κρυφές» δημοσκοπήσεις!

Για τους λόγους αυτούς, από εδώ και στο εξής σε κάθε νέα δημοσκόπηση θα παρατηρούμε ότι, στον κατάλογο των μετρήσιμων κομμάτων θα μπαίνουν και νέα κόμματα, που η ποσοτική  άνοδός τους θα σηματοδοτήσει, πλέον των άλλων και το τέλος μιας φθαρμένης πολιτικά περιόδου και την απαρχή μιας νέας ελπιδοφόρου, τόσο για την Πατρίδα, όσο και για τους Έλληνες!

 

Το είδαμε εδώ: ΕΠΑΜ Νότιου Τομέα Αθηνών