Δημήτρης Καζάκης: Πολύ φοβάμαι ότι θα ζήσουμε πόλεμο

Ευρωεκλογές, φασισμός και εθνικό νόμισμα

                                 «Είναι επιτακτική η οργάνωση του κόσμου»

Συνέντευξη στη Μαρία Ιερωνυμάκη για την εφημερίδα Ρέθεμνος
Ο Γενικός Γραμματέας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου Δημήτρης Καζάκης, στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Κρήτη, βρέθηκε στο Ρέθυμνο και συγκεκριμένα στο Εργατικό Κέντρο την π. Παρασκευή το απόγευμα, προκειμένου να παρουσιάσει την πρόταση του ΕΠΑΜ για μετάβαση σε εθνικό νόμισμα ως μέσο ανάκτησης της Εθνικής Κυριαρχίας. Ο κ. Καζάκης έχει ξαναεπισκεφθεί το Ρέθυμνο και έχει συνομιλήσει με πολίτες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα.
 Πριν την ομιλία του στο Εργατικό Κέντρο συναντήσαμε τον κ. Καζάκη στα γραφεία του ΕΠΑΜ Ρεθύμνου και μας παραχώρησε συνέντευξη, κατά τη διάρκεια της οποίας μίλησε για τις Ευρωεκλογές και το στόχο που έχει θέσει το ΕΠΑΜ, τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, την περίπτωση συνεργασίας του ΕΠΑΜ με άλλα κόμματα αλλά και το φασισμό.

 Ποιος είναι ο στόχος που θέτει το ΕΠΑΜ σήμερα και κατά πόσο είναι αυτός εφικτός;
Βασικό αντικείμενο και στόχος μας είναι η διαδικασία ανάκαμψης, αναδιοργάνωσης και ανοικοδόμησης της Ελλάδας. Το εθνικό νόμισμα και η διαγραφή του χρέους είναι οι βασικές αφετηριακές μας θέσεις. Για να υπάρξει ανάκαμψη θα πρέπει να ξεκινήσουμε με την καταγγελία του χρέους ως παράνομο, έτσι ώστε να σταματήσουμε να το πληρώνουμε. Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι να φύγουμε από το ευρώ με μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, διαδικασία  που θα διαρκέσει 10-12 μήνες. Γι’ αυτό, θα χρειαστεί να παρθούν μια σειρά πολιτικά μέτρα που θα ξεκινήσουν τη θωράκιση και την ανόρθωση της χώρας απέναντι σε πιέσεις, ώστε να χρηματοδοτηθεί μια νέου τύπου ανάπτυξη της χώρας. Αυτό περιλαμβάνει εθνικοποιήσεις των κεντρικών τραπεζών, αφού προχωρήσουμε σε πτώχευση αυτών, ώστε να γλιτώσει ο κόσμος από τα δάνεια και τα χρέη. Φυσικά, μετά θα πρέπει να προχωρήσουμε σε μία διαδικασία προκήρυξης συντακτικής εθνοσυνέλευσης με σκοπό νέο Σύνταγμα, έτσι ώστε να λήξει η περίοδος πολιτικής ανωμαλίας που έχει ξεκινήσει από το Μάιο του 2010. Με το νέο αυτό Σύνταγμα θα θωρακίζονται τα βασικά δικαιώματα του ελληνικού λαού και της χώρας, τα οποία έχουν τελείως καταπατηθεί.

Γιατί δε συνεργάζεται το ΕΠΑΜ με κάποιο από τα μεγάλα κόμματα;
Σε όλες τις εκκλήσεις συνεργασίας που έχουμε κάνει, δεν ανταποκρίθηκε κανένας. Από τις 8 Μαΐου 2012 κάνουμε συνέχεια προτάσεις να βρεθούμε με άλλες δυνάμεις. Έχουμε, όμως, μια βασική αρχή: δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με κάποιον που δεν τον ξέρουμε. Θέλω να πω ότι δεν μπορεί να υπάρχει ειλικρίνεια στις σχέσεις αν δεν έχεις δει τον άλλον και αν δεν έχεις αγωνιστεί μαζί του για τις κατασχέσεις, τα εργασιακά και όλα τα ζητήματα που αφορούν τον κόσμο.
Το ΚΚΕ επειδή διατηρεί ένα είδος «παπιστικής» λογικής, θεωρεί ότι δεν πρέπει να απαντήσει καθόλου στις εκκλήσεις μας και είναι δικαίωμά του. Ο ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο. Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε κάνει κοινούς αγώνες σε πάρα πολλά μέτωπα, αλλά η κεντρική τους ηγεσία μας αντιμετωπίζει κάτι ανάμεσα σε φασίστες και εθνικιστές και γι’ αυτό θεωρώ ότι η κατάσταση αυτή είναι «σχιζοφρενική». Ο κ. Αλαβάνος μας απάντησε μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ότι δε θέλει συνεργασία και δεν του αρέσει το ότι ζητάμε την τιμωρία των ενόχων, συμπεριλαμβανομένων και των κομμάτων που συμμετέχουν στη Βουλή, τα οποία όμως δεν κάνουν τίποτα για να αναδείξουν το ζήτημα του πραξικοπήματος που έχει τελεστεί για την κατάλυση του Συντάγματος. Μάλιστα, πρόσφατα κατέταξε το ΕΠΑΜ λίγο ως πολύ στην ακροδεξιά. Ο κ. Κατσανέβας, μετά τη μεγάλη πάροδο χρόνου που δεν ανταποκρίθηκε σε κανένα από τα καλέσματά μας και αφού το σώμα του ΕΠΑΜ αποφάσισε να κατέβει αυτοτελώς στις Ευρωεκλογές, μόλις την π. εβδομάδα μας έστειλε μία επιστολή, αλλά εμείς αποφασίσαμε ότι δε γίνονται συνεργασίες την τελευταία στιγμή. Έτσι κι αλλιώς, πάντως, συνεχίζουμε να είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις και δε θεωρούμε ότι κάτι που δε γίνεται σήμερα, δε θα γίνει αύριο.


Στις Ευρωεκλογές θα συμμετέχετε, ενώ σε αυτές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όχι. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό και ποιο ρόλο θα διαδραματίσει ο ευρωβουλευτής σας, σε περίπτωση που υπάρξει αυτή η εξέλιξη;
Η απόφαση για κάθοδο στις Ευρωεκλογές πάρθηκε δημοψηφισματικά από τα μέλη του ΕΠΑΜ. Το ψηφοδέλτιο δε θα αποτελείται μόνο από μέλη ή φίλους του ΕΠΑΜ, καθώς γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια ώστε να απαρτίζεται από ανθρώπους που αντιπροσωπεύουν αυτή την εθνική προσπάθεια, ανεξάρτητα αν είναι κοντά στο ΕΠΑΜ ή όχι. Το βασικό είναι να υποστηρίζουν τη φιλοσοφία και τα προτάγματά μας. Το ψηφοδέλτιό μας θα απαρτίζεται από υποψηφίους από τη Θράκη, την Μακεδονία, την Κρήτη, την Αθήνα, τα μεγάλα αστικά κέντρα και από άλλες περιοχές και θα είναι άνθρωποι που έχουμε γνωρίσει στους δρόμους και έχουμε κοινή πορεία.
Πολιτικός στόχος του ΕΠΑΜ είναι να αποτυπωθεί μία δυναμική τέτοια που να τοποθετεί τα προτάγματα και τη λογική του ΕΠΑΜ στο μεγάλο κάδρο της πολιτικής. Εάν βγάλουμε ευρωβουλευτή, θέλουμε αυτός να τηρεί όρους ανακλητότητας. Δηλαδή,  εάν το σώμα των μελών του ΕΠΑΜ αποφασίσει ότι πρέπει αυτός να φύγει ή να ανακληθεί, εκείνος να το τηρήσει. Το κίνημα, επιπλέον, συζητάει πολύ έντονα να υπάρχει μια περιοδικότητα, δηλαδή να μπορεί να φύγει αυτός και στη θέση του να μπει ο επόμενος ως επιλαχών, έτσι ώστε να δοκιμαστούν πολύ περισσότεροι στη μάχη του Ευρωκοινοβουλίου και να αποκτήσουν εμπειρία. Οπότε, θέλουμε ανθρώπους τους οποίους δε θα τους δελεάσουν τα λεφτά, δεν θα πουν ότι «εφόσον εκλέχθηκα δε θα φύγω από τη θέση αυτή». Θέμα μας είναι και η ηθική συγκρότηση κάποιου, με την έννοια της πολιτικής ηθικής και της στάσης απέναντι στη Δημοκρατία. Για εμάς, αυτή είναι μία πολύ βασική μάχη και ο λόγος είναι απλός. Δεν είμαστε σε μία ομαλή περίοδο, όπου διεκδικούμε το ΕΠΑΜ να καταλάβει θέσεις ή να προωθηθεί στον ευρύτερο μηχανισμό του κράτους. Μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ανατροπής του καθεστώτος και η μάχη στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές για εμάς είναι τελείως δευτερεύουσα. Θέλουμε ο πολίτης να είναι στο κέντρο των εξελίξεων και ανατροπή και αναγέννηση της χώρας σε δημοκρατική βάση το ταχύτερο δυνατό.

Στο παρελθόν επανειλημμένα είχατε δηλώσει ότι πρόκειται να έχουμε κοινωνική εξέγερση. Πιστεύετε ακόμη ότι θα γίνει κάτι τέτοιο;
Θεωρώ ότι θα έχουμε τρομακτικές εξελίξεις το επόμενο διάστημα. Αυτή τη στιγμή ο λαός δοκιμάζει την τελευταία του αυταπάτη. Οι κυβερνώντες προσπαθούν να μεθοδεύσουν την αυξημένη αποχή, να δημιουργήσουν δηλαδή συνθήκες έτσι ώστε να είναι δύσκολο για κάποιον να ψηφίσει στις Ευρωεκλογές, πιστεύοντας ότι έτσι θα μειωθεί το αντίκτυπο της συντριβής. Δηλαδή, να μην είναι τόσο μεγάλη η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο κόμμα και το δεύτερο, που αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι κοντά στις 15 μονάδες, ανεξάρτητα από το πόσο οι στημένες δημοσκοπήσεις, τη δείχνουν. Από την άλλη μεριά, η προσπάθεια της κυβέρνησης, και σε αυτό έπεσε στην παγίδα και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αμβλύνουν τις εντυπώσεις συντριβής που θα υποστούν στις ευρωεκλογές μέσω των περιφερειακών εκλογών.
Το καλοκαίρι θα έχουμε μία ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, όταν θα εμφανιστούν οι καινούριες συμφωνίες τις οποίες έχουν αποδεχτεί και υπογράψει. Πολύ φοβάμαι ότι θα ζήσουμε πόλεμο. Η χώρα είναι τελείως ανοχύρωτη, καθώς έχει καταρρεύσει σε όλα τα επίπεδα, και έτσι είναι πολύ εύκολος στόχος του οποιοδήποτε θέλει να κάνει μία πολιτική προβοκάτσια για ευρύτερες ανακατατάξεις γεωστρατηγικής στην περιοχή. Η κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά και το δυστύχημα είναι ότι δε θα γίνει μια κοινωνική εξέγερση, προϊόν των μεγάλων κοινωνικών αγώνων του λαού, αλλά θα είναι μία κοινωνική εξέγερση που θα γεννηθεί μέσα από τις φοβίες του πολέμου, μέσα από μια πολεμική προβοκάτσια που θα γίνει σε βάρος της χώρας. Θα επέλθουν εθνικοί ακρωτηριασμοί που έχουν αποδεχτεί οι ίδιοι οι κυβερνώντες. Γι’ αυτό και εμείς από τη δική μας μεριά, πέρα από τους πολιτικούς στόχους που έχουμε, προετοιμαζόμαστε για μια τέτοια εξέλιξη και θεωρώ πως θα δοκιμαστούμε όλοι στη φωτιά και εκεί θα δούμε ποιος είναι από ατσάλι και ποιος από φελλό. Για εμάς είναι επιτακτική η οργάνωση του κόσμου, η δυνατότητα να ενισχυθούν οι πρωτοβουλίες, έτσι ώστε οι συλλογικότητες του λαού να αναλάβουν την υπεράσπιση της χώρας.
Το δυστύχημα και αυτό που δεν περίμενα είναι ότι ο ελληνικός λαός θα αφήσει την κατάσταση να φτάσει ως εδώ. Πίστευα ότι θα είχε το θάρρος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα πιο έγκαιρα, ώστε να μη φτάσουμε στο αμήν που είμαστε τώρα.
Σε κάθε περίπτωση, στόχος μας είναι να διασωθεί η χώρα. Πρέπει, πάντως, να ξέρουμε πως η πατρίδα δεν πεθαίνει, αρκεί να πολεμήσεις και να την υπερασπιστείς. Αρκεί να δοθεί η δυνατότητα στον ελληνικό λαό να πατήσει στα πόδια του, να ελέγξει τη χώρα του και να μπορέσει να προχωρήσει μπροστά. Ελπίζω μετά τις Ευρωεκλογές να έχουμε τα δεδομένα εκείνα που να μας δίνουν την αισιοδοξία ότι ο λαός μας αρχίζει και αντιλαμβάνεται πλέον. Πρέπει, όμως, να αντιληφθεί πως όσο περισσότερο φοβάται, τόσο πιο επικίνδυνα γίνονται τα πράγματα. Όσο επιτρέπουμε να εξελίσσονται τα πράγματα έτσι, τόσο πιο άσχημα γίνονται και οι πιθανότητες να εμπλακούμε σε περιπέτειες είναι ακόμη μεγαλύτερες.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που χαρακτηρίζουν τους επαμίτες ως φασίστες. Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό;
Επειδή χρησιμοποιούμε και σηκώνουμε την ελληνική σημαία. Δυστυχώς, ένα κομμάτι της νεολαίας μας, το πολιτικοποιημένο κομμάτι που έχει ενταχθεί στην Αριστερά, έχει πάθει λοβοτομή. Δε διαβάζει και καταφεύγει σε ιδεολογικά εγχειρίδια για να καλυφθεί η αμάθεια, η ημιμάθεια και η θρησκοληψία του. Δεν υπάρχει μαζικό, λαϊκό, εργατικό, επαναστατικό κίνημα στην ιστορία που να μην είχε σαν κορυφαίο ζήτημα το θέμα της αυτοτέλειας του λαού, της αυτονομίας του τόπου, της ανεξαρτησίας της πατρίδας. Όπως έλεγε για την πατρίδα ο αναρχικός Μπακούνιν, «πατρίδα είναι εκείνο το προσφιλές αίσθημα του ανθρώπου για τα πατρώα του, για τις ρίζες του». Από την άλλη, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Ο εργάτης, όμως, έχει και τη διεκδικεί με το αίμα και τον ιδρώτα του, γιατί εκεί είναι τα δικαιώματα και η ιστορία του. Το κεφάλαιο είναι το τέλος της ιστορίας. Η Δημοκρατία αποκτήθηκε από ανθρώπους που διεκδίκησαν τον τόπο τους και έχυσαν το αίμα τους γι’ αυτήν.
Σε εμάς ο εθνικισμός, και δικαίως, έχει αρνητικό πρόσωπο και δεν συνδέεται με τον πατριωτισμό. Στη Λατινική Αμερική, όμως, έχει θετικό πρόσωπο γιατί είναι η προσπάθεια διαμόρφωσης και πιστοποίησης ενός έθνους που έχει κοινές ρίζες.
Η μάχη ενάντια στο φασισμό είναι να υπερασπίζεσαι τη Δημοκρατία και να τη διεκδικείς για τον ίδιο τον λαό. Η απάντηση στο φασισμό είναι η ίδια η Δημοκρατία και όχι ο αντιφασισμός. Αντιφασισμός σημαίνει προσδιορίζομαι σε σχέση με το φασισμό και υιοθετώ τις δικές του λογικές στην προσπάθεια να τον αντιμετωπίσω. Αντίθετα, Δημοκρατία σημαίνει πως είμαι ενάντια σε κάθε λογική και πρακτική του φασισμού, διεκδικώντας τα δικαιώματα ενός ολόκληρου λαού, όσον αφορά στην αυτοδιαχείρισή του, την αυτονομία του, την ανεξαρτησία του, την κυριαρχία του στον τόπο του. Μόνο από τη σκοπιά της Δημοκρατίας μπορείς να πολεμήσεις το φασισμό.
28/3/2014
 Πηγή: rethemnosnews.gr