ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Εθνική επέτειος 28η Οκτωβρίου του 2012.
Φρούριο η πόλη. Απροσπέλαστη. Σιδερένιοι φράκτες "κοσμούν" τη πλατεία Ελευθερίας,δημιουργώντας ένα σοκαριστικό σκηνικό.
Οι δημοσιογράφοι ζητούν από τον Γενικό Γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης Κο Δεικτάκη την άποψη του για την αποκλεισμένη πλατεία και εκείνος απαντά:
"Η ευθύνη δεν είναι δική μου και ούτε της αστυνομίας. Η ευθύνη είναι ακριβώς σε εκείνους τους ασεβείς που δε συναισθάνονται τη κρισιμότητα των στιγμών και δεν αποδίδουν φόρο τιμής σε εκείνους που θυσιάστηκαν για τη δική μας λευτεριά!"
Όλοι λοιπόν εμείς οι ασεβείς της χώρας που δεν αισθανόμαστε τη κρισιμότητα των στιγμών και δεν αποδίδουμε τιμή στους ήρωες μας, ας μην ανησυχούμε.
Έχουν αναλάβει αυτό το καθήκον, για εμάς, οι "πατριώτες" πολιτικοί μας.
Όμως ρώτησαν τους νεκρούς; Άκουσαν άραγε ποτέ, στους εφιάλτες τους,κόκκαλα Ελλήνων ιερά να τρίζουν; Και πόσο ήσυχες μπορεί να είναι οι ψυχές αυτών που έπεσαν,ενάντια στον φασισμό,υπέρ της πατρίδας, όταν φόρο τιμής τους αποδίδουν αυτοί που σήμερα τη ξεπουλάνε;
Παρόλα αυτά ο Κος Δεικτάκης αγέρωχος πάνω στο βάθρο του παρακολούθησε τα παιδιά των "ασεβών" να παρελάζουν.
Σκέφτηκε άραγε για μια στιγμή, πόσων από αυτά οι γονείς τους είναι άνεργοι, χωρίς κανένα εισόδημα εδώ και χρόνια; Αναρωτήθηκε ποια είναι η ποιότητα της ζωής τους; της παιδείας τους; της περίθαλψης τους; Άκουσε ποτέ πόσα από αυτά έχουν λιποθυμήσει στα σχολεία τους από υποσιτισμό; ότι οι γονείς τους αυτοκτονούν;
Αλήθεια πως ακριβώς αισθάνθηκαν όλοι οι επίσημοι, σήμερα, πάνω στην εξέδρα τους,όταν έβλεπαν να περνάει μπροστά τους η γενιά που οι ίδιοι ξεπούλησαν;
Πως είναι να βλέπεις μπροστά στα μάτια σου τα παιδιά με τα χαμένα όνειρα, με το ανύπαρκτο μέλλον, με τις σκοτωμένες ελπίδες και να ξέρεις ότι αυτό είναι δημιούργημα δικό σου;
Όμως ο Κος Δεικτάκης σχολιάζοντας την απουσία των υπόλοιπων ανωτάτων αρχόντων της πόλης μας συνέχισε: "Αυτοί δεν είχαν και το πολιτικό σθένος και την ευγένεια και την εντιμότητα να παρευρεθούν. Αυτό θα κρίνει και θα βαρύνει τις μετέπειτα δικές τους διεκδικήσεις από το λαό. Η χλεύη τους ανήκει."
Ο Κος Δεικτάκης δηλαδή βρήκε και το πολιτικό σθένος και την ευγένεια και την εντιμότητα να παρευρεθεί στη παρέλαση σκεπτόμενος τις μετέπειτα διεκδικήσεις του από το λαό. Πολιτικό σθένος ,με εκατοντάδες αστυνομικούς να τον προστατεύουν και να τον φυγαδεύουν στο τέλος της παρέλασης. Ευγένεια, αποκαλώντας τους συμπολίτες του ασεβείς. Εντιμότητα, που ξεπουλάει το τόπο εν αγνοία μας.
Κύριε Δεικτάκη αυτή η πρώτη ατυχής παρουσία σας στη σημερινή παρέλαση ως επίσημος,μας εξωθεί να σας πούμε ότι θα παλέψουμε για το πολιτικό τέλος,το δικό σας και των ομοίων σας.Και αυτό είναι μία με σθένος, ευγενής και έντιμη υπόσχεση από "ασεβείς" πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου