ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ
Αυτή την φορά το πανηγύρι δεν κράτησε ούτε 24 ώρες. Η κατήφεια επέστρεψε στις αγορές μετά το πανηγυράκι που στήθηκε γύρω από την «διάσωση» των τραπεζών της Ισπανίας. Τα χρηματιστήρια στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ πήραν ξανά την κατιούσα με πρώτες τις τραπεζικές μετοχές, το ευρώ έπεσε 0,3% σε σχέση με το δολάριο και το επιτόκιο των 10ετών ισπανικών ομολόγων που είχε πέσει κοντά στο 6%, πήρε ξανά την ανιούσα κλείνοντας σήμερα το πρωί κοντά στο 6,6%.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε το πρωί της Δευτέρας στο Γερμανικό Ραδιόφωνο ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διευκρινίζει τη διαφορετικότητα της ισπανικής από την ελληνική πραγματικότητα επισημαίνοντας ότι η Ισπανία έχει πρόβλημα μόνο στον τραπεζικό τομέα, ενώ η Ελλάδα πρόβλημα δημοσιονομικό. Υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει πάρει σειρά μεταρρυθμιστικών μέτρων, αλλά χρειάζεται τεράστια κεφάλαια για την εξυγίανση των τραπεζών της, τα οποία αυτήν την περίοδο δεν μπορεί να εξασφαλίσει με ευνοϊκούς όρους από την ελεύθερη αγορά. Και επιμένει σε μια ακόμη διευκρίνιση, ότι για τα χρήματα εγγυάται το ισπανικό κράτος.
Επομένως, ακόμη κι αν δεν εγγραφεί το πακέτο των 100 δις ευρώ στο δημόσιο χρέος, μιας και τυπικά δόθηκε στον φορέα στήριξης των τραπεζών της Ισπανίας, δηλαδή το Fund for Orderly Bank Restructuring (FROB), το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος είναι υπεύθυνος να τα πληρώσει. Κι αυτό οι αγορές το ξέρουν, οπότε ετοιμάζονται για την ώρα που το Ισπανικό κράτος θα βγει να δανειστεί.
«Το ισπανικό κράτος είναι ο δανειολήπτης για την Ευρώπη» τονίζει ο Σόιμπλε. «Η Ισπανία εγγυάται, η Ισπανία θα διαθέσει τα χρήματα στις τράπεζες, η Ισπανία θα ασκήσει την εποπτεία, εξάλλου μόνο αυτή μπορεί να το κάνει. Όχι η Ευρώπη. Απορρίψαμε το αίτημα άμεσης χρηματοδότησης των ισπανικών τραπεζών για δύο λόγους. Αφενός, δεν προβλέπεται θεσμικά και, δεύτερον, δεν θα είχε νόημα, διότι την ευθύνη αναλαμβάνει εκείνη η πλευρά που έχει και τις νομικές δυνατότητες εποπτείας κι αυτή είναι το ισπανικό κράτος. Είναι η λύση που βρήκαμε».
Τις τελευταίες μέρες έγινε πολύ λόγος για τους όρους δανεισμού, ιδιαίτερα εάν θα γίνει υπό τη μορφή μνημονίου όπως και στην Ελλάδα, όπου θα τίθενται οι προϋποθέσεις με ελέγχους που θα αναλάβει κάποια τρόικα. «Θα υπάρξει και σε αυτήν την περίπτωση μια τρόικα και φυσικά θα γίνονται έλεγχοι για το κατά πόσο εφαρμόζονται οι όροι του προγράμματος», λέει ο Σόιμπλε. «Όμως το πρόγραμμα θα αφορά μόνο την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Εκεί έγκειται και η διαφορά. Δηλαδή, ενώ η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα, βρίσκονται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής επειδή το χρειάζονται και γι' αυτό υφίστανται έλεγχο -μάλιστα στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία πάει πολύ καλά- η Ισπανία δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η αναδιάρθρωση του ισπανικού τραπεζικού συστήματος θα γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τον ίδιο τρόπο, με τον ίδιο τρόπο θα γίνει ο έλεγχος και με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να τηρηθεί το πρόγραμμα».
Κι έτσι όσοι πανηγύριζαν τις προηγούμενες ημέρες ότι η Ισπανία αποτελεί παράδειγμα για το πώς θα μπορούσε και η Ελλάδα να διεκδικήσει μια «διάσωση» από την ΕΕ χωρίς μνημόνια, κρύφτηκαν ξανά στις προεκλογικές παρλαπίπες που σερβίρουν στον ελληνικό λαό. Ευρώ χωρίς μνημόνια, λιτότητα και «διασώσεις» τραπεζών σε βάρος των λαών, δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο στις ονειρώξεις των κομματικών δελφίνων της εξουσίας.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε το πρωί της Δευτέρας στο Γερμανικό Ραδιόφωνο ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διευκρινίζει τη διαφορετικότητα της ισπανικής από την ελληνική πραγματικότητα επισημαίνοντας ότι η Ισπανία έχει πρόβλημα μόνο στον τραπεζικό τομέα, ενώ η Ελλάδα πρόβλημα δημοσιονομικό. Υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει πάρει σειρά μεταρρυθμιστικών μέτρων, αλλά χρειάζεται τεράστια κεφάλαια για την εξυγίανση των τραπεζών της, τα οποία αυτήν την περίοδο δεν μπορεί να εξασφαλίσει με ευνοϊκούς όρους από την ελεύθερη αγορά. Και επιμένει σε μια ακόμη διευκρίνιση, ότι για τα χρήματα εγγυάται το ισπανικό κράτος.
Επομένως, ακόμη κι αν δεν εγγραφεί το πακέτο των 100 δις ευρώ στο δημόσιο χρέος, μιας και τυπικά δόθηκε στον φορέα στήριξης των τραπεζών της Ισπανίας, δηλαδή το Fund for Orderly Bank Restructuring (FROB), το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος είναι υπεύθυνος να τα πληρώσει. Κι αυτό οι αγορές το ξέρουν, οπότε ετοιμάζονται για την ώρα που το Ισπανικό κράτος θα βγει να δανειστεί.
«Το ισπανικό κράτος είναι ο δανειολήπτης για την Ευρώπη» τονίζει ο Σόιμπλε. «Η Ισπανία εγγυάται, η Ισπανία θα διαθέσει τα χρήματα στις τράπεζες, η Ισπανία θα ασκήσει την εποπτεία, εξάλλου μόνο αυτή μπορεί να το κάνει. Όχι η Ευρώπη. Απορρίψαμε το αίτημα άμεσης χρηματοδότησης των ισπανικών τραπεζών για δύο λόγους. Αφενός, δεν προβλέπεται θεσμικά και, δεύτερον, δεν θα είχε νόημα, διότι την ευθύνη αναλαμβάνει εκείνη η πλευρά που έχει και τις νομικές δυνατότητες εποπτείας κι αυτή είναι το ισπανικό κράτος. Είναι η λύση που βρήκαμε».
Τις τελευταίες μέρες έγινε πολύ λόγος για τους όρους δανεισμού, ιδιαίτερα εάν θα γίνει υπό τη μορφή μνημονίου όπως και στην Ελλάδα, όπου θα τίθενται οι προϋποθέσεις με ελέγχους που θα αναλάβει κάποια τρόικα. «Θα υπάρξει και σε αυτήν την περίπτωση μια τρόικα και φυσικά θα γίνονται έλεγχοι για το κατά πόσο εφαρμόζονται οι όροι του προγράμματος», λέει ο Σόιμπλε. «Όμως το πρόγραμμα θα αφορά μόνο την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος. Εκεί έγκειται και η διαφορά. Δηλαδή, ενώ η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα, βρίσκονται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής επειδή το χρειάζονται και γι' αυτό υφίστανται έλεγχο -μάλιστα στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία πάει πολύ καλά- η Ισπανία δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Ωστόσο, η αναδιάρθρωση του ισπανικού τραπεζικού συστήματος θα γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τον ίδιο τρόπο, με τον ίδιο τρόπο θα γίνει ο έλεγχος και με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να τηρηθεί το πρόγραμμα».
Κι έτσι όσοι πανηγύριζαν τις προηγούμενες ημέρες ότι η Ισπανία αποτελεί παράδειγμα για το πώς θα μπορούσε και η Ελλάδα να διεκδικήσει μια «διάσωση» από την ΕΕ χωρίς μνημόνια, κρύφτηκαν ξανά στις προεκλογικές παρλαπίπες που σερβίρουν στον ελληνικό λαό. Ευρώ χωρίς μνημόνια, λιτότητα και «διασώσεις» τραπεζών σε βάρος των λαών, δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο στις ονειρώξεις των κομματικών δελφίνων της εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου