*Το παρακάτω κείμενο αποτελεί τη γραπτή αποτύπωση της παρέμβασης του ΕΠΑΜ στη σημερινή, Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014, εκδήλωση που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ» με θέμα τη δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου εναντίον της διάσπασης και ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Την παρέμβαση έκανε εκ μέρους της Πολιτικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ ο β’ συντονιστής της Όθωνας Κουμαρέλλας:
Κύριε Πρόεδρε του ΣΥΡΙΖΑ,
Κυρίες και κύριοι, αγαπητές φίλες και φίλοι,
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, κατ’ αρχήν, χαιρετίζει την πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός διευρυμένου παλλαϊκού μετώπου με αφορμή τα
γεγονότα που αφορούν στη ΔΕΗ, στη διάσπαση και στην ιδιωτικοποίησή της.
Γιατί ας μην γελιόμαστε, η ΔΕΗ αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου.
Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά και εσείς ενδεχομένως καλύτερα από εμένα τι ακριβώς συμβαίνει.
Δεν
πρόκειται απλά για μια αντιπαράθεση κάποιας κυβέρνησης που αντιμάχεται
τον κρατισμό και προχωρά με βάση το ψηφισμένο από το λαό πρόγραμμά της
σε ιδιωτικοποιήσεις.
Το θέμα της ΔΕΗ, αυτή τη στιγμή, βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος μιας πολιτικής....
ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της κατάργησης κάθε έννοιας κοινωνικού αγαθού και που θα συνεχιστεί με τη ρευστοποίηση και της ιδιωτικής περιουσίας. Κάτι που ήδη συμβαίνει μέσω των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια και μέσω της εφορίας με τα χαράτσια και την φορομπηχτική πολιτική που ακολουθείται και έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Δεν είναι, λοιπόν, απλά μια διαμάχη μέσα σε ένα κανονικό δημοκρατικό πλαίσιοαντιπαράθεσης μεταξύ κρατιστών και αντικρατιστών, μεταξύ δύο διαφορετικών πολιτικών, ή αντιλήψεων.
ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της κατάργησης κάθε έννοιας κοινωνικού αγαθού και που θα συνεχιστεί με τη ρευστοποίηση και της ιδιωτικής περιουσίας. Κάτι που ήδη συμβαίνει μέσω των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια και μέσω της εφορίας με τα χαράτσια και την φορομπηχτική πολιτική που ακολουθείται και έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά. Δεν είναι, λοιπόν, απλά μια διαμάχη μέσα σε ένα κανονικό δημοκρατικό πλαίσιοαντιπαράθεσης μεταξύ κρατιστών και αντικρατιστών, μεταξύ δύο διαφορετικών πολιτικών, ή αντιλήψεων.
Είναι, τελικά, μια πολιτική που επιβλήθηκε ετσιθελικά μέσα από την καταρράκωση των δημοκρατικών διαδικασιών και υλοποιείται πραξικοπηματικά με τη βίαιη είσοδό μας στο καθεστώς των μνημονίων.
Ήδη από το 2010 στο Καστελόριζο ζούμε σε καθεστώς ανωμαλίας και συνεχούς εκτροπής.
Μιας εκτροπής που οδήγησε στην απεμπόληση άνευ όρων και αμετάκλητα κάθε ασυλίας της χώρας και αυτής της ίδιας της εθνικής μας κυριαρχίας.
Ο τεμαχισμός και η διάλυση της ΔΕΗ σηματοδοτεί ακριβώς αυτή τη κατάσταση.
Αν η ενέργεια είναι
ο νευραλγικότερος τομέας μιας οικονομίας και αποτελεί τη ραχοκοκαλιά
της οικονομικής και κοινωνικής υπόστασης μιας χώρας -ζούμε εξ άλλου στον
εικοστό πρώτο αιώνα και χωρίς την ενέργεια δεν κινείται το οτιδήποτε-
τότε κατανοούμε όλοι ότι ο τελικός σκοπός της σαλαμοποίησης και της
εκχώρησης της ΔΕΗ είναι η ίδια η μετατροπή της χώρας σε χώρο. Μια
εσκεμμένη διάλυση της πατρίδας μας, που θα τεμαχίζεται κατά το δοκούν
και ανάλογα με τα ξένα ή και τα εγχώρια συμφέροντα που θα εμπλέκονται
κάθε φορά, μοιράζοντας την σε ζώνες ειδικής οικονομικής εκμετάλλευσης
και μάλιστα υπερεκμετάλλευσης κάθε ανθρώπινου και φυσικού πόρου,
οδηγώντας σε πλήρη καταστροφή.
Υπ’
αυτή την έννοια, το θέμα της ΔΕΗ δεν είναι κάτι που μπορεί να απασχολεί
τους εργαζόμενους, τους συνδικαλιστές, ή την αριστερά μόνο. Το θέμα της
ΔΕΗ, ως αιχμή του δόρατος μιας συγκεκριμένης πολιτικής εκβαρβαρισμού
κυριολεκτικά της χώρας, που ακολουθείται απαρέγκλιτα με τον τρόπο που
την αντιλαμβανόμαστε όλοι, αφορά σε ολόκληρη την κοινωνία. Τουλάχιστον
αφορά στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού.
Αν είναι έτσι τα πράγματα και το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι έτσι είναι, ήδη έχουμε αργήσει πολύ.
Δεν ζούμε σε καθεστώς ομαλότητας, αλλά πλήρους ανωμαλίας. Αλλιώς αντιμετωπίζουμε τα ζητήματα σε καθεστώς δημοκρατικής ρουτίνας και εντελώς διαφορετικά στο καθεστώς κατοχής, όσο κι αν φαντάζει σε ορισμένους υπερβολικός αυτός ο όρος που χαρακτηρίζει την κατάσταση όπως την βιώνουμε σήμερα.
Το ΕΠΑΜ ήδη
από τις 12 του Φλεβάρη του 2012 τη βραδιά που ψηφιζόταν το δεύτερο
μνημόνιο, και εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου έδινε στους δρόμους σκληρή
μάχη, τότε που οι προβοκάτορες έκαψαν το κέντρο της Αθήνας, κάλεσε όλες
τις δυνάμεις σε πανστρατιά. Κυρίως απευθυνόμενο στα κοινοβουλευτικά
αντιμνημονιακά κόμματα, τα κάλεσε να πάψουν να νομιμοποιούν το καθεστώς
εκτροπής συμμετέχοντας σε ένα κοινοβούλιο που ήδη από τότε είχε
μετατραπεί σε πρωτοκολλητή των αποφάσεων της τρόικας και κατερχόμενοι
στον αγωνιζόμενο τότε πολύ κόσμο, να ηγηθούν της ανατροπής αυτού του
φαύλου, διεφθαρμένου και ξεπουλημένου στους ξένους επικυρίαρχους
καθεστώτος.
Έκτοτε,
επανήλθαμε πολλές φορές. Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και ανεξάρτητα
εκλογικών ποσοστών και αποτελεσμάτων, το καθεστώς έδειξε επανειλημμένως
το πραγματικό του πρόσωπο, αγνοώντας την κοινωνία και προχωρώντας
ακάθεκτο στην υλοποίηση της ρευστοποίησης και της εκποίησης συνολικά της
χώρας.
Πέραν,
λοιπόν, των βερμπαλισμών και της έντονης ρητορικής, η κοινωνία
οδηγήθηκε σχεδόν αμαχητί στην παθητικοποίηση. Μόνο κάποια σποραδικά
σκιρτήματα με κορυφαίο πέρσι τον αγώνα στην ΕΡΤ, που κι αυτός όμως δεν
ευοδώθηκε και δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε το γιατί. Η
κινηματική άπνοια, όμως, μόνο κακά προοιωνίζει.
Και
σήμερα βρισκόμαστε εδώ. Ας ελπίσουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα
καλή αρχή. Γι’ αυτό και χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο,
έστω κι έτσι και παρά τις όποιες πρωτοβουλίες παίρνονται σε θετική
κατεύθυνση, αυτοί θα συνεχίσουν και θα ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους
έργο.
Γι’ αυτό ας αναρωτηθούμε όλοι, πρώτα μέσα μας, ο καθένας με τον εαυτό του και μετά όλοι μαζί.Μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να το φτάσουμε;
Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί πρώτα.
Πολύ
καλώς κάνετε κ. πρόεδρε της αξιωματικής αντιπολίτευσης και
προειδοποιείτε, έστω έμμεσα, τους επενδυτές, ή και τους δανειστές μας,
στην περίπτωση που ταυτίζονται, ότι θα χάσουν τα λεφτά τους, αφού οι
συμβάσεις πώλησης της ΔΕΗ, του ΑΔΜΗΕ κτλ. είναι παράνομες και δεν τις
αναγνωρίζετε. Και όπως γνωρίζετε, δεν είναι μόνο αυτά, αλλά είναι τα
πάντα από το νερό, τον αιγιαλό, μέχρι τις βουνοκορυφές και κάθε τι που
αποτελεί δημόσια περιουσία, αλλά και ιδιωτική του ελληνικού λαού.
Γνωρίζουμε
όμως όλοι πολύ καλά, ότι την επαύριο οι «επενδυτές» θα επικαλούνται τη
συνέχεια του κράτους και τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί.
Συνεπώς, είναι αδήριτη η ανάγκη αυτή η συνέχεια να διακοπεί. Και πως μπορεί να γίνει αυτό, αν δεν αποκατασταθεί η ομαλότητα στη χώρα και αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη;
Πολύ
ωραία, εσείς κι εμείς δεν αναγνωρίζουμε τις συμβάσεις. Αυτούς όμως που
νομοθετούν παράνομα και υπογράφουν αυτές τις συμβάσεις, τι θα τους κάνουμε; Θα αποδοθεί κάποτε δικαιοσύνη;
Τελειώνοντας,
το ΕΠΑΜ δηλώνει κατηγορηματικά, ότι μολονότι έχει σαφείς και
αποκρυσταλλωμένες θέσεις για το σύνολο των ζητημάτων, από το χρέος μέχρι
τη θέση μας στην Ε.Ε., δεν θέτει κανενός είδους προαπαιτούμενα, για τη
συμμετοχή του σε μια κοινή πορεία, που αρχίζει από τη ΔΕΗ, αλλά δεν
τελειώνει σε καμιά περίπτωση με την όποια έκβαση αυτού του αγώνα.
Μόνον ένα, που δεν το θέτουμε εμείς, αλλά ο ίδιος ο κόσμος. Η
όλη προσπάθεια να κατατείνει στην ανακούφιση του δοκιμαζόμενου λαού και
στην αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας και της δικαιοσύνης, που επλήγησαν βάναυσα από τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα του καθεστώτος,
από το Μάιο του 2010 και μετά, με ταυτόχρονη παραπομπή στο φυσικό τους
δικαστή και την τιμωρία, όλων των ενόχων, για την κατάσταση στην οποία
έφεραν την πατρίδα και τον λαό μας, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους
Νόμους του Ελληνικού Κράτους, όπως αυτοί ίσχυαν πριν και, θεωρητικά
μόνον, ισχύουν ακόμη.
Ο κόσμος διψά για δικαιοσύνη και χωρίς κάθαρση τίποτα δεν μπορεί να γίνει.
Ευχαριστώ.
Σχόλιο "ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ": Προκαλεί κατάπληξη η απόλυτη παρασιώπηση της παρέμβασης αυτής του ΕΠΑΜ από όλα τα ΜΜΕ, πλην της εφημερίδας "Το Χωνί", μολονότι όλα αναφέρονται εκτενώς στην εν λόγω εκδήλωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στις παρεμβάσεις άλλων πολιτικών σχηματισμών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου