Σάλο και εντονότατες συζητήσεις έχουν προκαλέσει στο πολιτικό παρασκήνιο ορισμένες εκφράσεις που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια των συναντήσεών του με τους πολιτικούς αρχηγούς την Κυριακή.
Οπως αποκαλύφθηκε από τα πρακτικά που δόθηκαν χθες το βράδυ στη δημοσιότητα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας που από το Σύνταγμα είναι ο εγγυητής του πολιτεύματος είναι εξαιρετικά ανήσυχος για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα αλλά κυρίως για τα όσα θα ακολουθήσουν αν δεν υπάρξει σταθερή κυβέρνηση σύντομα.
Οπως αποκαλύφθηκε από τα πρακτικά που δόθηκαν χθες το βράδυ στη δημοσιότητα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας που από το Σύνταγμα είναι ο εγγυητής του πολιτεύματος είναι εξαιρετικά ανήσυχος για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα αλλά κυρίως για τα όσα θα ακολουθήσουν αν δεν υπάρξει σταθερή κυβέρνηση σύντομα.
Σε όλες του τις συνομιλίες ο κ. Παπούλιας επισημαίνει με δραματικό τρόπο την ανάγκη να τα βρουν τα πολιτικά κόμματα με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Επικαλείται τις συζητήσεις του με τον κ. Παπαδήμο, το διοικήτη της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργο Προβόπουλο και κοινοτικούς αξιωματούχους
Ομως, μια συγκεκριμένη αποστροφή του κατά τη διάρκεια της συζήτησής του με τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτη Κουβέλη έχει προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση και μεγάλη ανησυχία.
Είπε συγκεκριμένα:
Θα κάνω μία τελευταία προσπάθεια. Όμως, θέτετε έναν όρο, που από την κουβέντα που είχα με τον κ. Τσίπρα, δεν τρέφω πολλές ελπίδες ότι θα γίνει αποδεκτός, δηλαδή τη συμμετοχή σε μία οικουμενική κυβέρνηση, μία κυβέρνηση στήριξης, όπως λέγαμε, εκ προσωπικοτήτων. Και μέσα σε αυτήν την κατάσταση που πάρα πολύ καθαρά περιγράφει ο κ. Παπαδήμος, ότι βλέπει ο Ιούνιος να είναι πλέον μήνας της τραγωδίας της Ελλάδος, εμείς δεν μπορούμε να συγκροτήσουμε μία κυβέρνηση. Δηλαδή, θέλω να πω ότι προσωπικά δεν το αντέχω και δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει.
Θα υποχρεωθώ και εγώ να μιλήσω στον ελληνικό λαό, να πω ότι αυτή είναι η κατάσταση, αυτά είναι τα δεδομένα, αυτές είναι οι απόψεις των κομμάτων. Από εκεί και πέρα, και εγώ είμαι συνυπεύθυνος για την κατάσταση που μπορεί να δημιουργηθεί. Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί: «Τι έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Δεν μπόρεσε να τους πείσει να συγκροτήσουν μία κυβέρνηση, η οποία στο κάτω-κάτω να ήταν μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας; Άφησε τον τόπο να πάει προς την καταστροφή;». Είναι μεγάλο το φορτίο. Δεν μπορώ να το ανεχθώ.
από iefimerida
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου