Να μην ξεχάσουμε...

του Σταύρου Κατσούλη*

Αδέλφια Έλληνες και συμπολίτες,

Το ελπιδοφόρο γεγονός της κατάρρευσης των μνημονιακών και υποτελών κυβερνώντων ήρθε. Η νέα κυβέρνηση, μέχρι στιγμής φέρεται να πράττει με θετικό τρόπο σε πολλά μέτωπα. Κι ως εκ τούτου, πολλοί από εμάς βρίσκονται σήμερα στον έβδομο ουρανό από την χαρά μας, γιατί τους είδαμε να πέφτουν και κάποιος επιτέλους είπε και ένα όχι στις δυνάμεις που μας καταδυναστεύουν.

Κι όμως, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ, το ποιος ακριβώς έριξε αυτήν την κυβέρνηση. Διότι, εφ όσον η κατάρρευση της προηγούμενης κυβέρνησης δεν ήταν αποτέλεσμα των αγώνων του Λαού μας, τότε θα πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας το ενδεχόμενο ότι οι ίδιες δυνάμεις είναι ακόμη στην εξουσία. Εμφανώς ή αφανώς, δεν έχει σημασία.

Δυστυχώς για τον άμοιρο λαό μας και την Πατρίδα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Απ ότι φαίνεται, βρισκόμαστε στην μέση μιας απάτης τόσο απίστευτης, που μπροστά της, οι προδοσίες που έχουμε δει μέχρι τώρα δεν θα είναι πάρα κάποιες μικρές και ασήμαντες υποσημειώσεις στα βιβλία της ιστορίας του μέλλοντος...

Το Ε.ΠΑ.Μ., δημιουργήθηκε όχι μόνο για να φέρει την πραγματική ελευθερία, δικαιοσύνη,....
εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία. Το Ε.ΠΑ.Μ. δημιουργήθηκε και για να λέει τις αλήθειες εκείνες, που δεν θέλει, ή δεν τολμά να πει κανείς. Πραγματικά κανείς. Ακόμη και όταν σχεδόν ολόκληρη η κοινωνία βρίσκεται σε κατάσταση ενός θετικού "σοκ και δέους". Ακόμη και εάν κάποιοι ερμηνεύουν τα γεγονότα με όρους ιδεολογικούς, φιλελεύθερους, ταξικούς, ή άκρατου ραγιαδισμού. Ακόμη και αν η πλειοψηφία, βρίσκεται σε κατάσταση εκτυφλωτικής έξαρσης. Όποιος θεωρεί τον εαυτό του θεματοφύλακα του Γένους μας, οφείλει να έχει τα μάτια του ορθάνοιχτα και να λέει πάντα όλη την αλήθεια στα αδέλφια του και τους συμπολίτες του.

Ας το σκεφτούμε ένα λεπτό λίγο πιο σοβαρά: Ποιος έριξε την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζελων, και πως από μια μαυρίλα, χωρίς κανέναν μεγάλο αγώνα, χωρίς καμιά παλλαϊκή οργάνωση και χωρίς μαζική αντίσταση από τον λαό μας, μας έφεραν σε κατάσταση σχεδόν παροξυσμού σε 3-4 μόνο ημέρες; Είναι απολύτως κατανοητό ότι δεν υπάρχει καθαρός, απλός άνθρωπος, που να μην βλέπει την επιφάνεια των γεγονότων που εξελίσσονται μπροστά μας, και δεν νοιώθει τουλάχιστον κάποια ευφορία. Αλλά άλλο η παροδική χαρά που συνάδει με ένα και μόνο θετικό βήμα και άλλο ο άκρατος καθησυχασμός που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τις κοινωνίες στον όλεθρο.

Θα μου πείτε: Μα είναι τόσο κακό να χαίρεται ο Λαός μας; Όχι βέβαια! Όχι δηλαδή, εάν πραγματικά η ευφορία αυτή ενδυναμώνει τον λαό μας. Αλλά, προσοχή, εάν αυτή η ευφορία τον χειραγωγεί προς μια κατεύθυνση όπου και πάλι θα αναθέτει άβουλος και αδύναμος στην όποια εξουσία, τότε αγαπητοί μου συμπολίτες, ας είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε για άλλη μια φορά τον ζυγό των επικυρίαρχων.

Ας σκεφτούμε προσεχτικά, το εύρος, το πλάτος και το βάθος της διαπλοκής που μας έφερε ως εδώ. Ας σκεφθούμε, ότι πίσω και πάνω απ όλα αυτά, βρίσκονται και οι ομάδες εκείνες που δεν θέλουν τίποτα άλλο από το να μας κατασπαράξουν και να ασελγήσουν και μάλιστα οργασμικά πάνω στο πτώμα της Πατρίδας μας. Σκεφτείτε ότι μέχρι και πριν τέσσερις-πέντε μέρες, αυτοί, αυτοί που γνωρίζουμε ότι προγραμματίζουν σε βάθος πενήντα ετών, έχαιραν άκρας εξουσίας σε αυτόν τον τόπο. Και τότε, κάντε την εξής ερώτηση: Θα τον άφηναν τον λαό μας έτσι απλά, μέσω εκλογών να απελευθερωθεί; Ή εάν έβλεπαν την κατάσταση να ξεφεύγει, θα έκαναν κάτι "άλλο", πολύ διαφορετικό;

Θυμάστε τις μεγάλες διαδηλώσεις της πλατείας; Θυμάστε τα αιτήματα μας τότε, που ήταν η τιμωρία των ενόχων; Θυμάστε την εποχή το αίτημα μας ήταν η πραγματική Δημοκρατία; Θυμάστε ότι όλοι μας απαιτήσαμε μια Ελλάδα ελεύθερη και ευημερούσα;

Λοιπόν, τίποτα δεν άλλαξε. Όχι ακόμα. Ο Λαός μας, δεν έχει το θεσμικό δικαίωμα να διαχειρίζεται τα του οίκου του άμεσα και σε συνεχή χρόνο. Ο Λαός μας δεν έχει ακόμα το θεσμικό δικαίωμα να ανακαλεί όποιον πολιτικό η δημόσιο λειτουργό τολμήσει να τον κοροϊδέψει. Ο Λαός μας δεν αντιλαμβάνεται ακόμα την προοπτική για την ιδιωτική και δημόσια πρόοδο. Αντί αυτών, όσο η πραγματική πρόοδος δεν υλοποιείται, την ίδια στιγμή δέχεται μια τρομακτική έξαρση ελπίδας και εντυπώσεων.

Συμπολίτες μου αγαπητοί,

Έχουμε χρέος να μην ξεχάσουμε. Να μην ξεχάσουμε για ποιούς λόγους και προτάγματα μπήκαμε στον ιερό αυτόν αγώνα. Να μην ξεχάσουμε, ότι η απαίτηση του Λαού ήταν για ουσιαστική κάθαρση και ένα νέο πολιτειακό σύστημα όπου ο ίδιος να μπορεί να αποφασίζει. Να μην ξεχάσουμε ποτέ, το ποιος και το πως έριξε την κυβέρνηση των υποτελών που κατέστρεψαν την χώρα. Την έριξαν οι ίδιοι επικυρίαρχοι, που με εντολή τους υπέβαλαν το πως και το πότε θα τελειώσει η προηγούμενη προδοτική συμμορία. Το γιατί ακριβώς αποφασίστηκε όλο αυτό, ακόμη δεν το γνωρίζουμε... Αλλά είναι εξ ορισμού σίγουρο, ότι εφ' όσον αυτοί τελείωσαν με το πρώτο βήμα, τότε είναι σίγουρα έτοιμοι για το επόμενο...

Γνωρίζουμε ότι όλος ο συρφετός και οι φίλοι τους από το εξωτερικό, δεν έχουν παρά μια και μόνο χαρά: Να μας δουν ως Έθνος και ως Γένος, βυθισμένους μέσα στο χώμα με την μπότα των επικυρίαρχων και της Νέας Τάξης πατημένη στο πρόσωπό μας για πάντα.

Αναρωτηθείτε λοιπόν, όχι απλά ποιοι μας έφεραν ως εδώ, οι ποιοι έχουν αναλάβει τώρα την εξουσία, αλλά σε τι ακριβώς αποσκοπούν αυτοί που γράφουν τους κανόνες, στους οποίους η Πατρίδα μας είναι ακόμη αλυσοδεμένη με τις αλυσίδες του χρέους και της υποταγής σε θεσμούς του ολοκληρωτισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεν θα είμαι εγώ που θα πω, ότι οι νέοι κυβερνώντες είναι το ίδιο και το αυτό με τους προηγούμενους. Προφανώς, το νέο κυβερνητικό σχήμα έχει πολλούς μέσα του, που έχουν καλές διαθέσεις. Όλοι αυτοί, είμαι σίγουρος ότι θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Αλλά δυστυχώς, η σημερινή νέα εξουσία έχει και άλλους... Κάποιους ουρανοκατέβατους άλλους, που δεν έχουν στο μυαλό τους τίποτα άλλο εκτός από την πιο πρόστυχη προδοσία.

Έλληνες και συμπολίτες,

Τίποτα δεν άλλαξε στον αγώνα του αγνού Πατριώτη Δημοκράτη, που πριν περίπου τέσσερα χρόνια τώρα, ξύπνησε και αναρωτήθηκε ποιος είναι ο δικός του ρόλος στην πορεία της Πατρίδας μας. Ο στόχος αδέλφια, δεν είναι απλά η επιβίωση με συσσίτια. Ούτε ήταν ποτέ ο στόχος, η πιο ήπια μεν, αλλά αιώνια καταδίκη μας ως αποικία χρέους. Ούτε είναι ο στόχος του Γένους η συμμετοχή μας ως μια ακόμη γονατισμένη χώρα στο τρελοκομείο του ολοκληρωτισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο στόχος των Ελλήνων ήταν πάντα το να μεγαλουργήσουν σε κάθε τομέα της πρακτικής, ηθικής, πνευματικής και ψυχικής προόδου τους ανθρωπότητας. Ο στόχος αδέλφια, δεν είναι κανένας άλλος από το να μεγαλουργήσουμε!

Αδέλφια, ο κίνδυνος σήμερα είναι ακόμα πιο μεγάλος από πριν! Η ανάθεση της σωτηρίας μας σε κάποιους άλλους από εμάς τον Λαό, χωρίς την δικιά μας καθημερινή εμπλοκή, θα οδηγήσει μοιραία και πάλι στον εφησυχασμό και την λήθη... Η ανάθεση της εξουσίας σε κάποια ομιχλώδη συμφέροντα που δεν μας λένε ξεκάθαρα ποιό είναι το σχέδιο και χωρίς την δικιά μας εγρήγορση, δεν μας βοήθησε ποτέ ως Έθνος.

Ας μην ξεχάσουμε λοιπόν τίποτα απ όλα αυτά που μας δίδαξε η ένδοξη Ιστορία μας ότι μπορούμε να είμαστε ως Λαός ι ως έθνος. Κι ας μην ξεχάσουμε μέσα στην σημερινή χαρά που τους είδαμε να χάνουν την εξουσία, ότι κάπου, κάπως, κάποτε σε κάποιες πλατείες, η ελπίδα ήταν για κάτι πολύ πιο μεστό, κάτι πολύ πιο θεμελιώδες και ουσιαστικό. Αυτά, αδέλφια, δεν το καταφέραμε ακόμα. Και αυτά, δεν τα παρέχει μια εκλεγμένη κυβέρνηση. Αυτά τα παρέχει μόνο ένας ενδυναμωμένος Λαός. Δεν θα το καταφέρουμε, εάν αφήσουμε το επόμενο βήμα στο οποίο μόλις βρεθήκαμε, να γίνει ο βούρκος μέσα στον οποίο θα σαπίσουμε και πάλι.

Να μην ξεχάσουμε ποτέ το χρέος και τον όρκο που δώσαμε στα παιδιά μας. Να μην ξεχάσουμε ότι εάν αφήσουμε την ανάθεση να πέσουμε ξανά για ύπνο, τότε, δεν θα έχουμε κανέναν για να του ρίξουμε το φταίξιμο παρά εμάς τους ίδιους.

Το πικρό, αλλά και τόσο αναγκαίο ποτήρι του πραγματικού παλλαϊκού αγώνα, δεν θα το ξεφύγουμε. Εδώ που φτάσαμε, ο παλλαϊκός αγώνας, δεν είναι απλά επιλογή, αλλά αναπόφευκτος. Αλλά θα είναι και η λύτρωση.

Πολλοί σίγουρα αναρωτιούνται εάν εύχομαι το αντίθετο. Ότι δηλαδή πιστεύω ότι χρειάστηκε απλά μια αυτο-καθαίρεση και εκλογές, μέσα στο υπάρχον σάπιο σύστημα και θεσμικό πλάισιο, για να δούμε την άσπρη μέρα που θα κρατήσει και θα κάνει τον Λαό μας να μεγαλουργήσει. Κάποιο μέρος μου το εύχεται! Αλλά την ίδια στιγμή που το εύχομαι αυτό, ακούω από τα βάθη του είναι μου την Ιστορία και τους ήρωές της να μου κραυγάζει:

"Κανένας Λαός δεν σώθηκε από την τυραννία, με το να παραδώσει την εξουσία στον οποιονδήποτε άνθρωπο."

Αγαπητά μου αδέλφια,

Τώρα περισσότερο από ποτέ:

ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ!

ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ!

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ!

*Ο Σταύρος Κατσούλης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου