"Δεν είναι το υψηλότερο αγαθό η δικαιοσύνη.."

Αυτό είπε ο υφυπουργός πολιτισμού Γιώργος Νικητιάδης στην επιτροπή επιμορφωτικών υποθέσεων της βουλής στις 29-03-2012, αναφερόταν στη βία στα γήπεδα η συγκεκριμένη συζήτηση την οποία όσο παρακολούθησα,αντιλήφθηκα ότι η συγκεκριμένη φράση δεν αναφερόταν σε αυτό μόνο,αλλά εκφραζόταν περισσότερο ως φιλοσοφία του συγκεκριμένου ανθρώπου (και εύκολα κανείς υποθέτει και του καθεστώτος).
 Κάπου εκεί τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
    Αλλά ας γυρίσουμε στα βασικά.. Πίσω και κάτω από κάθε κακό που έκανε ο άνθρωπος στον άνθρωπο βρίσκεται η αδικία, πίσω απο κάθε επανάσταση η αδικία,πίσω απο κάθε τυρανία η αδικία. Το μόνο ίσως υψηλότερο αγαθό από την δικαιοσύνη -και μιλάμε για την πραγματική και

 όχι την δικονομική- είναι η ίδια η ζωή, αλλά ακόμα και αυτό είναι σχετικό με την έννοια ότι όταν η αδικία θεριεύει πόλλοι είναι αυτή που προτιμούν να απωλέσουν την ζωή τους για να αποκαταστήσουν το αίσθημα του δικαίου.
Η ελευθερία είναι δικαίωμα.
Η ζωή είναι δικαίωμα.
Η αναζήτηση της ευτυχίας είναι δικαίωμα.
Δεν το αντιλαμβάνεσθε κύριε υφυπουργέ ή δε θέλετε να το αντιληφθείτε όλα επάνω στη δικαιοσύνη εδράζονται.. Η ίδια η κοινωνία για να υπάρξει απαιτεί ένα ελάχιστο παρανομαστή δικαίου. Οταν κάποιος λέει πως το αίσθημα δικαίου δεν είναι το υψηλότερο δικαίωμα όλων βάζει δυναμίτη σε όλα τα άλλα δικαιώματα.  Γιατι τελικά από την ύπαρξη δικαίου απορέουν και ενδυναμόνονται όλα τα υπόλοιπα..Ωραίος πολιτισμός.