Ομιλία Δ. Καζάκη στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας-9/12/2012

Η χούντα, λέει, δε τελείωσε το ’73...

Σε ένα από τα πιο γνωστά συνθήματα που δονούν τις πόλεις της χώρας τα τελευταία 2,5 χρόνια στις μεγαλειώδεις πορείες / διαδηλώσεις του ελληνικού λαού ενάντια στη νέα Κατοχή είναι το «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, η χούντα δε τελείωσε το ’73».
Ίσως κάποιοι λίγοι να αναρωτιούνται, για ποια χούντα μιλά η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που αντιτίθεται στις πολιτικές της υποτέλειας και του μαρασμού της χώρας και των πολιτών της;

 Η χούντα αυτή δεν έχει, τουλάχιστον για όσο την βολεύει ακόμα και για όσο περνά την πολιτική της συγκεκαλυμμένη με τον πολιτικό μανδύα της δήθεν δημοκρατίας, στρατιωτικά μέσα (αν και είναι υπό εξέταση και αυτό, όταν χιλιάδες συμπολίτες μας έχουν δεχθεί τα γκλόμπς και τα καρκινογόνα χημικά αέρια των ΜΑΤ και των άλλων ημι-στρατιωτικών δυνάμεων καταστολής). Πρόκειται για τη νέας μορφής χούντα, των οικονομικών καρτέλ, των τοκογλύφων τραπεζιτών και των οικονομικών δολοφόνων, ανθρώπων και κρατών. Πρόκειται για τη σημερινή μορφή της νέας τάξης πραγμάτων, μορφή ακόμα πιο επιθετική, ακόμα πιο αυταρχική, ακόμα πιο φασιστική και μισάνθρωπη!


Και ποια μορφή είχε αυτή η χούντα στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια, που μόνο το όνομά της ξεστόμιζαν, που και που οι πολίτες; Σύστημα... Αλλά ποιο είναι το «Σύστημα»; Πρόκειται για το πολιτικό / οικονομικό / εκδοτικό / επιχειρηματικό (ενίοτε εμφανιζόμενα όλα αυτά με τη μορφή του ίδιου ατόμου ή της ίδια ομάδας ατόμων) κατεστημένο που, αφού κατέστρεψε κάθε είδους παραγωγική δυνατότητα του ελληνικού κράτους, άμεσα ή έμμεσα, και αφού για δεκαετίες οι ίδιοι παρέμεναν στο απυρόβλητο, παρά την ανυπαρξία υλοποίησης των υποχρεώσεών τους απέναντι στο κράτος και το Σύνταγμα, εγκαλούν σήμερα το λαό για αδράνεια την ώρα του αφανισμού. 

Πραγματικά είναι να αγανακτεί κανείς... Αναθεωρήστε το Σύνταγμα κύριοι, δώστε πραγματική δημοκρατία στους πολίτες, εκπαιδεύστε τους στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του ελεύθερα σκεπτόμενου πολίτη. Μη ζητάτε (προφανώς υποκριτικά) να δημιουργήσει κάποιος κάτι, όταν δεν έχει δεχθεί την ανάλογη προπαρασκευή, εκπαίδευση, παιδεία... Και αυτός ο κάποιος μπορεί να είναι ο οινοπαραγωγός που θα μπορούσε να εξάγει το προϊόν του, ο γεωργός που θα μπορούσε να καλλιεργεί με πρόσφορο, περιβαλλοντικά και οικονομικά, τρόπο, ο επιστήμονας που θα μπορούσε να υλοποιήσει το όραμα του στην Ελλάδα, είτε στο ερευνητικό, είτε στο παραγωγικό κομμάτι των γνώσεών του, ο ακαδημαϊκός που θα μπορεί να βλέπει το «δάσος», δίχως να μένει στο «δέντρο» κοκ.

Η πνευματική και ψυχική πενία του Έλληνα, που ήρθε σαν Δούρειος Ίππος αμέσως μετά τη λήξη του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, μα κυρίως από το ’73 και μετά, ήταν ο προάγγελος της σημερινής κατάστασης, οικονομικής κρίσης στο φαίνεσθε, κατ’ ουσίαν όμως ολοκληρωτικής μετατροπής της Ελληνικής Πολιτείας σε ένα περιφερειακό προτεκτοράτο της Γερμανίας και των Αμερικανών.
Η σημερινή οικονομική κρίση είναι το αυτονόητο αποτέλεσμα των επιλογών που οδήγησαν σε πολιτιστική, εθνική, κοινωνική και ανθρωπιστική παρακμή.

Το Σύστημα λοιπόν είναι οι γνωστοί-άγνωστοι πολιτικοί και λοιποί «εθνικοί ευεργέτες» που διέλυσαν κάθε έννοια κοινωνικής αξιοπρέπειας, με την ανεργία στο 30%, τα ακροδεξιά, φασιστικής και Συστημικής έμπνευσης στοιχεία στη Βουλή, με 3500 αυτοκτονίες μέσα σε 3 χρόνια και την αριστερά συνδαυλιστή και χειροκροτητή των επιλογών του...

Η ευθύνη της τελευταίας ασήκωτη. Άλλα μεν κομμάτια της περιμένουν να παίξουν, στον κατάλληλο χρόνο, τον δικό τους ρόλο σε αυτήν την καλοστημένη παράσταση (με θεατή και θύμα πάντα τον λαό), άλλοι απλά ζουν και απομυζούν τον ξενιστή που λέγεται κουμπαράς κρατικών χρηματοδοτήσεων.

Σήμερα που η χώρα βυθίζεται σε κοινωνικό, πνευματικό, εθνικό και πολιτικό χάος οι πολιτικές δυνάμεις αδυνατούν να συλλάβουν την ουσία της πραγματικότητας. Βάζουν τις ιδεολογίες τους πάνω από το εθνικό συμφέρον.
Γιατί αν το εθνικό ήταν πάνω από το ιδεολογικό, τότε προφανώς, την ώρα που δέχεται γενικευμένη επίθεση η Ελληνική Πολιτεία, δε θα ήταν μοναδικό τους μέλημα να σφυρίζουν αδιάφορα στα κομματο-μάγαζά τους. Οι όποιες διαφορές τους οι ιδεολογικές, όσο μεγάλες κι αν είναι, δε θα ήταν σε καμία περίπτωση εμπόδιο στη δημιουργία από κοινού, όλων των πολιτικών δυνάμεων, μιας συσπείρωσης ικανής και αποτελεσματικής για την επίτευξη των αυτονόητων αναγκών. Εξάλλου, στην υποθετική περίπτωση που κάποιος αντιμνημονιακός, ας το πούμε έτσι γενικά, δεν συμφωνούσε με αυτά που ονομάζουμε αυτονόητες ανάγκες των πολιτών, εκ των πραγμάτων και αυτόματα θα έβαζε τον εαυτό του, εκτός της μετωπικής αυτής συσπείρωσης. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας πολιτικής δύναμης είναι η επιλογή της συνεργάτιδας των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, ΔΗ.ΜΑΡ. (βλ. Κουβέλης) να πει «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ».

Όταν το Ελληνικό Σύνταγμα βιαίως έχει παραβιαστεί, είναι ευθύνη των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων να αναλάβουν δράση. Το να περιμένει ο πολίτης, υπομονετικά ή ανυπόμονα, την εξόντωσή του από τη σημερινή χούντα, αποδεικνύει την από σήμερα ανυπαρξία του. Το άρθρο 120 παράγραφος 4, έχει ενεργοποιηθεί από την ανομία των πολιτικών επιλογών τους. Όποιος βουλευτής παραμένει πλέον σε ένα κοινοβούλιο - φάντασμα της Δημοκρατίας - είναι συνένοχος του δράματος που είναι «προ των πυλών»...

Κύριοι βουλευτές, όσοι από εσάς έχετε ακόμα έστω μια μικρή επαφή με τον λαό, παραιτηθείτε από το κοινοβουλευτικό άλλοθι και δρομολογήστε Συντακτική Εθνοσυνέλευση για την ψήφιση νέου Συντάγματος πραγματικής Δημοκρατίας, με λογοδοσία και ανακλητότητα των αιρετών. Το σημερινό Καθεστώς είναι ένα ανέκδοτο Δημοκρατίας και λαϊκής βούλησης, το έχουν καταλάβει πλέον σχεδόν το σύνολο των πολιτών. Η παραίτηση από το Κοινοβούλιο είναι πράξη ευθύνης προς τους ψηφοφόρους πολίτες. Παραιτηθείτε για να ενωθείτε με τους πολίτες στον προωθημένο Αγώνα τους. Παραιτηθείτε και ζητήστε νέο Σύνταγμα για πραγματική Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία.



Ηλίας Κοπανάκης




από ramnousia

Το νέο ελληνικό κόμικ

Ο όρος “κόμικς” μοιάζει ξενόφερτος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ακόμη αντιδάνειο. Προέρχεται από τη συντόμευση των λέξεων comic stories, οι οποίες βέβαια είναι ελληνικές λέξεις: κωμικές ιστορίες.

 Με την μεταπολίτευση εισήχθη στην πολιτική ζωή της χώρας το «γενικευμένο ψέμα». Το ψέμα δηλαδή που δεν είχε επιπτώσεις. Το ανώδυνο ψέμα, το χάσμα μεταξύ της κοινωνικής ηθικής και της πολιτικής ηθικής.

Τούτο, σε συνδυασμό με την επικράτηση των πολιτικών τζακιών, είχε ως αποτέλεσμα την εκ των πραγμάτων αποτυχία ακόμα και του ανδρεοπαπανδρεϊκού εγχειρήματος για την εισαγωγή της πολιτικής στη ζωή του πολίτη.

Πράγμα που όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά το γενικευμένο ψέμα επεκτάθηκε μέχρι τον τελευταίο πρόεδρο κοινότητας στην πιο απομακρυσμένη γενιά της χώρας. Καρπός του γενικευμένου αυτού ψέματος ήταν το «ουδείς αναμάρτητος» (!) του κ. Σαμαρά (24/8/2012), στην ερώτηση γιατί δεν τηρεί τις προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Το κακό όμως δεν τελειώνει με τα παραπάνω γεγονότα. Το μέγιστο και πραγματικά τραγικό είναι ότι οι πολίτες απαθείς, άβουλοι και σαστισμένοι δέχονται τη γλώσσα αυτή της αλητείας με παθητικότητα και αδιαφορία. Είναι τραγικό να βλέπεις έξυπνους κατά τα άλλα ανθρώπους, δικούς σου ανθρώπους, άλλους μορφωμένους, άλλους φιλάνθρωπους και ταλαιπωρημένους / έμπειρους από τη ζωή, ανθρώπους τέλος πάντων που θα περίμενες η ζωή να τους έχει μάθει το απλό, ότι όταν ο συμπολίτης υποφέρει δε μπορεί η κοινωνία να είναι χαρούμενη.

Κι όμως να μη μιλάνε, να μην καταγγέλλουν, παρά πολλοί απ’ αυτούς βουτηγμένοι στην ισχυρογνωμοσύνη, τον ατομισμό, τη δουλικότητα, τον εγωισμό και την ηδονή του τίποτα να χειροκροτούν και να επικροτούν τον σφαγιασμό ενός λαού. Το ψέμα εισήχθη με καμιά δεκαριά χρόνια καθυστέρηση και στο χώρο του ελεύθερου εμπορίου, με αποτέλεσμα την εμφάνιση της γενιάς των λαμογιών και την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους με το όνομα Λαμογιστάν.

Κύριες δράσεις του Λαμογιστάν, ικανές να το αφήσουν ανεξίτηλα χαραγμένο στη μνήμη μας, ήταν η κλοπή του χρηματιστηρίου Αθηνών, η εκποίηση μέρους του ελληνικού χρυσού, το σκάνδαλο Siemens, το τραγικό πάρτι των Ολυμπιακών Εμποραθλητικών Αγώνων κ.ά. Το Λαμογιστάν ήταν τόσο αποτελεσματικό στις δράσεις του ώστε, σε λιγότερο από δύο δεκαετίες, κατάφερε να εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας και ψυχής και να εμποτίσει τα κουκούλια της ελληνικής σκέψης.

Η εγκαθίδρυση της στυγνής οικονομικής δικτατορίας τον Μάιο του 2010 από τον κ. Γεώργιο Παπανδρέου, με άξιους συνεχιστές του επιθετικού έργου του, αποτέλεσε μια αυτονόητη συνέχεια του Λαμογιστάν. Καθώς νέα ήθη εγκαθίστανται στη χώρα, αποφασίστηκε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας και την γείτονα χώρα, με την οποία μοιραζόμαστε τα ψάρια και το νερό του Αιγαίου, να μετονομαστού με σε Γερμανοτουρκιστάν.


Ο Ελεύθερος Άνθρωπος θάφτηκε άρον-άρον από έναν απλό ιερέα, φορτωμένον ωστόσο στολίδια και χρυσούς σταυρούς... Αγαπητοί συμπολίτες, με όλο το θάρρος... Βγάλτε τα βρεγμένα κουκούλια σας στον ήλιο, πιάστε το βιβλίο και το παιδί στα πόδια σας ξανά. Μην το ταΐζετε σκουπίδια, θα ’ρθει καιρός που θα σας τα επιστρέψει έντοκα!

Πεισμώστε κόντρα στην εξόντωση ενός λαού. Εκπαιδευτήκαμε στον φόβο. Όμως ο φόβος, αν και τις περισσότερες φορές γεννά δούλους, ενίοτε γεννά ήρωες. Ή κάποτε ξεπετιούνται νέοι ήρωες από τη χόβολη αιώνων. Θα περιμένουμε όμως ο Πέρσης να φτάσει ξανά μέχρι τις Θερμοπύλες; Ή μήπως έχει φτάσει ήδη;


Με εκτίμηση, Ηλίας Κοπανάκης Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., MSc.




από ramnousia

Η «Οδύσσεια» του Ελληνικού Πετρελαίου. Μια ιστορία απίστευτης νεοελληνικής πολιτικής τρέλας!!!

Έχει αποδειχθεί περίτρανα πλέον ότι την στιγμή κατά την οποίαν ο πρώην πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου, δήλωνε την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009 ότι «Στην Ελλάδα δεν έχουμε πετρέλαιο ή το πετρέλαιο το οποίο έχουμε είναι πολύ λίγο», τα κοιτάσματα ειδικά νότια της Κρήτης είχαν ήδη εντοπιστεί και ήταν γνωστά στις ΗΠΑ πολύ πριν από το 2000.

Με προσχεδιασμένη όμως την “ανάγκη” να προσφύγει η χώρα στον μηχανισμό στήριξης (ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ), η τότε κυβέρνηση του ΓΑΠ προτίμησε αντί να ξεκινήσει άμεσα γεωτρήσεις, στην περιοχή, έστω και χωρίς να καθορίσει την ΑΟΖ, να οδηγήσει την Eλλάδα στο επαίσχυντο Μνημόνιο.

Λίγους μήνες μετά και ενώ οι πληροφορίες είχαν αρχίσει πλέον και διέρρεαν ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του κ. Λ. Παπαδήμου, ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος μιλώντας στη Βουλή είπε ακριβώς τα ίδια: «Δεν υπάρχει πετρέλαιο στην Ελλάδα».Στο Wikileaks διέρρευσαν μάλιστα εκτιμήσεις των στελεχών του Stratfor τα οποία ανέφεραν ότι «Καλύτερα μετά από αυτό να συνδεθεί η Ελλάδα με το δολάριο, αν βγει από την ζώνη του ευρώ».

Τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου στην λεκάνη του Βόρειου Αιγαίου, αποκαλύπτουν τα αρχεία του ΙΓΜΕ και των ΕΛΠΕ, τα οποία τόσα χρόνια έμεναν κρυμμένα, για την ακρίβεια, θαμμένα.

Στη λεκάνη του βόρειου Αιγαίου, τόσο ανατολικά του πεδίου του Πρίνου, όσο ειδικότερα περί της βραχονησίδας “Μπάμπουρας” (και τίς γύρω τοποθεσίες) και δυτικά, πρός τα νότια του κόλπου του Στρυμώνα και το Άγιο Όρος, τα εικαζόμενα δυνητικά κοιτάσματα επαρκούν για να καλύψουν το μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών της Ελλάδας.

Δηλαδή, περίπου 5,5 δισ. απολήψιμων (και όχι ΟΟΙΡ) βαρελιών, με δυνατότητα παραγωγής πάνω από 100.000 βαρέλια/ημέρα. Και αυτές είναι ενδείξεις μόνο από τη βόρεια περιοχή του Αιγαίου.

Παλαιότερες, προ του 2000, μελέτες του ΙΓΜΕ και των ΕΛΠΕ κάνουν λογο για όγκο Πρωτογενούς Υφιστάμενου Πετρελαίου (ΟΟΙΡ) που συντηρητικά εκτιμάτο σε άνω των 4 δισ. βαρέλια ανεπιβεβαίωτα αποθέματα πετρελαίου στο Αιγαίο (Λεκάνες Θεσσαλονίκης και Βορείου Αιγαίου) και γύρω σε άλλα 2 δισ. βαρέλια στη ζώνη της Λεκάνης Ιονίου.

Όλα αυτά ήταν βέβαια σε γνώση της κυβέρνησης του Γ.Α. Παπανδρέου και ήταν επόμενο ότι μία τέτοια παραδοχή θα άλλαζε ολόκληρη της ψυχολογία των Ελλήνων πολιτών και δεν θα δικαιολογούσε σε καμία περίπτωση την προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης τον Μάϊο του 2010.

Όταν και αφού υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο, αναγγέλθηκε άμεσα η ίδρυση φορέα υδρογονανθράκων και σταδιακά άρχισαν να έρχονται στην δημοσιότητα πληροφορίες για ύπαρξη κοιτασμάτων, πάντα όμως από “ανεξάρτητες” πηγές.
Τελείως ξαφνικά και αναπάντεχα προκηρύχθηκαν διαγωνισμοί για την Δυτική Ελλάδα και τη Νότια Κρήτη (όχι όμως τη νοτιοανατολική).

Μετά τη ψήφιση του νέου Μνημονίου και την αλλαγή του νόμου ο οποίος διέπει τη νέα δανειακή σύμβαση και την μετατροπή του νομικού πλαισίου κάτω απο το οποίο λειτουργεί η νέα σύμβαση, δηλαδή την ισχύ και εφαρμογή του βρετανικού δικαίου (πράγμα το οποίο σημαίνει ότι παραχωρείται το δικαίωμα για κατάσχεση των εσόδων από πετρέλαιο και φυσικό αέριο) αποφάσισαν να ξεκινήσουν τις έρευνες.

Κατά τον Γεωλόγο Πετρελαίων-Ενεργειακό Οικονομολόγο, κ.Κων/νο Νικολάου, «η ευθεία απάντηση στην ερώτηση, εάν η Ελλάδα έχει δυνατότητες ανακάλυψης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, είναι κατηγορηματικά θετική.

Η Ελλάδα θεωρείται ανεξερεύνητη περιοχή, ιδίως σε βάθη κάτω από 3500 μ, στα βαθειά νερά αλλά και σε αβαθείς στόχους, οι οποίοι υπόσχονται σημαντικές ποσότητες βιοαερίου».

Ιδιαίτερα ενθαρυντικές είναι επίσης οι επισημάνσεις των κ.κ. Ηλία Κονοφάγου, τέως γενικού διευθυντή των ΕΛΠΕ, και του κ. Αντώνη Φώσκολου, ομότιμου καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης.
«Ο υποθαλάσσιος χώρος ο οποίος βρίσκεται μεταξύ Κύπρου–Ισραήλ–Αιγύπτου-Κρήτης θα μπορούσε να περικλείει συνολικά, αποδεδειγμένα και πιθανά αναμενόμενα προς ανακάλυψη και παραγωγή αποθέματα υδρογονανθράκων της τάξης των 15 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (m3).

Οι ετήσιες απαιτήσεις της Ελλάδας σε φυσικό αέριο ανέρχονται σε 3,4 δις.κυβικά, ενώ τα αποθέματα είναι πολύ περισσότερα από 3,5 τρισεκατομμύρια.
Δηλαδή η Ελλάδα έχει αποθέματα για χίλια χρόνια, ή καλλίτερα διαθέτουμε ώς χώρα, τεράστιες ποσότητες προς εξαγωγή».

Το 1955 με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης ιδρύθηκε στον Ασπρόπυργο Αττικής η πρώτη μονάδα διύλισης πετρελαίου στην Ελλάδα, τα Ελληνικά Διυλιστήρια Ασπροπύργου (ΕΛ.Δ.Α.), τα οποία λειτούργησαν για πρώτη φορά το 1958. Στη δημιουργία και κατόπιν ανάπτυξη συνεισέφερε ο εφοπλιστής κ. Σταύρος Νιάρχος, ο οποίος κατείχε και το μεγαλύτερο ποσοστό μετοχών της επιχείρησης (86%) μέχρι το 1976, όταν ο όμιλος ο οποίος φέρει το όνομα του τις πώλησε στο ελληνικό δημόσιο και από τότε είναι κρατικά.

Με αφορμή την ανεύρεση το 1973-1974 κοιτασμάτων στη θαλάσσια περιοχή της Θάσου (θέση "Πρίνος"), ιδρύεται το 1975 η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ), με σκοπό την έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο. Στο μεταξύ η ΕΣΣΟ (ελληνική θυγατρική της ExxonMobile) εγκαταλείπει την Ελλάδα λόγω του αρνητικού κλίματος απέναντι στην εταιρεία λόγω της στήριξης που παρείχε στη Χούντα των Συνταγματαρχών. Την δεκαετία του 1980 το πανελλήνιο δίκτυο πρατηρίων της ΕΣΣΟ και το διυλιστήριο στη Θεσσαλονίκη εξαγοράζεται από την ΔΕΠ και μετονομάζεται σε ΕΚΟ.

Το 1986 τα ΕΛΔΑ εντάσσονται στον όμιλο της ΔΕΠ και από τον Ιανουάριο του 1998, μετά από μία αναδιάρθρωση, ο όμιλος μετονομάζεται σε Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε. και ξεκινά η ιδιωτικοποίηση (διάθεση στο κοινό του 23% των μετοχών μέσα από τα χρηματιστήρια της Αθήνας και του Λονδίνου).

Την ίδια χρονιά τα ΕΛΠΕ εξαγοράζουν δύο εταιρίες διανομής, την Μαμιδάκης και την Petrolina.

Το 1997 έγινε ο μοναδικός διεθνής Γύρος Παραχωρήσεων και παρεχωρήθησαν 4 περιοχές στη Δ. Ελλάδα.

Το μοναδικό κοίτασμα της χώρας στην περιοχή του Πρίνου διέπεται από ειδικές ευνοϊκές νομοθετικές ρυθμίσεις οι οποίες έδιναν και δίνουν κίνητρα στον ανάδοχο, με στόχο να συνεχιστεί η παραγωγή του πετρελαίου.

Η νομοθεσία η οποία αφορά το περιβάλλον είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη και είναι υπό κατάρτιση με βάση τις τρέχουσες οδηγίες της Ε.Ε.

Το 2003 τα ΕΛΠΕ συγχωνεύονται και απορροφούν την Petrola Ελλάς, το τρίτο σε μέγεθος διυλιστήριο στην Ελλάδα, ιδιοκτησίας Λάτση. Ο Όμιλος Λάτση μετά την ολοκλήρωση της συγχώνευσης αυξάνει το ποσοστό του στα ΕΛΠΕ από περίπου 8,5% σε 25% καταβάλλοντας €326 εκατομμύρια.

Το Ελληνικό Δημόσιο το 2007 ανακάλεσε, με μονομερή νομοθετική πράξη, από την ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ Α.Ε. τα αποκλειστικά δικαιώματα της σε 24 περιοχές εκτάσεως 55.000 τ.χλμ.

Στο τέλος του 2009 ο Όμιλος Λάτση (μέσω της Paneuropean Oil and Industrial Holdings S.A.) κατείχε το 39% των μετοχών των ΕΛΠΕ, το Ελληνικό Δημόσιο 35.5%, ενώ το ευρύ επενδυτικό κοινό 25.5%

Η επέκταση των Ελληνικών Πετρελαίων εκτός ελληνικών συνόρων υπήρξε ραγδαία, τόσο μέσω έμμεσων συμμετοχών όσο και άμεσων εξαγορών.

Δημιούργησε ισχυρή παρουσία στα Βαλκάνια, ξεκινώντας με την εισαγωγή και διανομή πετρελαίου στην Αλβανία το 1999, με την εξαγορά της Global SA. Το 2002 εξαγοράζει το 54,5% της δημόσιας επιχείρησης του Μαυροβουνίου Yugopetrol. Την ίδια χρονιά αναλαμβάνει την διανομή των λιπαντικών της BP στην Κύπρο εξαγοράζοντας την BP Cyprus, και δημιουργεί δίκτυο πρατηρίων βενζίνης στη Βουλγαρία και τη Σερβία. Το 2004 εξαγοράζει το διυλιστήριο OKTA στην ΠΓΔΜ.
Εκτός Βαλκανίων τα ΕΛΠΕ είναι ενεργά στην Γεωργία μέσω συνεργασίας με τοπικές επιχειρήσεις.

Με βάση το νόμο 2289/95 τα Ελληνικά Πετρέλαια έχουν αποκλειστικό δικαίωμα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων σε 62000 χλμ² στην Ελλάδα. Η εταιρεία έχει δραστηριότητες και στο εξωτερικό, σε συνεργασία με ξένες εταιρίες, στην Αλβανία και στη Λιβύη.

Τα Ελληνικά Πετρέλαια λειτουργούν τρία διυλιστήρια στην Ελλάδα: στη Θεσσαλονίκη, στην Ελευσίνα και στον Ασπρόπυργο. Αυτά καλύπτουν το 73% του δυναμικού διύλισης της χώρας (το υπόλοιπο 27% ανήκει στην Motor Oil Ελλάς). Επιπλέον λειτουργούν το διυλιστήριο ΟΚΤΑ στη πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το οποίο προμηθεύεται αργό πετρέλαιο μέσω αγωγών από τη Θεσσαλονίκη και καλύπτει περίπου το 85% των αναγκών της χώρας.
Το αργό πετρέλαιο για αυτά τα διυλιστήρια προέρχεται από την Σαουδική Αραβία, το Ιράκ, το Ιράν, τη Λιβύη και τη Ρωσία.

Στις θυγατρικές της Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε. περιλαμβάνονται η ΑΣΠΡΟΦΟΣ Α.Ε. (μελέτες και διαχείριση έργων), η εταιρεία παραγωγής φιλμ πολυπροπυλένιου DIAXON α.ε., της οποίας το εργοστάσιο βρίσκεται στην βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής, και μια εταιρεία μεταφορών.

Εξάλλου τα ΕΛΠΕ ελέγχουν το 35% των μετοχών της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ) και της VPI, η οποία παράγει ρεσίνη PET.

Η Μετοχική Σύνθεση των ΕΛΠΕ Α.Ε (στοιχεία 31ης Δεκεμβρίου 2011)
Κύριοι μέτοχοι (>5%) Αριθμός Μετοχών % επί του συνόλου
Ελληνικό Δημόσιο 108.430.304 35,48%
Paneuropean Oil and
Industrial Holdings S.A. 127.924.042 41,85%
Ευρύ επενδυτικό κοινό 69.280.839 22,67%
Σύνολο Μετοχών 305.635.185 100,00%

Οφείλω να επισημάνω ότι από το 2000, η αγορά έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων στην Ελλάδα είναι κλειστή. Σε αυτό συνετέλεσε κυρίως, η ουσιαστική και τυπική ανυπαρξία κρατικού φορέα ικανού να χειριστεί τα σύνθετα προβλήματα των ερευνών υδρογονανθράκων.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας μετά το 2000 έως το 2011 παρεχώρησε το δικαίωμα ερευνών και διαχείρισης των υδρογονανθράκων της χώρας σε Ιδιώτες.

Η συγχώνευση (και εξαφάνιση) το 1998 της ΔΕΠ-ΕΚΥ, στην Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ, η οποία ιδιωτικοποιήθηκε στη συνέχεια, έδρασε καταλυτικά και καθοριστικά στην παύση των ερευνών.

Παραχωρήθηκε ουσιαστικά ένα δικαίωμα ερευνών και διαχείρισης των υδρογονανθράκων, του Ελληνικού Δημοσίου σε Ιδιώτες.

Και για να θυμόμαστε άπαντες τους Πρωθυπουργούς της χώρας την περίοδο 1996 έως 2011, ήταν ο κ. Κων/νος Σημίτης (1996-2004), ο κ. Κων/νος Α. Καραμανλής (2004-2009), ο κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου (2009-2011), ο κ. Λουκάς Παπαδήμος (2011-2012), με τούς αντίστοιχους υπουργούς στις κυβερνήσεις των.

Μετά από μια περίοδο εσωστρέφειας και αναζήτησης προσανατολισμού, η Ρωσία του Πούτιν επιστρέφει στα Βαλκάνια με το ενεργειακό όπλο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Υπογράφοντας τις συμφωνίες για την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και του αγωγού φυσικού αερίου South-Stream, η Βουλγαρία εντάσεται στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Το Ισραήλ θεωρεί νευραλγικής σημασίας τα κοιτάσματα στη Ν.Α.Μεσόγειο.

Μάλιστα, όπως ανέφερε σε ανάλογο συνέδριο ο κ.Κονοφάγος, ο πρόεδρος του Ισραήλ, κ. Βενιαμίν Νετανιάχου, κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας, πρότεινε στον τότε Έλληνα πρωθυπουργό την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού για τη διοχέτευση αυτών των κοιτασμάτων στην Ευρώπη.
Αυτός ο αγωγός ο οποίος θα ξεκινά από την Χάϊφα του Ισραήλ, και θα περνά νοτίως της Κύπρου, θα συνεχίζει μέσω του χερσαίου χώρου της Κρήτης, στα Κύθηρα και Αντικύθηρα, με κατεύθυνση την Πάτρα, Αστακό, Ηγουμενίτσα, και θα καταλήγει στο Μπάρι της Ιταλίας. Με αυτόν τον τρόπο θα αξιοποιηθούν επίσης, και όλα τα κοιτάσματα της Δυτικής Ελλάδας (Ήπειρος και Ιόνιο).

Είναι προφανές τέλος, ότι επενδύσεις από ξένα κεφάλαια δεν θα γίνουν αν οι ξένες εταιρείες δεν έχουν πρόσβαση στις Ευρωπαϊκές αγορές. Σε όλα αυτά τα σχέδια, βεβαίως, πρέπει να συνυπολογιστεί και η Αίγυπτος, ο θαλάσσιος χώρος της οποίας διαθέτει πολύ μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Η Έρευνα και Παραγωγή Υδρογονανθράκων στη χώρα εξακολουθεί να διέπεται από
τον Ν. 2289/95 ο οποίος αναθεωρήθηκε τον Αύγουστο 2011 με τον Ν. 4001/11.
Ο νόμος προβλέπει τη δημιουργία και λειτουργία ενός αμιγούς κρατικού φορέα (ΕΔΕΥ) καλύπτοντας το ουσιαστικό κενό το οποίο υπήρχε για την αποτελεσματική διαχείριση των κρατικών δικαιωμάτων Ε&Π.

Δυστυχώς όμως έχουν παρέλθει οι χρονικοί περιορισμοί τους οποίους έθετε ο
νόμος για τη στελέχωση και λειτουργία της ΕΔΕΥ χωρίς να υπάρχει “απτό” αποτέλεσμα, και το κενό καλύπτεται νομοθετικά και πρακτικά από το ΥΠΕΚΑ, το οποίο όμως δεν διαθέτει την αναγκαία υποδομή και πόρους.
Παρά τις πρόσφατες ενέργειες από την πολιτεία, βασικές διατάξεις του νόμου (διεξαγωγή των διαγωνισμών παραχώρησης, τους οικονομικούς όρους της παραγωγής, της λειτουργίας των αναδόχων εταιρειών κλπ.,) παραπέμπονται σε υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα τα οποία δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη και επομένως το περιβάλλον εξακολουθεί να είναι θολό. Πρακτικά η υπόθεση οδηγείται στίς Ελληνικές “καλένδες”.

Η πτώση των Τίτλων Τέλους για τον Αγωγό Μπουρκάς – Αλεξανδρούπολης και η μη κατασκευή του εξαιρετικής γεωπολιτικής σπουδαιότητας ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» (Νότιο Ρεύμα), έσβησε το “όνειρο” σαν μια καλοσκηνοθετημένη ταινία .

Πλέον η Ελλάδα βρίσκεται ολοκληρωτικά έξω από το ενεργειακό παιχνίδι των αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

Τα όνειρα περί «ενεργειακού κόμβου» υπήρξαν υπερβολικά, αλλά σίγουρα συνιστά σοβαρό γεωπολιτικό πλήγμα για τη χώρα μας το ναυάγιο της ενεργειακής συνεργασίας της με τη Ρωσία έστω και σε αυτό το χαμηλό επίπεδο.

Ο υπάλληλος των ΗΠΑ και πρωθυπουργός της Βουλγαρίας κ. Μπόικο Μπορίσοφ και οι "οικολόγοι" του, στις 11 Ιουνίου ανακοίνωσε την ματαίωση της κατασκευής του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και ακολούθησε ο Βούλγαρος υφυπουργός Εξωτερικών ο οποίος διακήρυξε ότι για τη Σόφια έχει μεγαλύτερη σημασία η κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «Ναμπούκο» τον οποίον προωθούν με λύσσα οι Αμερικανοί για να μεταφέρει αμερικανικών συμφερόντων φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και την Κασπία μέσω Τουρκίας και Βουλγαρίας προς την Κεντρική Ευρώπη, παρά η κατασκευή του ρωσικού αγωγού «South Stream».

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας, απλά “παρίστατο”, αμήχανο και μικρότερο των αναγκών και των Εθνικών περιστάσεων. Αδύναμο να επιβάλλει ή να υποστηρίξει το ελάχιστο για το συμφέρον της χώρας μας.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ !!!

from RAMNOUSIA
Λάζαρος Ελευθεριάδης Aegean Times

Δεν θα έρθουν φέτος τα Χριστούγεννα!!!

Μετά από τρία Μνημόνια, άλλα τόσα Μεσοπρόθεσμα και τα τρία Ζάππεια του Αντώνη (τυχαίος ο αριθμός;), έφτασαν επιτέλους και τα φετινά Χριστούγεννα, τα οποία απ’ ότι φαίνεται δεν πρόκειται να τα γιορτάσουμε φέτος στην Ελλάδα, με την ουσιαστική έννοια του όρου…  Διότι τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή που συμβολίζει την Αναγέννηση της ψυχής του ανθρώπου… Και μπορεί ο Σαμαράς και ο περίγυρος του να πανηγυρίζουν για τη δόση που πήραν, δηλαδή....για τα δις ευρώ που θα τσεπώσουν οι τράπεζες και τα έργα που θα ολοκληρώσουν οι εθνικοί μας μεγαλοεργολάβοι, ωστόσο οι Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δηλαδή όσοι δεν συμμετέχουν διαχρονικά στο πάρτι του κατεστημένου, δεν συμμερίζονται την αισιοδοξία τους…
Μπορεί να σας φαίνεται ως παρωδία ή ως ύβρη αυτό που θα γράψω, αλλά κατά τα φαινόμενα εν έτη 2013 η «γέννηση» του Ιησού μάλλον θα ματαιωθεί, αφού ο Ιωσήφ πρέπει να πληρώσει δυσβάσταχτους φόρους, με το νέο φορολογικό της τρικολόρε συγκυβέρνησης, η φάτνη θα πρέπει να τακτοποιηθεί ως αυθαίρετη, στην Παναγίτσα μας έκοψαν το επίδομα τοκετού, οι άγγελοι θα πάψουν να πετάνε λόγω απεργίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας και οι 3 (πάλι τρεις;;;!!!!) μάγοι φοβούνται ότι θα απελαθούν ως λαθρομετανάστες!!!

Αλλά μη νομίζετε ότι φέτος θ’ αλλάξουμε χρονιά στη δύσμοιρη Ψωροκώσταινα… Ο Άγιος Βασίλης δεν πρόκειται να περάσει από την χώρα μας, λόγω υψηλού κόστους από την αύξηση των καυσίμων… Οι τσόχες δεν θα στηθούν λόγω της αύξησης της φορολογίας στα τυχερά παιχνίδια, βασιλόπιτα δεν θα κόψουμε αφού το φλουρί είναι σε σκληρό νόμισμα (ευρώ) και στοιχίζει ακριβά, ενώ τα Φώτα δεν θ’ ανάψουν λόγω αύξησης στα τιμολόγια της ΔΕΗ!!! Η μόνη γιορτή που θα γιορτάσουμε φέτος είναι εκείνη του Αη Γιαννιού, αφού σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει, ενώ συμπίπτει με την ονομαστική εορτή του ΤΕΩΣ πρωθυπουργού Εσωτερικού, Παροικιάς και Νάουσας της Πάρου κ. Ραγκούση, ο οποίος αποφάσισε να σηκώσει τη σημαία της «επανάστασης» (όχι της δαντέλας) ενάντια στον Βενιζέλο και στο τελειωμένο ΠΑΣΟΚ που παρέλαβε από τον καθηγητή στο Χάρβαρντ, με ειδίκευση στην καταστροφή πατρίδας, την ΑΜ τον Γιώργο Παπανδρέου της Μαργαρίτας…
Μην αγχώνεστε όμως φίλοι μου… Δεν τρέχει και τίποτα, που δεν πρόκειται να γιορτάσουμε φέτος τα Χριστούγεννα… Τόσα χρόνια που τα γιορτάζαμε, είδαμε μήπως χαΐρι και προκοπή; Τα μεγάλα φαγοπότια συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό… Ο χοντρόπετσος κυρ Θόδωρος, είπε την μεγάλη αλήθεια… ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ… Αυτός ο Άκης, ο Γιάννος, ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης και οι υπόλοιποι οραματιστές του νεοφιλελεύθερου σοσιαλισμού… Μόνο που άλλοι φάγαμε χλαπάτσες και άλλοι έφαγαν το καταπέτασμα… Αυτό που δεν αντέχω με τίποτα φίλοι μου, είναι που είδα ξανά στην «κεντροδεξιά πολυκατοικία» τη Ντόρα, τη θυγατέρα του επίτιμου… Αγκαλίτσα με τον Αντωνάκη… Για την ακρίβεια ΥΠΟ τον Αντωνάκη… Που θα πάει, θα δικαιωθεί κι αυτή κάποια στιγμή… Όπως ο Αντωνάκης… Μπορεί να αργήσει λίγο, (καμιά εικοσαριά χρόνια λέω εγώ) αλλά δεν προβληματιζόμαστε και ιδιαίτερα… Μέχρι τότε θα περιμένουμε να μιλήσει και ο Εθνάρχης Β’… Αυτός ντε, που έριξαν οι Αμερικάνοι, γιατί έκανε παρέα με τον Πούτιν!!! Βέβαια ενδιάμεσα ΚΑΙ ψήφισε τα τρία Μνημόνια ΚΑΙ επικρότησε τα τρία Ζάππεια!!! Πως γίνεται αυτό; Ένας Καραμανλής ΠΑΝΤΑ ξέρει, ΠΑΝΤΑ έχει δίκιο και ΠΑΝΤΑ επιστρέφει πάνω σε άσπρο άλογο… (Δεν έχει σημασία πως αυτό γίνεται μετά από Εθνική τραγωδία)…
Αμ… κι αυτοί οι Ρηγιλλάριοι που έγιναν Συγγρουλλάριοι…; ΝΕΑ ΠΟΛΑΝ πήγαν να την κάνουν την πρώην Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν τους βγήκε και τους προέκυψε ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ… Κάηκε η γούνα ορισμένων «νεοΚαραμανλικών», που δεν πήραν είδηση την κωλοτούμπα του Αντώνη και αναγκάστηκαν να πάνε στον Καμμένο!!! Μόνο που ο Πάνος, έγινε συνιστώσα του Αλέξη και οι πρώην Ρηγιλλάριοι, δεν αντέχουν τέτοια κωλοτούμπα και παρακαλάνε να γίνουν ξανά Συγγρουλλάριοι….
Στον ΣΥΡΙΖΑ πάλι, με το που έγιναν «παλιό ΠΑΣΟΚ», (αλήθεια που είναι ο Κώστας από τα Δολιανά;) οι συνιστώσες ζαλίστηκαν και άρχισαν να παίζουν φάπες μεταξύ τους… Οι μισοί είναι στο λόμπι του Ευρώ και οι άλλοι μισοί στο λόμπι της Δραχμής. Αφού ο Αλέξης όταν γίνει πρωθυπουργός, σκέφτεται να φτιάξει νέο Νομισματοκοπείο στην Κουμουνδούρου, για να μη στεναχωρήσει κανέναν τους… Όπως λέει και ο ποιητής οι άνθρωποι, γεννήθηκαν ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ να κυβερνήσουν… Βέβαια καλύτερα ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ, παρά ΑΝΕΝΤΙΜΟΙ…, αλλά το ξεπερνάω γρήγορα για να μην με χαρακτηρίσετε ΤΣΥΡΙΖΑΙΟ…
Πάμε και στο «νέο φρούτο» της μεταπολίτευσης που ακούει στο όνομα «Καραφλή Αυγή»!!! Και μπορεί ο Μιχαλολιάκος να είναι το ίδιο γάτα, με τον προκάτοχο του, τον γίγαντα τον Γιώργο Καρατζαφέρη (ήδη μας λείπει πολύ), ωστόσο οι περισσότεροι Χρυσαυγίτες βουλευτές τα έχουν χάσει και προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Οβιδιακές μεταμορφώσεις φίλοι μου… ΚΑΙ Έλληνες εθνικιστές ΚΑΙ προστάτες του Χριστιανισμού, δεν γίνεται... Και τα δυο δεν πάνε μαζί. ΚΑΙ κατά των «ομοφυλόφιλων» ΚΑΙ υπέρ του Γαιτάνου, πάλι δεν γίνεται... ΚΑΙ κατά των εκλογών ΚΑΙ υπέρ της κάλυψης από τη βουλευτική ασυλία, επίσης δεν γίνεται Ηλία. Ή Έλληνες πατριώτες θα είστε ή Εθνικοσοσιαλιστές... Αυτά κι αν δεν παντρεύονται... Οι Έλληνες πατριώτες ήταν στο δρόμο όταν ήρθε η Γκιόσα του Βερολίνου. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που ήταν αλήθεια;
Πάμε και στην «Αριστερά της ευθύνης» που ήθελε να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ, αλλά την πρόλαβε στη στροφή ο Τσίπρας… Μιλάμε φυσικά για την «Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη… Ο άνθρωπος κατάφερε να πει ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ, ψηφίζοντας «Παρών»!!! Τέτοιες «ομορφιές» ούτε ο συγχωρεμένος ο Ανδρέας!!! Είναι σαν να λέει: «Σφάχτους Αντώνη, αλλά εγώ θα βλέπω από την άλλη πλευρά γιατί είμαι ευαίσθητος και με ανατριχιάζει το αίμα»... Άξιος ο κυρ Φώτης. Γνήσιο τέκνο της μεταπολίτευσης… Κι αυτός κάποια στιγμή θα αξιοποιηθεί καλύτερα…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ευτυχώς δηλαδή που υπάρχει και το ΚΚΕ, ειδάλλως το 1917 και το 1918 προοιωνίζονται μαύρα κι άραχλα…

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!

Κι έτσι μπήκαμε στη νέα εποχή που υπόσχεται το ημερολόγιο των Μάγιας.
Ένα ημερολόγιο που έγινε θέμα συζητήσεων,αμφισβητήσεων και παρεξηγήσεων.
Γυρίστηκαν ταινίες,ντοκιμαντέρ,κόσμος τρελάθηκε,πολλοί έφτιαξαν τα καταφύγια τους που τώρα πια ιδιαίτερα στην Αμερική είναι της μόδας και είδαμε και διαβάσαμε κάθε είδους παραξενιά στην αντιμετώπιση αυτού του επερχόμενου σενάριου καταστροφής!
Στην Ελβετία βρήκαν την ευκαιρία να οργανώσουν μέσω facebook το οργιάκι τους για περίπου 600 άτομα,έτσι για να αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο με σηκωμένη τη διάθεση!!
Αυτό που δεν καταλαβαίνω όμως είναι το γιατί ο κόσμος αυτός,οι άνθρωποι που κατοικούν τον πλανήτη Γη,πιστεύουν πολύ εύκολα και δέχονται όποια καταστροφολογική είδηση τους σπείρουν στο κεφάλι.
Στο κάτω κάτω είναι πια φανερό πως το ημερολόγιο των Μάγιας με τον τρόπο του σηματοδοτούσε το τέλος μιας εποχής και την αρχή μίας νέας,όμορφης,αισιόδοξης,φωτεινής περιόδου!
Εμείς όμως το πήραμε από τη στραβή πλευρά.
Αφού τελειώνει το Δεκέμβρη του 2012,τελειώνουν τα πάντα!Τέλος!!
Μας αρέσει να φοβόμαστε;
Θέλουμε να βάζουμε κάποιο γκρίζο πέπλο πάνω σε κάθε τι ελπιδοφόρο κι όμορφο;
Είμαστε μαυρισμένοι και απαισιόδοξοι και γιατί καταντήσαμε έτσι;
Είναι αλήθεια πως δε γεννηθήκαμε έτσι,αλλά έτσι μας φτιάξανε στην πορεία της καθημερινότητας.
Όμως είναι επίσης αλήθεια πως έφτασε η ώρα να τα αφήσουμε πίσω όλα αυτά!
Γράφω λοιπόν  για να σας προτρέψω να αλλάξετε,να αλλάξουμε όλοι,να αφήσουμε τη φύση μας να εκδηλωθεί ελεύθερα,να ανυψωθούμε γιατί αυτός είναι ο πραγματικός μας προορισμός- άνθρωπος-άνω θρώσκω- κοιτώ προς τα πάνω!
Ας κοιτάξουμε λοιπόν προς τα πάνω με αισιοδοξία,ας φτιάξουμε εμείς οι ίδιοι το μέλλον μέσα μας για να το δούμε να πραγματοποιείται!
Τη δύναμη την έχουμε,φτάνει να πιστέψουμε σ'αυτήν!
Δεν είναι Θρησκεία,δεν είναι σύστημα,δεν είναι κήρυγμα,είναι ο εαυτός μας που ζητά να ελευθερωθεί.
Τρόποι θα βρεθούν,λύσεις θα δοθούν,πράγματα και καταστάσεις θα αλλάξουν.
Απλά πιστέψτε το γιατί ήδη γίνεται!!

salosgr.blogspot.gr

Ομιλία του μέλους της Π.Γ του ΕΠΑΜ Γ. Ιεροδιάκονου στη Σύρο 8/12/2012

Δελτίο Τύπου της Π.Γ του Ε.Πα.Μ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Πέμπτη 20 Δεκ.2012 ο ΓΓ του Ε.Πα.Μ. Δημήτρης Καζάκης και 4μελής αντιπροσωπεία της ΠΓ του Ε.Πα.Μ., συναντήθηκαν με το ΔΣ της Ομοσπονδίας των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ στα γραφεία της Εταιρείας, ύστερα από πρόσκληση του συνδικαλιστικού οργάνου.

Η αντιπροσωπεία του Ε.Πα.Μ. είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί σε βάθος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι  εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Ιδιαίτερα όμως η ενημέρωση του ΔΣ της Ομοσπονδίας επικεντρώθηκε στην προοπτική του ξεπουλήματος της εταιρείας  που έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση σε ξένα ιδιωτικά συμφέροντα.

Οι συνδικαλιστές του υπόψη οργάνου αναφέρθηκαν σε ξεπούλημα, αφού είναι  εντυπωσιακό το γεγονός ότι, το αντίτιμο της κατ΄ επίφαση πώλησης της εταιρείας, έχει προσδιοριστεί στη χρηματιστηριακή αξία της, που ανέρχεται σήμερα στα 250-300 εκ. ευρώ, όταν η αποτίμηση της περιουσίας της  ξεπερνάει τα 2,5 δις εκ. ευρώ και όταν οι απαιτήσεις της εταιρείας μόνο από το δημόσιο, ανέρχονται στα 850 εκ. Με λίγα λόγια δηλαδή και όπως φαίνεται με την πρώτη ματιά στους αριθμούς, το κράτος χαρίζει στον επίδοξο ιδιώτη αγοραστή 500 εκ. ευρώ,  από την πρώτη  κιόλας μέρα της πώλησης!

Το θέμα όμως της πώλησης της ΕΥΔΑΠ,  δεν σταματάει  μόνο στο "πλιάτσικο" που θα επιχειρηθεί αφού είναι πολύ πιο σοβαρός ο αντίκτυπος  που θα προκληθεί στην ίδια την κοινωνία από την πώληση του φυσικού αγαθού του νερού, τόσο ως προς την ποιότητα, όσο και ως προς  την τιμή του. Είναι σίγουρο ότι η κοινωνία θα πει το νερό - νεράκι, όπως έχει αποδείξει η διεθνής πρακτική!

Στην προοπτική αυτή οι εργαζόμενοι, όπως ξεκάθαρα δηλώθηκε, είναι αποφασισμένοι  να δώσουν τον αγώνα τους, για να προστατέψουν το δημόσιο και τον κοινωνικό χαραχτήρα της επιχείρησης  καταγγέλλοντας τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, ενημερώνοντας το Λαό και αντιδρώντας δυναμικά όπου απαιτηθεί.  Στην κατεύθυνση αυτή ζήτησαν τη συμπαράσταση του Ε.Πα.Μ..

Από την πλευρά του Ε.Πα.Μ. δηλώθηκε  το προφανές της συμπαράταξής με τους εργαζόμενους της ΕΥΔΑΠ και την πλειοψηφία του Λαού για να διατηρηθεί ο δημόσιος και κοινωνικός ρόλος όλων των εταιρειών κοινής ωφέλειας. Όμως σε κάθε περίπτωση το λόγο έχουν πρώτοι  από όλους οι εργαζόμενοι  της εταιρείας, που θα πρέπει οι ίδιοι να αποφασίσουν «μέχρι που είναι διατεθειμένοι να φτάσουν την αντίδρασή τους». Για το  Ε.Πα.Μ. η πλέον ενδεδειγμένη αντίδραση που θα φέρει αποφασιστικό κτύπημα στα σχέδια των κυβερνώντων, την οποία και υποστηρίζει, είναι στο να μπορέσουν οι εργαζόμενοι, να πάρουν την επιχείρηση στα χέρια τους και να τη λειτουργήσουν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, μέσα από μια πολιτική απεργία διαρκείας. Σε αυτήν την περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα έχουν μαζί τους όλους τους Έλληνες.

Μετά το πέρας αυτής  της ενημερωτικής συνάντησης που κράτησε 1 ώρα, ο ΓΓ του Ε.Πα.Μ. Δημήτρης Καζάκης μίλησε σε συγκέντρωση του προσωπικού της ΕΥΔΑΠ.

Αθήνα 22 Δεκέμβρη 2012

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

"Ένα ακόμη «οικονομικό θαύμα» καταρρέει":Άρθρο του Δ.Καζάκη από το μακρινό 2002

Η Αργεντινή διέρχεται τον τέταρτο χρόνο βαθύτατης οικονομικής κρίσης, στην οποία φαίνεται να βαλτώνει όλο και περισσότερο χάρις στις «θεραπείες» και τις «συμβουλές» του ΔΝΤ.
Με γενική απεργία απάντησαν οι εργαζόμενοι της Αργεντινής στην προσπάθεια της κυβέρνησης του προέδρου Φερνάντο ντε λα Ρούα να φορτώσει τα δυσβάσταχτα βάρη της συνεχιζόμενης κρίσης στην πλάτη τους.

Η ανεργία στην χώρα ήδη τον Οκτώβριο ξεπέρασε τα 18%, ενώ εκτιμάται ότι έως το τέλος του έτους θα ξεπεράσει το 20%. Πολλοί εργαζόμενοι έχουν να πληρωθούν πολλούς μήνες, ενώ η κυβέρνηση απαγόρευσε τις αναλήψεις χρημάτων απ’ τις τράπεζες, που ξεπερνούν τα 1.000 δολ. το μήνα. Υπολογίζεται ότι κάθε μέρα που περνά περίπου 2.000 άνθρωποι οδηγούνται στην απόλυτη εξαθλίωση. Κι όλα αυτά στην χώρα που υπήρξε το «οικονομικό θαύμα» του νεοφιλελευθερισμού στα τέλη της δεκαετίας του ’80 κι ως τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Για το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ η Αργεντινή υπήρξε εδώ και πάνω από μια δεκαετία το «πειραματόζωο» για τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, ακριβώς όπως ήταν η Χιλή στην δεκαετία του ’70. Οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν πραγματικά σαρωτικές. Χάρις σ’ αυτές οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, της βενζίνης, του τηλεφώνου, του νερού διαμορφώνονται εντελώς ελευθέρα στην αγορά, ανάλογα με την ημερήσια προσφορά και ζήτηση. Έτσι κάθε μέρα που ξυπνά ο εργαζόμενος αυτής της χώρας, δεν γνωρίζει ποια τιμή τελικά θα διαμορφωθεί για το ηλεκτρικό, το νερό, το τηλέφωνο, τα καύσιμα, κοκ.

Η Αργεντινή, επίσης, μετά τις κατάλληλες άνωθεν κι έξωθεν «συμβουλές» καθόρισε σταθερή ισοτιμία του νομίσματός της με το δολάριο. Μάλιστα συζητήθηκε κι εξακολουθεί να συζητείται έντονα η πλήρης αντικατάσταση του δικού της νομίσματος με το δολάριο. Τα επιχειρήματα είναι περίπου τα ίδια μ’ εκείνα που χρησιμοποιούνται για την έλευση του Ευρώ: Σταθερό κι ισχυρό νόμισμα = ισχυρή οικονομία. Δυστυχώς, όμως, η πραγματική οικονομία δεν κινείται με βάση τέτοιες ανόητες εξισώσεις. Τους μόνους που διευκόλυνε ήταν τις μεγάλες κι ιδίως τις ξένες επιχειρήσεις οι οποίες βρήκαν εξαιρετικές «επενδυτικές ευκαιρίες» και μείωσαν τα χρηματικά τους κόστη.

Ωστόσο, η απογύμνωση του κράτους απ’ την καθαυτό επιχειρηματική του δραστηριότητα και της κυβέρνησης απ’ τα εργαλεία της νομισματικής πολιτικής, οδήγησε σε μια τρομερή υπερχρέωση. Η κυβέρνηση έφτασε στο σημείο να δανείζεται έως το 70% του προϋπολογισμού της για να υποστηρίζει την χρηματαγορά και το «ισχυρό νόμισμα». Και για να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή του τρομακτικού χρέους, η χώρα μπήκε υπό την υψηλή κηδεμονία του ΔΝΤ.

Ο στόχος, βέβαια, της «οικονομικής συνδρομής» του ΔΝΤ στην Αργεντινή, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, είναι να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας. Έτσι, η καθόλου ευκαταφρόνητη «βοήθεια» απ’ το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, δόθηκε στην κυβέρνηση της Αργεντινής με την προϋπόθεση ότι θα διασφαλιστούν τα συμφέροντα των ξένων, κυρίως αμερικάνικων, πολυεθνικών και θα συνεχιστεί η αποπληρωμή του χρέους.

Όλα αυτά οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση, με την Αργεντινή να βρίσκεται μόνο ένα βήμα πριν την κήρυξη πλήρους χρεοκοπίας. Το δίλημμα για την χώρα και τον λαό της είναι απλό και καθαρό: Ή εγκαταλείπει παντελώς την νεοφιλελεύθερη πορεία, ανασυγκροτώντας την οικονομία και την κοινωνία της με όρους ευρύτατου παραγωγικού προγραμματισμού κι αναγκών των εργαζομένων. Ή αναγκαστικά θα μπει σε μεγάλες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές περιπέτειες. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Δυστυχώς, τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα έξωθεν αφεντικά της, δεν έχουν καμμιά διάθεση ν’ αναθεωρήσουν τους προσανατολισμούς της χώρας. Έτσι, σαν απάντηση στην κοινωνική αναταραχή φαίνεται ότι προωθείται η ελεγχόμενη πολιτική κρίση με πραγματικά άγνωστες προοπτικές.

Οι έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να προσέξουν πολύ την περίπτωση της Αργεντινής, μιας χώρας επιπέδου ανάλογου με την Ελλάδα. Η Αργεντινή βρίσκεται στο τέλος του ίδιου μονόδρομου, που και η ίδια η Ελλάδα ακολουθεί. Κι είναι πολύ πιθανόν ότι κι η Ελλάδα έχει φτάσει σ’ αυτό το τέλος του μονόδρομου, μόνο που ίσως να γίνει φανερό μετά το 2004!                 

ΕΜΠΡΟΣ, ΤΧ. 1^Ο, 2002



από dimitriskazakis

Ομιλία του γ.γ. του ΕΠΑΜ, Δ. Καζάκη στη Βέροια, στις 8/12/2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ε.Μ.Ι.ΑΛ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΣΧΟΛΙΚΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ-ΤΩΡΑ

Λεφτά για τη σίτιση των παιδιών μας υπάρχουν. Τελεία.

Ο αριθμός των παιδιών που υποσιτίζονται στον ελλαδικό χώρο αυξάνει διαρκώς. Παιδιά αδυνατούν να αποδώσουν στο σχολείο, αδυνατούν να συμμετέχουν ενεργά στο μάθημα της γυμναστικής, ζαλίζονται, λιποθυμούν, απουσιάζουν ή/και σταματούν το σχολείο, λόγω υποσιτισμού. Σύμφωνα με την έκθεση της Unicef για την κατάσταση της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα, το 2010 υπολογίζεται ότι 440.000 ανήλικοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ το 1/5 των φτωχών νοικοκυριών με παιδιά είναι οικονομικά αδύναμο για διατροφή με κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας. Αν σκεφτεί κανείς πόσο έχει επιδεινωθεί η οικονομική κατάσταση από το 2010 μέχρι σήμερα, μπορεί να εκτιμήσει ότι ο πραγματικός αριθμός των παιδιών που πεινούν, ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες, πολύ μεγαλύτερος από όσο φαίνεται ή καταγράφεται στις λίστες για τα σχολικά κουπόνια.

Το πρόβλημα έχει μέχρι σήμερα αποπειραθεί να αντιμετωπίσει η πολιτεία με πρόχειρες λύσεις «πλαστικού επιδέσμου», οι οποίες όμως παρουσιάζουν συνοδούς δυσκολίες. Π.χ. οι λίστες των υποσιτιζόμενων μαθητών για την παροχή δωρεάν πρόχειρης τροφής μέσω κουπονιών από το κυλικείο του σχολείου:

α) αφήνουν ανέπαφο ένα μεγάλο κρυφό αριθμό υποσιτιζόμενων μαθητών, οι οποίοι αποκρύπτουν απόλυτα την ανάγκη τους, για να μην στιγματιστούν,

β) καθιστούν τα παιδιά ευάλωτα θύματα σχολικού εκφοβισμού (έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όπου συμμαθητές τους τα κορόιδευαν «να, ο φτωχούλης, τρώει από τα κουπόνια» κλπ.),

γ) δεν καλύπτουν τις πραγματικές και αυξημένες διατροφικές ανάγκες του παιδιού, καθώς τα προϊόντα των σχολικών κυλικείων είναι συχνά χαμηλής διατροφικής αξίας (τυρόπιτες, κρουασάν, αναψυκτικά κλπ.) και οι οποίες ανάγκες, λόγω των καταστάσεων, δεν καλύπτονται ούτε στο σπίτι.

Μια άλλη λύση που έχει δοκιμαστεί είναι τα προγράμματα δωρεάν σίτισης προς όλους τους μαθητές κάποιων επιλεγμένων σχολείων από μη κρατικά ιδρύματα, οργανισμούς ή εταιρείες. Αυτά εξαλείφουν μεν την σημαντική παράμετρο της στοχοποίησης συγκεκριμένων παιδιών (καθώς όλα τα παιδιά στο επιλεγμένο σχολείο εισπράττουν δωρεάν γεύμα), δεν αποτελούν όμως συνολική λύση στο πρόβλημα, καθώς σε ΟΛΑ τα σχολεία της χώρας σήμερα, ανεξαρτήτως περιοχής, υπάρχουν κάποιοι μαθητές οι οποίοι υποσιτίζονται. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται ένα σχολείο δεν μπορεί να αποτελέσει πλέον κριτήριο πιθανής ανέχειας, καθώς η κρίση έχει πλήξει την πλειοψηφία των ελληνικών οικογενειών, ακόμη και εκείνων που μέχρι πρότινος θεωρούνταν ευκατάστατες. Επίσης, οι χορηγίες σίτισης από ιδιωτικούς οργανισμούς είναι προσωρινή και ασταθής (τι θα γίνει αν ο οργανισμός αποφασίσει τη διακοπή της χορηγίας;), ενώ δημιουργούνται ερωτηματικά σχετικά με θέματα διαφήμισης στο σχολικό περιβάλλον.

Γνωρίζοντας ότι με την επιδρομή των νέων δρακόντειων μέτρων, το φαινόμενο του υποσιτισμού των παιδιών στην Ελλάδα, αναμένεται στους επόμενους μήνες να ενταθεί και να επεκταθεί δραματικά, το Ενιαίο Μέτωπο Ιατρικής Αλληλεγγύης του ΕΠΑΜ, προτείνει και καλεί όλους τους εμπλεκόμενους και ενδιαφερόμενους φορείς να υποστηρίξουν την ακόλουθη πρόταση:

Να ξεκινήσει άμεσα κρατικό πρόγραμμα δωρεάν παροχής ενός τουλάχιστονπλούσιου δεκατιανού γεύματος σε όλους τους μαθητές, όλων των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας. Το γεύμα αυτό, θα πρέπει να είναι υψηλής διατροφικής αξίας (γάλα/γιαούρτη, σάντουιτς με τυρί/ζαμπόν ή βραστό αυγό, φρούτο εποχής και με εναλλακτικές επιλογές για παιδιά που είναι αλλεργικά σε κάποια συστατικά), με προϊόντα από Έλληνες παραγωγούς μόνο, χωρίς μεσάζοντες και χωρίς να προωθούνται συγκεκριμένες εταιρίες. Όσοι μαθητές δεν καταναλώσουν το γεύμα, θα ενθαρρύνονται να το πάρουν στο σπίτι.

Πριν μερικούς μήνες, το Υπουργείο Παιδείας ενέκρινε την διανομή γευμάτων μπανάνας (!) συγκεκριμένης εταιρίας, σε συγκεκριμένα σχολεία στα πλαίσια του μαθήματος της ευέλικτης ζώνης, για την προώθηση της υγιεινής διατροφής. Δεν μπορεί ο χώρος του σχολείου να αποτελέσει διαφημιστική πασαρέλα ιδιωτικών συμφερόντων, ούτε μπορεί το φλέγον ζήτημα της σίτισης των παιδιών να αντιμετωπισθεί με πρόσκαιρα ημίμετρα διαφορετικής στοχοθέτησης, όπως το ανεπαρκές ευρωπαϊκό πρόγραμμα υγιεινής διατροφής (ποίας διάρκειας αλήθεια;) «γάλα και φρούτο», που ανακοινώθηκε πρόσφατα από το Υπουργείο Παιδείας. Χρειάζεται ολοκληρωμένη λύση από το κράτος κι ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας! Το πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα είναι πρόβλημα παιδικού υποσιτισμού, όχι πρόβλημα υγιεινής διατροφής!  Είναι χρέος της ελληνικής πολιτείας να μεριμνήσει άμεσα για τη σωστή σίτιση όλων των παιδιών της,  ιδιαίτερα σε μια εποχή, που οι γονείς τους βρίσκονται στην απελπισμένη κατάσταση να μην μπορούν να τους παρέχουν τα βασικά για την επιβίωσή τους, ακριβώς λόγω των πολιτικών, που οι ίδιες οι κυβερνήσεις (εγχώριες και ευρωπαϊκές)  επέλεξαν και που αποτελούν τη ρίζα του προβλήματος. Δεν επιτρέπεται καμία δικαιολογία τύπου «δεν υπάρχουν λεφτά». Για τη σίτιση των παιδιών μας, λεφτά υπάρχουν. Τελεία.

Συστρατευόμαστε με οποιοδήποτε φορέα επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί ανιδιοτελώς προς αυτήν την κατεύθυνση, πριν εκραγεί η διατροφική ωρολογιακή βόμβα, που οι ίδιες οι κυβερνητικές πολιτικές έχουν ενεργοποιήσει, με θύματα τα παιδιά μας.

ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΠΑΜ

epam.ygeia@gmail.com

www.epamhellas.gr

Όλη η Ελλάδα αντιδρά στην πώληση του νερού. Ο Δημήτρης Καζάκης στην ΕΥΔΑΠ (vids + fotos)

Οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ υποδέχθηκαν τον Γενικό Γραμματέα του Ε.ΠΑ.Μ. κ. Δ. Καζάκη σε μια ανοικτή συζήτηση με θέμα την ιδιωτικοποίηση του νερού και τις επιπτώσεις από αυτή. Η συμμετοχή τους ήταν ιδιαίτερα ενεργή και ο διάλογος εποικοδομητικός. Προηγήθηκε συνάντηση με τους εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ.

Εδώ τίθεται το συνολικό ερώτημα γιατί σαν κοινωνία δεν έχουμε ακόμη δώσει δείγματα οργανωμένης διαμαρτυρίας και για το νερό. Ενώ οι ξένες οργανώσεις πολιτών από Γερμανία και αλλού στέλνουν σε αρχηγούς κρατών επιστολές για να μην ιδιωτικοποιηθεί το νερό ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ εμείς δεν μπορούμε μέχρι τώρα να διατυπώσουμε κάτι αντίστοιχο. Τι συμβαίνει ;

Και η απάντηση του Δημήτρη Καζάκη:

από ripiscostas

ΜΑΓΙΑΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ…

…μπορούμε και μόνοι μας να καταστρέψουμε τον κόσμο. Όχι ολόκληρο, αλλά τους μικρούς μας κόσμους. Αν καταστραφεί ο κόσμος του καθένα, τι απομένει άραγε; Πόσο να τρομάξει κάποιος που χάνει τον κόσμο του για το αν θα καταστραφεί ο κόσμος ολάκερος;

 Οι θρήνοι αξιολογούνται σε προσωπικό επίπεδο. Όταν θρηνείς τα δικά σου, δύσκολα στέκεσαι στων άλλων, των άγνωστων. Το 2013 θα είναι μια χρονιά καταστροφής πολλών προσωπικών κόσμων. Δε μπορούμε να το δούμε. Ούτε καν να το φανταστούμε. Ακόμη και οι πλέον αισιόδοξοι όμως θα τα βρουν σκούρα.

 Ναι, σαφώς και θα βρούμε περιθώρια για να χωρέσουμε το χιούμορ μας. Είμαστε πλακατζήδες, είναι γνωστό. Βέβαια θα αποκτήσουμε ένα λίγο πιο μαύρο και μακάβριο χιούμορ. Ε, τι να γίνει, τα αστεία είναι φτιαγμένα από υλικά της πραγματικότητας.

Ναι, οι τράπεζες πιθανόν να δώσουν κάποια δάνεια το 2013 σε όσους μικρομεσαίους δεν είναι ακόμη στον Τειρεσία. Δάνεια που θα πάνε στα χρέη για τις ασφαλιστικές εισφορές τους και τους προμηθευτές. Οι οποίοι προμηθευτές θα τα δώσουν για να ξεχρεώσουν τις πρώτες ύλες που είχαν εισάγει, οπότε φεύγουν εν ριπή οφθαλμού τα χρήματα από την αγορά.

Ναι, το Κράτος μάλλον θα δώσει και κάποια χρήματα στον ΕΟΠΥΥ για να πληρωθούν οι φαρμακοποιοί, οι οποίοι θα τα δώσουν στις φαρμακαποθήκες, οι οποίες θα τα δώσουν στις φαρμακοβιομηχανίες του εξωτερικού καθώς μόνο το 2% των γενόσημων φαρμάκων παράγονται στην Ελλάδα, ενώ για τα γνήσια ας μην το συζητήσουμε.

Κι έτσι, θα κυλήσει η οικονομία. Δηλαδή ο μικρομεσαίος που θα έχει δανειστεί από την τράπεζα για να ξεπληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές, θα χρωστάει πλέον και στην τράπεζα αλλά και στο ταμείο του τις επόμενες εισφορές. Σήμερα, έξυπνη επιχειρηματική κίνηση θεωρείται το να κλείσεις το μαγαζί σου πριν αποκτήσεις χρέη.

Αυτή είναι μια λογική που ήδη διευρύνεται. Φέτος είναι η τελευταία φορά που δίνονται δώρα σε συνταξιούχους και μισθωτούς του Δημοσίου. Αυτό, αποτελεί την τελευταία ευκαιρία πολλών καταστηματαρχών να ξεστοκάρουν όσο μπορέσουν για να βάλουν λουκέτο στην αρχή του νέου χρόνου.

Δεν πρέπει να αντέξει ο μικρός επιχειρηματίας. Είναι κι αυτό προαπαιτούμενο της επόμενης δόσης. Πρέπει κι αυτός να ενταχθεί στη στρατιά των ανέργων. Να φτάσει αυτή η στρατιά τα δύο ή ακόμη καλύτερα τα τρία εκατομμύρια ώστε ακόμη και το ξεροκόμματο να θεωρείται αμοιβή. Αυτός είναι ο πραγματικός ανταγωνισμός που ονειρεύεται το λεφούσι των τροϊκανών και των αρχόντων μας. Να ανταγωνίζονται οι εξαθλιωμένοι για το ποιος θα προσφέρει φθηνότερα το τομάρι του.

Αν γλιτώσει από τα χαράτσια, τους φόρους, τα χρέη στην τράπεζα και τα χρέη στο ασφαλιστικό του ταμείο, ο μικρέμπορος θα πρέπει να παλέψει τις νέες τιμές της ΔΕΗ. Η αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ δε θα γίνει φυσικά σε μία φάση, αλλά σε τρεις. Διότι το Κράτος είναι πονηρό. Δε θα σου φορέσει ένα 15 – 20 – 30% με τη μία στο τιμολόγιο, αλλά ένα 10% στην αρχή, ένα δεύτερο 10% στο ήδη προσαυξημένο τιμολόγιο με το προηγούμενο 10% και ένα τρίτο 10% στο ήδη προσαυξημένο κατά ήδη δύο φορές προσαυξημένο τιμολόγιο, έτσι ώστε η τελικά αύξηση να είναι κατά άλλο ένα 30 – 40 – 50% μεγαλύτερη από την «ονομαστική». Και αυτό το κόλπο, το Κράτος το βαφτίζει διευκόλυνση.

Η αύξηση της τιμής του ρεύματος, όπως ομολογεί η κυβέρνηση, είναι μνημονιακή επιταγή. Και πράγματι είναι. Με την απελευθέρωση της ενέργειας, οι «επενδυτές» που ίσως έρθουν να επενδύσουν στο χώρο θα πρέπει να βρουν ένα έτοιμο υπερκερδοφόρο έδαφος. Να ξεκινήσουν, δηλαδή, τη δική τους τιμολόγηση με βάση μια αρκετά αυξημένη τιμή ώστε όταν δημιουργήσουν το νέο καρτέλ τους να κάνουν έφοδο από πλεονεκτικότερη θέση και να πετύχει το πλιάτσικο.

Ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης το είπε ξεκάθαρα μιλώντας για τις μελλοντικές επενδύσεις των πολυεθνικών στην Ελλάδα: «Δίνουμε το δικαίωμα στον επενδυτή να αυτοαδειοδοτηθεί και να μη χάνει χρόνο με τις αρμόδιες υπηρεσίες»!!! Ο κ. Χατζηδάκης είπε επίσης ότι θα αυτοαδειοδοτείται ο «επενδυτής» σε θέματα που δεν άπτονται της αρχαιολογίας και του περιβάλλοντος. Αηδίες! Ποιος θα το κρίνει αυτό; Απλώς ο επενδυτής θα κρίνει ότι δεν άπτονται και θα στήσει την βιομηχανία του όπου γουστάρει. Όταν ίσως κάποια στιγμή, κάποια επιτροπή κρίνει ότι ο επενδυτής γάμησε και αρχαία και περιβάλλοντα, σιγά να μην τον ενοχλήσουν.

Αν το τολμήσουν, ο «επενδυτής» θα χρησιμοποιήσει τη γνωστή ασπίδα του ότι δηλαδή απασχολεί 300 σκλάβους κι αν τον κλείσουν, αυτοί οι σκλάβοι θα μείνουν στο δρόμο. Οπότε τι θα γίνει; Θα τη γλιτώσει με ένα πρόστιμο που θα ανέρχεται στο 1 εκατομμυριοστό των κερδών του κι εκείνος αν είναι καλόψυχος θα το πληρώσει, αν δεν είναι θα πάει στη δικαιοσύνη και ζήσε Μάη μου να πάρεις το πρόστιμο.

Με αυτόν τον τρόπο, λέει ο κ. Χατζηδάκης, ότι θα παταχθεί η γραφειοκρατία! Δηλαδή δίνοντας το δικαίωμα στον καθένα να μολύνει και να καταστρέφει ό,τι γουστάρει. Το υπαρκτό τέρας της γραφειοκρατίας που οι ίδιοι οι Χατζηδάκηδες δημιούργησαν γίνεται άλλοθι για ρυπογόνες και ανεξέλεγκτες «γαλέρες» του χάρου.

Γι’ αυτό, λοιπόν, η κυβέρνηση επιλέγει να καταργήσει το Δημόσιο παρά να το βελτιώσει. Καταργώντας άτσαλα το Δημόσιο καταργεί τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, οι οποίοι παρεμπιπτόντως υπάρχουν, λειτουργούν και παρεμβαίνουν με ιδιαίτερη αυστηρότητα στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Εδώ όμως ΠΡΕΠΕΙ να καταργηθούν. Το γιατί, είναι προφανές.

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: Καταστροφή των μικρομεσαίων, πολλαπλασιασμός της ανεργίας, κατάργηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων, ανεξέλεγκτες ρυπογόνες βιομηχανικές δραστηριότητες, κατασχέσεις, ανασφάλιστοι πολίτες, αστυνομική και παρακρατική βία, «πράξεις νομοθετικού περιεχομένου» που καταργούν εντελώς και στην κυριολεξία το Σύνταγμα, ευτυχισμένο το 2013.

Τι κι αν η Γη θα συνεχίσει να γυρίζει μετά τις 21 Δεκεμβρίου του 2012; Ο δικός μας κόσμος θα καταστραφεί. Εκτός…. εκτός κι αν αποφασίσουμε να καταστρέψουμε εμείς τον δικό τους κόσμο. Πάντως το να συνυπάρξουν αρμονικά ο κόσμος μας κι ο κόσμος τους είναι ανέκδοτο ακόμη και για τον Κοέλιο. Ένας από τους δυο κόσμους θα τελειώσει και οι προβλέψεις μέχρι στιγμής είναι εναντίον μας.





από kartesios

Δ.Καζάκης - MAXIMUM FM 93,6 (19/12/2012)

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα

Οι κλασικές αξίες πάντα ξανάρχονται στη μόδα. Όπως το καμηλό παλτό, που κάθε γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της φυλάει στην ντουλάπα. Όπως ο Κώστας Καραμανλής για την Κεντροδεξιά...
Το μικρό μαύρο φόρεμα που θα σε βγάλει από μια δύσκολη κατάσταση αν δεν έχεις πάρει δέκα κιλά εν τω μεταξύ. Η Μερσεντές Ε class που την αράζεις στο γκαράζ και κυκλοφορείς με Σμαρτ, γιατί οι καιροί είναι πονηροί και μπορεί να σε θεωρήσουν και λίσταρχο κλπ, κλπ.

Τα φετινά Χριστούγεννα κάνει δυνατό come back το Κοριτσάκι με τα σπίρτα. Το κλασσικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν εκδόθηκε στη Δανία το 1845. Την ίδια χρονιά που ο Έντγκαρ Άλαν Πόε δημοσίευε το Κοράκι και τρία χρόνια πριν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο των Μαρξ-Ένγκελς.Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν μου άρεσε ποτέ όταν ήμουνα παιδί. Παρ’ ότι φαν των γκόθικ παραμυθιών, και όσο πιο σκοτεινά και μαύρα τόσο καλύτερο, προτιμούσα άλλου τύπου φοβιστικές ιστορίες. Με δράκους και κακές μάγισσες, φαντάσματα και κακούς λύκους, γοργόνες και τελώνια.

Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν είχε τίποτε από αυτά. Ένα μικρό φτωχό κοριτσάκι πουλάει σπίρτα για να ζήσει, μια πλούσια άμαξα την προσπερνά με ορμή, το κοριτσάκι φοβισμένο τρέχει για να μην την πατήσει, στην προσπάθεια της να ζήσει χάνει το ένα της τσόκαρο, πέφτουν τα περισσότερα σπίρτα στα λιμνάζοντα νερά και φοβισμένη δεν γυρίζει σπίτι γιατί δεν έχει βγάλει ούτε μία δεκάρα. 

Η νύχτα πέφτει, το χιόνι πυκνώνει, το κρύο θερίζει και το μικρό κοριτσάκι ανάβει σπίρτα για να ζεσταθεί. Κάθε σπίρτο την μεταφέρει αλλού. Το πρώτο σε ένα ζεστό σπίτι με ένα μεγάλο τραπέζι γεμάτο φαγητά και γλυκά και την γεμιστή γαλοπούλα να περιμένει την οικογένεια των πλουσίων να την καταβροχθίσει, ίσως των ίδιων πλουσίων που η άμαξα τους παραλίγο να την διαμελίσει. Το δεύτερο σε μια πλατεία με ένα πανέμορφο στολισμένο, ολοφώτεινο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όμως όταν τα σπίρτα της καίνε τα δάχτυλα και σβήνουν, τα οράματα χάνονται και το κοριτσάκι επιστρέφει την σκοτεινή και παγωμένη πραγματικότητα της πόλης. Για να κρατήσει το όνειρο αρχίζει να καίει ένα-ένα σαν μανισμένο τα σπίρτα που της έχουν απομείνει. Στο τελευταίο σπίρτο εμφανίζεται η γιαγιά της που την παίρνει μαζί στους ουρανούς. Το πρωί οι περίοικοι βρίσκουν το κοριτσάκι νεκρό με ένα σωρό καμένα σπίρτα ολόγυρα του. End of the story.

Τι να μ’αρέσει λοιπόν σαν παιδί αυτό το παραμύθι; Δεν έχει δράκους, δεν έχει τελώνια, δεν έχει φαντάσματα για να τρομάξεις με την ασφάλεια της μυθοπλασίας και να ξορκίσεις τους δικούς σου παιδικούς φόβους. Τους φόβους ενός παιδιού μιας οικογένειας που είχε γαλοπούλα, αλλά όχι άμαξα, και που η οικονομική επισφάλεια ήταν καθημερινή;

Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα, δεν ήταν παραμύθι: ήταν ένα σκληρό short story με πρωταγωνιστή παιδί. Ήταν αυτό που θα έλεγαν κάποιοι κριτικοί «φέτα ζωής». Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα περιέγραφε έναν πραγματικό κόσμο στην βιομηχανική σκληρή εποχή του πρώτου μισού του 19ου αιώνα. Μιας σκληρής εποχής με τα εργασιακά δικαιώματα άγνωστη λέξη. Μιας εποχής του πιο άγριου καπιταλισμού με τον κόσμο διαιρεμένο ουσιαστικά σε δύο τάξεις. Πλούσιους και προλεταριάτο. 

Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα μπορεί να μην είναι παραμύθι, αλλά είναι κλασσική αξία. Και φέτος επιστρέφει γερά. Μπορείς να το δεις στις γωνίες της ολόφωτης πόλης, της στολισμένης γιορτινά. Μπορείς να το δεις σε απομακρυσμένα χωριά της Βόρειας Ελλάδας. Το κοριτσάκι μπορεί να είναι κοριτσάκι, μπορεί να είναι και γέρος, ή μητέρα με παιδιά, ολόκληρη οικογένεια Ελλήνων ή αλλοδαπών, χριστιανών, μουσουλμάνων, Εβραίων, δωδεκαθεϊστών ή άθεων - δεν έχει καμιά σημασία. Αλλά τα σπίρτα είναι παρόντα, και η έλλειψη ζέστης το ίδιο.

Οι κλασικές αξίες πάντα επανέρχονται στη μόδα. Και ο άγριος καπιταλισμός είναι κλασική αξία. Που και που εκσυγχρονίζεται, βάζει ένα γιακά διαφορετικό, από αστρακάν, γίνεται πιο μεσάτος, φοράει τζιν με σακάκι φράκου, αλλά σαν κλασική αξία επιστρέφει κατά διαστήματα στην πιο σκληρή του μορφή. Αλλά αυτά μπορεί να σας τα πει καλύτερα ο Κάρολος κι ο Χανς κι ο Έντγκαρ Άλαν Πόε. Γιατί και οι τρεις για το ίδιο πράγμα μιλάνε. 

Οι κλασικές αξίες πάντα επανέρχονται στη μόδα, όπως ο πιο άγριος καπιταλισμός, και θα επανέρχονται, μέχρις ότου βάλουμε ένα άλλο σύστημα αξιών στη θέση τους. Και τότε το Κοριτσάκι με τα σπίρτα θα κοσμεί τα μουσεία του παλιού σκληρού κόσμου.


Tης Άννας Χατζησοφιά

Έδωσαν την νέα δόση με αντάλλαγμα την υπόσταση της χώρας

Πάλι τα ίδια. Η δόση τελικά δόθηκε και η μαύρη προπαγάνδα ζητωκραυγάζει και ισχυρίζεται ξανά-μανά τα ίδια. Θα πέσουν τα χρήματα στην οικονομία και θα έχουμε ανάκαμψη και ούτω καθεξής. Οι ίδιες ανοησίες, τα ίδια ψέματα, οι ίδιες φρούδες υποσχέσεις, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά τα εξής απλά: Ώς τον Μάρτιο θα δοθούν τα 49,1 δισ. ευρώ. Εάν στο ποσό 

των 49,1 δισ. ευρώ που ανέφερε ο επικεφαλής του Eurogroup, προστεθεί και η συνεισφορά του ΔΝΤ, το συνολικό ποσό που θα δοθεί στην Ελλάδα μέχρι τα τέλη Μαρτίου ανεβαίνει στα 52,5 δισ. ευρώ. Όλα αυτά είναι πρόσθετο χρέος για την Ελλάδα, δεν είναι χάρισμα.

Από τα 34,3 δισ. ευρώ, που υποτίθεται ότι θα εκταμιευθούν άμεσα, τα 16 θα δοθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, τα 7 για δημοσιονομικές ανάγκες του προϋπολογισμού και τα υπόλοιπα 11,3 δις είναι το δάνειο από τον EFSF για την επαναγορά ομολόγων. Με άλλα λόγια μόνο τα 7 δις ευρώ είναι διαθέσιμα για να «πέσουν» στην αγορά. Αν σκεφτεί κανείς ότι πρέπει να πληρωθούν γύρω στα 3 δις ευρώ τόκοι έως το τέλος του έτους, τότε μένουν 4 δις ευρώ. Αυτά τα έχει τάξει η κυβέρνηση στους μεγαλοεργολάβους των «μεγάλων έργων», οι οποίοι θα στήσουν εικονικά εργοτάξια δήθεν ότι προχωρούν τα έργα και θα τα πάρουν για να τα βγάλουν έξω, όπως κάνουν συστηματικά τον τελευταίο τουλάχιστον χρόνο.

Μόνο τα 7 δισ. ευρώ για τον προϋπολογισμό θα είναι σε μετρητά και τα υπόλοιπα θα είναι σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια. Κι ο λόγος προφανής. Τα 7 δις ευρώ χρειάζονται για να πληρωθούν τόκοι και μεγαλοεργολάβοι. Ας σημειώσουμε ότι το ποσό που προοριζόταν αρχικά για την επαναγορά ήταν 10 δισ. ευρώ. Τελικώς, ανήλθε στα 11,3 δισ. ευρώ, οπότε τα επιπλέον 1,3 δισ. ευρώ καλύπτεται από τον EFSF κι όλα μαζί φορτώνονται στην ράχη του έλληνα φορολογούμενου.

Μέχρι τα 49,1 δισ. ευρώ, απομένει ποσό 14,8 δισ. ευρώ, από τα οποία τα μισά θα καταβληθούν τον Ιανουάριο (για τις τράπεζες) και τα υπόλοιπα σε τρεις δόσεις μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2013. Ειδικότερα, 7,2 δισ. ευρώ θα δοθούν τον Ιανουάριο και θα αφορούν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ενώ 7,6 δισ. ευρώ θα χορηγηθούν σε τρείς μηνιαίες δόσεις για τον προϋπολογισμό. Δύο δισ. ευρώ θα δοθούν τον Ιανουάριο, 2,8 δισ. ευρώ το Φεβρουάριο και 2,8 δισ. ευρώ το Μάρτιο, υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Αν όχι τότε όπως αναφέρει το κείμενο της ανακοίνωσης του Eurogroup, «η Ελλάδα και τα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης είναι έτοιμα να λάβουν πρόσθετα μέτρα, αν χρειαστεί, προκειμένου να διασφαλίσουν την επίτευξη αυτού του στόχου.»

Αν σκεφτεί κανείς ότι οι ανάγκες νέου δανεισμού του ελληνικού δημοσίου για το 2013 πριν την επαναγορά ομολόγων υπολογιζόταν σε 66 δις ευρώ. Τώρα υπολογίζεται σε 61 δις ευρώ. Από αυτά τα 7,6 δις ευρώ θα προέλθουν από το EFSF, ενώ τα 3,4 δις ευρώ από το ΔΝΤ. Σύνολο 11 δις ευρώ. Τα υπόλοιπα 50 δις ευρώ από πού θα βρεθούν; Υποτίθεται ότι θα βρεθούν από την έκδοση εντόκων γραμματίων. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μήνα το ελληνικό δημόσιο πρέπει να αντλεί από την εγχώρια αγορά εντόκων γραμματίων (μηνός, τριμήνου, εξαμήνου) γύρω στα 4,2 δις ευρώ! Ποσό που όλο και πιο δύσκολα θα μπορεί να βρεθεί σε συνθήκες κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.
Την ίδια ώρα με Πράξη νομοθετικού περιεχόμενου 96 σελίδων πήρε χθες αριθμό ΦΕΚ η τροποποιημένη δανειακή σύμβαση. Περιλαμβάνει όλες τις τροποποιήσεις που έγιναν στις δανειακές συμβάσεις του ελληνικού κράτους. Μεταξύ άλλων προβλέπει ομόλογα τιτλοποίησης περιουσιακών στοιχείων ως μέσο απαλλαγής από την καταβολή δόσεων.

Η Πράξη ονομάζεται «Έγκριση των Σχεδίων των Συμβάσεων Τροποποίησης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας, του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Τ.Χ.Σ.) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), με τίτλο «Κύρια Σύμβαση Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης», της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Σύμβαση Διευκόλυνσης Διαχείρισης Υποχρεώσεων ΣΙΤ» και της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ε.Τ.Χ.Σ., της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΤτΕ, με τίτλο «Διευκόλυνση αποπληρωμής Τόκων Ομολόγων», παροχή εξουσιοδοτήσεων για την υπογραφή των Συμβάσεων και άλλες επείγουσες διατάξεις».

Στη σύμβαση τροποποίησης της κυρίας σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης, ορίζεται μεταξύ άλλων ότι:

-Για να εκταμιεύεται κάθε ποσό που θα καλύπτει εθνικές ανάγκες, σύμφωνα με την Πράξη θα πρέπει να προηγείται αίτημα χρηματοδότησης να συνοδεύεται από «πιστοποιητικό συμμόρφωσης». Το πιστοποιητικό συμμόρφωσης θα δίδεται από το νομικό σύμβουλο του κράτους και το υπουργείο Οικονομικών στο «επιτηρητή» της δόσης, το EFSF. Η Ελλάδα θα υποχρεούται μάλιστα να ενημερώνει μάλιστα το EFSF εάν ανάμεσα στην ημερομήνια κατάθεσης του πιστοποιητικού και της αίτησης, έχει αλλάξει κάτι που θα καθιστούσε ανακριβές το πιστοποιητικό.

-Για να αποφανθεί το EFSF, θα πρέπει πρώτα να λάβει γνωμοδοτήσεις από τις και άλλες συνεργαζόμενες δικηγορικές εταιρείες Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton, για το κατά πόσο η Ελλάδα συμμορφώνεται με τους όρους εκταμίευσης.

-Η Ελλάδα μπορεί να προτείνει στο EFSF την απαλλαγή της για την αποπληρωμή μέρους ή ολόκληρης της δόσης για την επαναγορά χρέους με την παράδοση ομολόγων τιτλοποίησης, εάν προσδοκά να λάβει έσοδα από την ιδιωτικοποίηση που υπερβαίνουν τον αναμενόμενο στόχο ιδιωτικοποιήσεων του μεσοπρόθεσμου.

-Ως ομόλογα τιτλοποίησης ορίζονται τα ομόλογα που θα εκδίδουν εταιρείες ειδικού σκοπού που συστάθηκαν για λογαριασμό της Ελλάδας ή του ΤΑΙΠΕΔ, ή ποιας οντότητας το διαδεχθεί στο μέλλον, και θα έχουν μετοχές στις εταιρείες και άλλα περιουσιακά στοιχεία, ακόμη και οικόπεδα, δικαιώματα αποθήκευσης φυσικού αερίου, οικονομικά δικαιώματα, δικαιώματα ψήφου κλπ.

-Αναγράφεται ρητά το ενδεχόμενο λήψης και νέων πρωτοβουλιών για τη βιωσιμότητα του χρέους, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η Ελλάδα θα εφαρμόσει τα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί.

-Η δόση επαναγοράς του χρέους θα έχει εκταμιεύσεις διάρκειας έως 30 ετών, και θα μπορεί να εκταμιευθεί με τη μορφή χρεωστικών τίτλων (του ΤΧΣ) ή τοις μετρητοίς.

-Εφαρμοσμένο δίκαιο είναι φυσικά το αγγλικό και η σύμβαση υπόκειται στην δικαιοδοσία των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου.

- Η Ελλάδα, η Τράπεζα της Ελλάδος και το ΤΧΣ παραιτούνται απαρέγκλιτα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα σύμβαση τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, κάθε δικαιώματος ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόδοσης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων, στο μέτρο που τα παραπάνω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο.

Στα πλαίσια της τελευταίας συνόδου δόθηκε επίσης και το «πράσινο φως» στην προώθηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης. Έως τα τέλη του 2014 τα κράτη μέλη της ευρωζώνης θα έχουν χάσει το δικαίωμα να έχουν λόγο για την διαμόρφωση των προϋπολογισμών τους. Θα έχουν χάσει το δικαίωμα να παίρνουν αποφάσεις για την κατάσταση και την προοπτική της οικονομίας τους. Και θα έχουν χάσει παντελώς τον όποιο έλεγχο διέθεταν πάνω στις εγχώριες τράπεζές τους. Μάλιστα έως το Μάρτιο του 2014 θα έχει δημιουργηθεί ειδικό όργανο της ευρωζώνης που θα ασκεί τον έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα κάθε κράτους μέλους παρά και ενάντια στις αρχές της χώρας.

Στα πλαίσια αυτά προγραμματίζεται ακόμη και συγκέντρωση όλων των καταθέσεων των πολιτών και των επιχειρήσεων της ευρωζώνης σε ένα κοινό μητρώο. Ο λόγος που θέλουν να το κάνουν αυτό είναι για να διευκολύνουν την μόχλευση των μεγάλων τραπεζών που η υπερδιόγκωσή τους δεν τους επιτρέπει το παραπέρα δανεισμό. Έτσι θα αξιοποιήσουν την συλλογική καταθετική βάση για να αυξήσουν τις δυνατότητες μόχλευσης ώστε να συνεχιστεί η δανειακή επέκταση. Το δόλωμα που ρίχνουν είναι η δήθεν δημιουργία ευρωπαϊκού συστήματος εγγυήσεων για τις καταθέσεις.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι, δεν έχασε την ευκαιρία να δείξει την χαρά του για αυτές τις εξελίξεις και κάλεσε τις κυβερνήσεις να μην χαλαρώσουν τις προσπάθειες για δημοσιονομική ανάταξη και για την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με βιντεοσκοπημένη συνέντευξη που δόθηκε την Παρασκευή στη δημοσιότητα από τους Financial Times.

«Η εγκατάλειψη σήμερα των πολιτικών λιτότητας, όπως ορισμένοι προτείνουν, θα έχει ως αποτέλεσμα την ακύρωση των τεράστιων θυσιών που έχουν γίνει από τους Ευρωπαίους πολίτες», λέει ο κ. Ντράγκι, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τα κοινωνικά δεινά που έχει προκαλέσει η πολιτική λιτότητας. Και ξεκαθάρισε για μια ακόμη φορά: «Οι χώρες με υψηλό χρέος και έλλειμμα θα πρέπει να κατανοήσουν ότι έχουν χάσει από καιρό την κυριαρχία τους επί της οικονομικής τους πολιτικής σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Η συνεργασία στο πλαίσιο μίας ένωσης προσανατολισμένης προς την σταθερότητα σημαίνει στην πραγματικότητα ανάκτηση της κυριαρχίας.»

Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι επειδή κάποιος χρωστά, έχει χάσει τον έλεγχο πάνω στο σώμα του και στην ζωή του. Αυτό σημαίνει. Πρόκειται για επίσημη επαναφορά του καθεστώτος της δουλοπαροικίας λόγω χρέους. Ενώ η συνέχιση της πορείας στα πλαίσια της ευρωένωσης δεν σημαίνει καθόλου ανάκτηση της κυριαρχίας, αλλά μεταφορά της κυριαρχίας στις τράπεζες και στα όργανα που επιβάλουν πολιτικές στα πλαίσιά της. Με τον πιο επίσημο τρόπο, δηλαδή, η ευρωζώνη μετατρέπεται σε δουλοπαροικία λαών και κρατών υπό το σκήπτρο των τραπεζιτών και των εξαγορασμένων απ’ αυτούς γραφειοκρατών.

Η Ελλάδα όπως την γνωρίζαμε τα τελευταία 182 χρόνια θα παραδώσει την σκυτάλη σ’ ένα μόρφωμα αφομοιωμένων περιφερειών στην ευρωένωση. Κι όλα αυτά γιατί το πολιτικό της προσωπικό έχουν αποδεχτεί την κατάλυση της εθνικής της κυριαρχίας. Μπορεί όμως και διαφορετικά. Όσοι λένε ότι δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τις αγορές, τις τράπεζες και το ευρώ κάνουν μια ολοκάθαρη ταξική επιλογή. Θεωρούν ότι οι δυνάμεις των αγορών είναι ισχυρότερες από τους λαούς και τους αγώνες τους για εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία. Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Πάντα συνέβαινε αυτό που συμβαίνει σήμερα. Ιδίως σε συνθήκες τέτοιας κρίσης. Η κατάσταση πολωνόταν ανάμεσα σ’ αυτούς που έβλεπαν ταξικά το όλο ζήτημα και όλοι τους, μα όλοι τους κατέληγαν να διαλαλούν την παντοδυναμία του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο – ανεξάρτητα αν το έκαναν από «αριστερή» ή «δεξιά» σκοπιά – και σ’ αυτούς που επένδυαν στον πατριωτισμό του λαού, στην εθνεγερτήρια δυναμική της δική του αυτοδιάθεσης. Το ίδιο και σήμερα.

Γι’ αυτό και οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη ούτε την εξάρτηση από τις πολυεθνικές, ούτε από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Η αυτοχρηματοδότηση διαμέσου του δικού της εθνικού κρατικού νομίσματος που δεν συσσωρεύει χρέος και η άνοδος της παραγωγής εξασφαλίζει την απεξάρτηση της οικονομίας από δάνεια, ή κεφάλαια των διεθνών αγορών. Αυτό μήπως σημαίνει ότι θα κατυαντήσουμε οικονομία εντάσεως εργασίας και φθηνιάρικων υπηρεσιών; Κάθε άλλο. Το καθοριστικό στοιχείο της ανάπτυξης οφείλει να είναι η ραγδαία άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας στην ελληνική οικονομία.

Πώς πετυχαίνεται κάτι τέτοιο; Με επένδυση στην γνώση, την καινοτομία, την έρευνα, την εφαρμογή. Όσο πιο εξειδικευμένο προσωπικό, επιστημονικά και τεχνικά, διαθέτει μια οικονομία, όσο περισσότερο επενδύει στο ολοκληρωμένα κύκλωμα δημόσια εκπαίδευση και δημόσια έρευνα, βασική και εφαρμοσμένη, τόσο πιο καινοτόμα και πρωτοποριακή γίνεται. Αυτό απαιτεί ένα εξαιρετικά ανεπτυγμένο σύστημα εκπαίδευσης με ελεύθερη, δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή πρόσβαση σε όλους, με υποδομές τέτοιες που να επιτρέπουν την παραγωγή υψηλά εξειδικευμένου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού. Ταυτόχρονα η ανάπτυξη της έρευνας, τόσο εντός της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, όσο και από τα δημόσια ερευνητικά κέντρα θα εξασφαλίζει την πρωτοπορία στην γνώση και στις τεχνολογικές εφαρμογές.

Σε ποιους τομείς; Η βασική έρευνα δεν μπορεί να έχει φραγμούς, ή όρια, αλλά η εφαρμοσμένη μπορεί να προσανατολιστεί κατά πρώτο λόγο στην αγροτική ανάπτυξη, στο περιβάλλον, στην μεταποιητική αξιοποίηση του μεταλλευτικού και ορυκτού πλούτου που διαθέτει η Ελλάδα, την θάλασσα, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, κοκ. Εκεί δηλαδή που διαθέτει αληθινά συγκριτικά πλεονεκτήματα η χώρα μας.

Μπορεί να το πετύχει αυτό η Ελλάδα; Και βέβαια. Αρκεί να ακολουθήσει ένα συγκροτημένο σχέδιο ανάπτυξης έρευνας και τεχνολογίας, να οικοδομήσει τις κατάλληλες υποδομές εκπαίδευσης και έρευνας που αποτελούν χρόνιο αίτημα του επιστημονικού δυναμικού της χώρας, να προσφέρει υψηλές απολαβές στο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό, ειδικά εκείνων των ειδικοτήτων που θέλει κατά προτεραιότητα να αναπτύξει σαν οικονομία και φυσικά διεθνή δικτύωση με την έρευνα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η Ελλάδα έχει όλα τα προσόντα να γίνει το επίκεντρο της επιστημονικής και ερευνητικής προσπάθειας σε παγκόσμιο επίπεδο αν σκεφτεί κανείς ότι χαρακτηρίζεται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ως γεωφυσικό εργαστήριο της φύσης, ότι διαθέτει εξαιρετικές υποδομές για την ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής στις αγροτικές μεθόδους ανάπτυξης σε απόλυτη - όσο αυτό είναι δυνατό - σύμπνοια με το φυσικό περιβάλλον, ότι μπορεί να αποτελέσει το safe heaven για την κοινωνία της πληροφορικής με την ελεύθερη ανάπτυξη ανοιχτού λογισμικού και ασφαλούς παροχής υπηρεσιών, ότι διαθέτει ήδη το επιστημονικό δυναμικό που έχει πρωτοπορήσει σε μια σειρά μηχανικές, χημικές, βιοχημικές, κοκ, εφαρμογές, αλλά οι πατέντες του δεν βρίσκουν καμιά ανταπόκριση. Εξασφαλίζοντας ένα απόλυτα φιλικό περιβάλλον για επιστημονική ανάπτυξη και έρευνα, υψηλές απολαβές και ένα κράτος που ενδιαφέρεται όσο κανένα άλλο για Έρευνα και την Ανάπτυξη, τότε θα αποκτήσουμε μια οικονομία πολύ υψηλής παραγωγικότητας. Άλλωστε, όπως λένε πολλοί, η βασική παραγωγική δύναμη της σύγχρονης παγκόσμιας οικονομίας είναι η γνώση.

Μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει εντός ευρωένωσης; Όχι βέβαια. Χρειάζεται η Ελλάδα να αποκτήσει εθνική κυριαρχία και νομισματική κυριαρχία με ταυτόχρονη μονομερή διαγραφή των χρεών της. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι το νόμισμα δεν έχει από μόνο του καμιά αξία. Είναι σύμβολο αξίας. Αποτυπώνει δηλαδή την αξία που του δίνει η οικονομία. Αν είναι νόμισμα με παγκόσμια κυκλοφορία με σκοπό να γίνει αποθεματικό και να εκφράσει την τραπεζική και χρηματιστική κυκλοφορία διεθνώς, τότε είναι ένα νόμισμα σαν το ευρώ.

Επιπλέον το ευρώ είναι νόμισμα σταθερής νομισματικής κυκλοφορίας κι έτσι ενώ εκφράζει άριστα την διόγκωση των συναλλαγών με χρέος δεν μπορεί να εκφράσει τις οικονομίες. Όλες τις οικονομίες, ακόμη και τις πιο ισχυρές. Η ευρώ κόβεται και ράβεται ανάλογα με την κυκλοφορία του κεφαλαίου και μάλιστα του δανειακού κεφαλαίου στις αγορές της ευρωζώνης και παγκόσμια. Γι' αυτό και η σταθερότητά του προϋποθέτει μεγάλους όγκους δανεισμού, μεγάλες αγορές χρέους, υπερτροφικές τελικά τράπεζες, χρηματαγορές και επενδυτικά κεφάλαια. Με ένα τέτοιο νόμισμα σε κυκλοφορία καμιά οικονομία δεν μπορεί να γλυτώσει την υπερχρέωση. Ακόμη και η Γερμανική, παρά τα τεράστια εμπορικά της πλεονάσματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στα χρόνια του ευρώ η Γερμανική οικονομία υπερδιπλασίασε το δημόσιο χρέος της, ενώ εκτινάχτηκε σε πρωτοφανή επίπεδα το ιδιωτικό χρέος της.

Ακόμη κι αν μας χάριζαν τα χρέη η Ελλάδα θα δημιουργούσε νέα χρέη σε χρόνο dt και θα συνέχιζε να πορεύεται με όρους εσωτερικής υποτίμησης γιατί σε συνθήκες νομισματικής ένωσης μόνο έτσι μπορεί να σταθεροποιηθεί το κοινό νόμισμα. Όταν το νόμισμα, ως σύμβαση, δεν μπορεί να αντιστοιχηθεί στην οικονομία, τότε αναγκαστικά η οικονομία πρέπει να αντιστοιχηθεί στο νόμισμα. Πώς; Με τον μπαλτά, περικόπτοντας ότι δεν αντιστοιχεί στην αξία του κοινού νομίσματος. Περικόπτοντας δηλαδή κόστη στην οικονομία. Πρώτα και κύρια της εργασίας και της παραγωγής. Το εθνικό νόμισμα είναι υποχρεωμένο να αντιστοιχηθεί με τις υλικές αξίες που παράγει η οικονομία που το διαθέτει. Αν οι υλικές αξίες αυξάνουν τότε το εθνικό νόμισμα είναι σταθερό και σίγουρο. Τι είναι υλικές αξίες; Προϊόντα, υπηρεσίες, εισοδήματα, θέσεις εργασίας.

Αν οι υλικές αξίες υστερούν τότε και το νόμισμα ξεφτιλίζεται. Αν η ελληνική οικονομία από την πρώτη κιόλας στιγμή αναπληρώσει την χαμένη αγοραστική δύναμη των λαϊκών νοικοκυριών, οικοδομήσει ανελαστικές συνθήκες και όρους εργασίας που δημιουργούν περιβάλλον υψηλής παραγωγικότητας και επενδύσει στην παραγωγή με βασικό φορέα το δημόσιο, τότε η ανοδική εκτίναξη θα είναι εντυπωσιακή και το νόμισμα θα σταθεροποιηθεί. Επίσης το εθνικό κρατικό νόμισμα δεν χρειάζεται να είναι διεθνές νόμισμα. Η συναλλαγματική αξία με βάση τα ξένα νομίσματα καθορίζεται όχι μόνο από τα εξωτερικά ελλείμματα, αλλά πρωτίστως από την παραγωγικότητα με φυσικούς όρους της ελληνικής οικονομίας. Αν η ελληνική οικονομία βελτιώνει τους όρους εμπορίου - δηλαδή δεν είναι μπάτε σκύλοι αλέστε - και αυξάνει διαρκώς την παραγωγικότητα της εργασίας με νέες καινοτομίες και εφαρμογές στην παραγωγή, τότε το νόμισμά της θα είναι βράχος σταθερότητας.

dimitriskazakis.blogspot.com